De Zonnige Hoek

maandag 24 juli 2017

VOORLOPIG STOP



Wegens gezondheidsproblemen

Zet ik deze weblog stop

zaterdag 22 juli 2017

IK GELOOF

IK GELOOF

Ik heb de strijd zo vaak verloren
Er is in mijn leven een lach
Omdat ik in God geloven mag
Want in Hem wordt ik opnieuw geboren

De regenboog staat in de wolken
Eeuwig teken van Gods trouw
Hij zegt tot mij: Ik houd van jou
Ja Zijn liefde is voor alle volken

Hij heeft de strijd voor mij gewonnen
De duivel kruipt nu in zijn schulp
Ik leef alleen nog met Gods hulp
Want in Hem is ’t leven weer begonnen
Fred B.

!928-1985

vrijdag 21 juli 2017

GEBED

GEBED

Mijn ogen waren soms verblind
Ik was gelijk een koppig kind
Mijn haan moest koning kraaien
En wilde anderen het gras voor de voeten maaien
Ik heb de splinter van mijn naaste uitvergroot
En de ontgoocheling was groot
Want mijn eigen balk was nog niet weggenomen
Zodat ik op de koffie ben gekomen
Heer, ik belijd mijn schuld dit keer
Breng mij weer in een andere sfeer
Zodat we als mens menswaardig zijn

En maak me als het kan weer rein. 

woensdag 19 juli 2017

WIE ZONDER ZONDE IS

WIE VAN U ZONDER ZONDE IS…
Gevloekt, gehoond, gesleurd met slijk bedekt
Haar kleed gescheurd ,heur haren losgereten
Zo kwam zij tot de Meeste, Die, gezeten
Verwonderd opzag  uit diep gepeins gewekt

En al die Joden, krijsend, spuwend, dringend
Zich door en om elkander henenwringend,
Bedreigden en met vuisten ballend
De vrouw die op haar knieen was gevallen

En met het hoofd gebogen in haar handen
Het stenigen dat zij verdiend had , wachtte
Toen zag haar Jezus aan, als in gedachten
En voelde al die ogen op Hem branden

Maar hij doorzag hul listen en hun logen
En in Hem welde  oneindig mededogen
Met al hun laagheid al hun onverstand
En schrijvend schreef Hij woorden in het zand

Maar hoger, hoger klom hun lust tot moorden
Zij riepen: “Stenigt haar naar Mozes wetten”
Wie zou die vrouw het stenigen beletten?
Toen sprak de Meester langzaam deze woorden:

Zo een van U onschuldig is, en weet
Dat hij ook heimlijk zonde deed
Daar liggen veel stenen voor de hand”…
En weder schreef Hij in het losse zand

Zij zagen op verwonderd en verlegen
Wat vreemde klanken klonken hun daar tegen
En wie een steen geraapt had liet hem vallen
Toen ging er weer één, en weer één, eindlijk allen

En toen de stilte om Hem henen viel:
“Sta op, kom tot Mij , o verdwaalde ziel
Ik spreek uw vrij, verdraag uw leed geduldig
Ga heen, getroost, voor God zijt gij niet schuldig”

A Timmerman
Uit de Nieuwe Gids.


dinsdag 18 juli 2017

TOTDAT DE OOGST KOMT

TOTDAT DE OOGST KOMT

Het zijn de slechtste vruchten niet
Waaraan de wespen knagen
Dit ondervind je ook in deze dagen
Ook op het geestelijk erf is dit te merken
Je ervaart dit in en buiten de kerken
Mensen die zich gedroegen als een held
Werden zodoende ook wel geveld
Al was hun overtuiging gaaf en oprecht
Toch werden ze psychisch geknecht
Uiteindelijk moesten sommigen sneven
En gaven soms al jong hun leven
En ook deze helden kun je eren
Door je als zodanig te weren
Er is nog meningsvrijheid in ons land
Dit vernemen we op de teevee en in de krant
Het koren en het onkruid groeien samen

Totdat de oogst komt:Amen