HET GROTE GEZIN

Tot mijn verrassing hoorde ik gisteren op de televisie wat informatie over grote gezinnen.

Evenals vele gezinnen vroeger behoorden ook wij bij de grote gezinnen waar ik een boekje over opengedaan heb in het volgende gedicht of rijm zo u wilt.

In het dorp Pernis een vissersdorp voorheen

Brachten mijn ouders 10 kinderen op de been

Twee van het mannelijk geslacht

En van de dochters waren er acht

Ieder had z'n taak in het gezin

Ouderen sprongen voor de jongeren in

Hoewel mijn moe geen dolle mina was

Was mijn pa er best mee in z'n sas

En in een goede bui zei hij:

"Er is geen betere vrouw dan die van mij"

Moe kleurde als dit gebeurde

Ze zei: '"oké, ik ben daar blij mee

En zover ik het kan weten

Had ze van het feminisme geen kaas gegeten

Ook het woord emancipatie kwam mij haar niet op

Haar man stond bij haar gewoon aan de top

En echt waar, anderom was het ook waar

Veel theorie, had ze niet onder de knie

Zonder boekentaal kon ze ons opvoeden allemaal

Aangezien wij veel hielden van lezen

Kon het ook heel rustig wezen

Wij zaten dan met een boekje

Heel rustig op ons eigen plekje of hoekje

Moe viel wel eens in slaap onder het appelen schellen

Ze had ook met haar tiental wel veel te stellen

Een man en man, een woord een woord

Dat was hun principe zoals het ook hoort

Ja , principieel waren ze wel, dit stel

Zo groeiden we op in de maatschappij in het klein

Zodat het gezin ook een hoeksteen kan zijn

Maar wacht eens is dit geen ouderwets gegeven

En kun je hiermee nog verder leven?

Nu zeer geacht publiek ik hou van antiek

En het is bewezen,

Dat dit van goede makelij kan wezen

Maar ik zeg maar vlug, alles hoef ik niet terug

Want wassen op de straat was echt geen pret

Maar...

je had geen slaapmiddelen nodig voor je bed.