De Zonnige Hoek

maandag 31 oktober 2011

31 OKTOBER HERVORMINGSDAG 2011

Wij zaten om mijn ronde tafel en hadden een gesprekje met elkaar.Zij was studente, die bij mij in de kost was. Op een of andere wijze kwam Luther ter sprake. Zij had niet veel lovende woorden voor hem.

Ik keek er verbaasd van op en zei: "hoe kom je daar toch bij?"

Zij antwoordde: "dat heb ik op school geleerd".

"Dat is ook vreemd" zei ik, "want ik leerde juist het tegenovergestelde".

Maar ja, zij was Katholiek opgevoed en ik  protestant.

En dat in de 20 ste eeuw.

Jaren daarna kreeg ik een berichtje van haar dat zij nog leuke herinneringen had aan de rondetafelgesprekjes.

Ik zie haar nu nog wel op de t. v zo nu en dan.

Het onderstaand gedichtje past hier wel bij. denk ik.

    

OECUMENE

Aan theologische studie heb ik niet gedaan

Toch is de theologie niet langs me heen gegaan

Van jongsaf aan ben ik er in onderwezen

En heb er ook boeken over gelezen

't Heeft me soms verwonderd

En ook wel overdonderd

Ik zag soms door de bomen het bos niet meer

En het bracht me in een moedeloze sfeer

Moet dit al die geschillen van leringen

Of kunnen we in een andere toonaard zingen

Want als er een christelijke eenheid is

Is er toch met de oecumene niets mis?

    

Soms werd  ik een herdershond genoemd

Dit maakte mij alert en misschien  beroemd

Mijn herdershond was trouw en edelmoedig

Waaks, dus voor vijanden niet zo goedig

Voor mij geldt, waakt terwijl je op God vertrouwt

Daar is mijn leven ook opgebouwd

Vleiende woorden zijn niet altijd vol zin

Oprechtheid en zuiverheid daar ben ik voor 'in'

Het kan dus dat de kerken gezuiverd worden met vuur

En dat er weer een opleving komt te elfder uur

Deze zienswijze is mij gegund als protestant

En als katholieken dit beamen, gaan we hand in hand

woensdag 26 oktober 2011

VLIEGENZWAMMEN

IFOTO"S INGEZONDEN DOOR:  CORRIE HOLLAARDSC09875

DSC09872

dinsdag 25 oktober 2011

KANKER VOLKSZIEKTE NR 1

Al weer een vriendin die dodelijke kanker heeft

Wat betekent dat zij niet lang meer leeft

De helft van haar leven verbleef zij in een ziekenhuis

Psychisch was ze ziek, dat was haar kruis

 

Ik kon haar wel goed verstaan op geestelijk gebied

En  soms hadden wij dezelfde blijdschap en verdriet

Haar man was ook vroeg overleden

Zo leefden zij ook veelal in het verleden

 

Toch verstonden veel mensen haar niet

Dat zorgde voor een heleboel verdriet

Maar zij kon zich ook moeilijk uiten

Zodoende stond zij er dikwijls buiten

 

Maar wat ook wel bijzonder is

Zij heeft geweldige kinderen dat is niet mis

Elke week kwamen zij tientallen jaren op bezoek

En stonden zij bij het tehuis als zeer trouw te boek

       

Gelukkigs is dit ook bij andere families voorgekomen

Maar er zijn nog veel eenzamen heb ik vernomen.

Die nooit familie bezoek krijgen en eenzaam  zijn

Heer, wees hen nabij op hun terrein.

     

Op een van de borden van het psychiatrisch ziekenhuis waar zij jaren heeft vertoefd stond:

"De ziekte van de geest is het uitspelen tegen elkaar van voor en afkeur.

Het niet begrijpen van de diepe betekenis der dingen leidt tot een zinloos verstoren van de vrede".

zondag 23 oktober 2011

DE PUNTJES OP DE I

Een grote wereldkerk, daar ben ik voor

Zo roepen veel mensen in 't koor

Zij zeggen: het water stroomt toch naar dezelfde zee

En met deze oecumenische gedachten is men tevree

 

Langs deze weg vraag ik vandaag aan u

Kan dit allemaal onder dezelfde paraplu?

Want is dit wel evangelisch getint

Of houdt men zo iedereen tot vrind?

 

Want dit wijdse rekkelijken denken

Kan een christen geen voldoening schenken

Zij belijdt met de 12 geloofsartikelen van de kerk

Dat zij Christus kruis aanvaard dus het Verzoeningswerk

 

Het is goed om deze zaken goed te overwegen

Want hieraan is Gods zegen wel gelegen

En als we deze kerngedachte weer verstaan

Kunnen we samen op weg, daar kun je van opaan

 

De kerkverlaters kunnen we dan weer opzoeken

En ze te zienertijd wellicht weer boeken

Misschien kunnen we "andersdenkenden"tot voorbeeld zijn

De vrede bewerkstelligen ook op godsdienstig terrein.

MIJN BUURMAN OP DE KANSEL

De buurman die op het dak geklommen was, zoals ik gisteren vertelde, was emeritus predikant en 70 jaar.

"Preekt u ook nog wel eens?" vroeg ik aan hem.

"Ja, toevallig moet ik zondag in de Oosterkerk preken", zei hij.

"O, dan wil ik daar ook wel bij zijn". En samen met zijn vrouw toog ik ter kerke.

Het was een prachtige dienst. Bijbelgetrouw, ernstig, aktueel en boeiend.

Er was geen combo, geen luide muziek. Geen artist van grote klasse, maar een gewone dienst.

Nou ja zo gewoon was het ook weer niet , want toen ik de kerk uitging liep ik gelijk op met een gemeentelid en zei: "zo dat was een mooie dienst".

Ze keek me aan en zei: "ja dat vond ik ook. En mevrouw ",vervolgde ze, "wanneer de dominees zo weer gaan preken komen onze kinderen weer naar de kerk".

Buiten de kerk stonden er groepjes na te praten over de bijzondere dienst.

Toen ik de buurman naderhand weer ontmoette vertelde ik hem wat ik ervaren had.

Hij was er blij mee en zei: "eerlijk gezegd ben ik er wel lang mee bezig geweest  en heb gegeven wat ik had".

Gelukkig was hij met emeritaat, zodat hij weer uit kon rusten.

Hij is nu al een poosje overleden, maar die herinnering ligt nog vers in mijn geheugen. Toch iets om over na te denken?

zaterdag 22 oktober 2011

BURENHULP

Het was een heldere dag in Mei

De wind was rustig de zon scheen blij

Ik had een wandeling met de hond gedaan

en kwam weer bij mijn woonhuis aan

Maar wat een pech

mijn huissleutel was weg

Ik keek in mijn tas,

in de zak van mijn jas

Hij was er niet

't jonge. 't jonge wat een verdriet

Toen zocht ik hevig in mijn brein

Wat de oplossing kon zijn

Misschien kon mijn buurman helpen

om dit leed te stelpen

Gelukkig was de buurman present

en al was hij geen jonge vent

Hij stond zowaar

gelijk al klaar

Met een ijzeren haakje van de kleren

wilde hij het eerst proberen

Maar zijn technisch inzicht was wat klein

en hij faalde op dit terrein

Maar toen hij net wilde stoppen

kwam vrouwlief op de proppen

Zei: is er soms een raampje open?

nu dat wilde ik met haar hopen

Vlug poolshoogte genomen

en ja wie had dit kunnen dromen

De buurman, bijzonder kwiek

deed nu aan bejaardengymnastiek

Hij kroop langs de goot naar het dak

en kroop toen door het raam met gemak

Hij deed weldra de deur van slot

Onder het motto, wat mot dat mot

Mijn dank ws groot

voor deze hulp in nood

En met deze burenhulp

kon ik weer in mijn eigen stulp.

vrijdag 21 oktober 2011

EEN PADDESTOEL EEN MOOI STUKJE NATUUR

122_2231 (1)

Paddestoelen zijn bekend, maar de vraag is wel ,wat is het precies?

Nu het is een schimmel, die veelal in bossen voorkomen.

Ook gedijen ze goed op vochtige plaatsen. Al of niet gewild. Wat betreft het laatste heb ik nog een herinnering.

Wij woonden eens in een mooi schoolhuis. Het zag er picobello uit omdat het pas gerenoveerd was.

Een aantal weken waren we op vakantie geweest en bij onze thuiskomst  zagen we allemaal bruin spul in de studeerkamer liggen.

"Wat is dat?" riepen we. En onze verbazing werd nog groter toen er in de keuken onder het aanrecht, paddestoelen waren gekomen.

Een deskundige werd erbij geroepen die zei: "nu dat is niet zo mooi want het is zwam of schimmel". Ja wij kenden wel schimmel waar een oude boterham soms mee bedekt is of op de korst van kaas. Maar dit hadden we nog nooit meegemaakt.

Er werd nader onderzoek gedaan en het bleek dat onder de vloer ook schimmels groeiden. Er waren zelfs dikke balken door aangetast.

Na enkele weken in de rommel te hebben gezeten,want er was nogal wat werk aan  de winkel, is er einde gekomen aan die narigheid,

Want gezond was het beslist niet.

Maar er zijn ook mooie en goede paddestoelen. Sommige kun je zelfs eten. Maar er zijn ook anderen die beslist niet te eten zijn, ze zijn zelfs giftig.

Onze champions lijken wel wat op paddestoelen, maar die worden speciaal voor de comsumptie gekweekt, dus daar is niks mis mee.

Gewoon lekker.

De rode paddestoel met z'n witte stippen waar kabouter Spillebeen van bekend is, (de meeste kinderen kennen dat liedje wel) heet vliegenzwam.

En verder is er nog wel het een en het ander te vertellen van de paddestoelen, want er zijn duizenden soorten, maar ik laat het nu hierbij.  (google kan je er nog meer van vertellen)

donderdag 20 oktober 2011

SCHEIDEN DOET LIJDEN

Zo gaat het ook in Nederland

Met het kerkelijkverband

De een legt het accent op een bekering

De ander sluit zich niet aan bij deze bewering

Ik kan beiden wel begrijpen

Want bij beide moet wel iets rijpen

Het is niet zo dat "vrijzinnigen" er niet bij horen

Maar zij hebben de rechte lijn soms wel verloren

Nu haasten zij zich om bij anderen aan te sluiten

Maar de orhodoxen houden zij er buiten

Het is beslist niet van de laatste tijd

Al eeuwenlang is deze strijd

Toch willen zij zich christenen noemen

En zich daar ook op beroemen.

Ik vind het jammer dat dit geschied

Want het is Christus bedoeling  niet

Als de een gaat overdrijven

Willen zij daar wel over schrijven

Maar bij elkaar te blijven lukt niet altijd

Dus beland je in een kerkelijke strijd

En het is wel zonneklaar

Dit komt niet altijd in het openbaar

Toch kan dit de kerkverlating stimuleren

En moet je bij de kerkdienst wat ontberen

Zwart-wit denken is niet altijd fijn

En dat kan bij beide partijen zijn.

Ik geef u daarom een christelijke raad

Stel  bij de leer nu ook de daad

Elkaar tot hand en voet te zijn

Maakt ook het kerkelijk leven fijn.

woensdag 19 oktober 2011

VRIJZINNIG BETEKENT DIT VRIJBLIJVEND?

Toen ik na zeven woonplaatsen, in  mijn huidige woonplaats kwam, moest ik wel wennen aan de kerkdiensten.

Het was zo anders dan dat ik het gewend was.

Oppervlakkig gezien vond ik het wel aardig. Vlotte predikers en nog orgineel ook. Maar op een gegeven ogenblik werd ik ziek en naderhand zei de  kerkdienst mij niet veel meer. Ik miste veel diepgang en het geloof der vaderen kwam weinig aan bod.

Ik verbaasde mij over diverse uitlatingen en kon er soms geen touw aan vast knopen.

Ik miste iets, maar wat?

Het heeft echt lange tijd geduurd voor ik daarachter kwam.

Ik ben van huis uit Gereformeerd. En met vrijzinnigeheid hadden wij niet veel te maken. 'k Wist trouwens helemaal niet wat dit precies inhield. Maar toch had ik een flauw vermoeden toen er mensen waren die mij totaal niet begrepen en mij als ouderwets betitelde.

Ach ja, ik ben niet van de moderste, maar om mij te betitelen als van de oude stempel, gaat mij toch te ver.

Ik kreeg een keer een berichtje van een predikant die mij het volgende schreef ik citeer:

"Mevr. Bezemer,dank voor uw kostelijke en uitvoerige brief.Ik denk dat wij kerkelijk /theologisch veel van elkaar verschillen.Maar dat we de betrokkenheid met mensen en hun geloof wel delen."

Ja, wat dat kerkelijke/theologische betreft  heeft wellicht te maken met zijn vrijzinnige opvattingen. Dus ik ben verder na gaan denken en studeren. 

Ik hoorde via de kerk ook de term wel van "Op Goed Gerucht" waar ik wel nieuwsgierig naar werd, tenslotte hoor je niet zoveel goede geruchten. Maar dit viel me wel wat tegen. Het "Op goed gerucht",bleek een platform te zijn van grotendeels vrijzinnige jomge predikanten die de kerken nieuw leven in wilde blazen.

Maar wat mij wel hinderde was het feit dat zij eigenlijk tegenover de Gereformeerden bond stonden dus tegen de orthodoxie.

Ook hebben diverse predikanten een nieuw catachismus opgesteld. "De Doornse Catachismus"

Mooi beschreven maar wel onvolledig in mijn oog.

Voor een goede discussie zou dit niet zo gek zijn, maar zoals bij de meeste onenigheden wil de een de ander overtreffen.

En meestal vloeien daar scheidingen uit voort, waar de kerken niet bepaald van groeien en bloeien.

De een neemt de leervrijheid ruim en de ander houdt zich vast aan Gods Woord als gezaghebbend.

Vrijzinnig een term die al eeuwen bestaat en waar veel onenigheden uit zijn ontstaan. Het verstand staat daar wel voorop. En wonderen wie gelooft daar nog in?

Uit eigen ervaring heb ik ook volgens mijn traditie een gedicht gemaakt wat ik u niet wil onthouden. Maar dat bewaar ik graag voor morgen. 

dinsdag 18 oktober 2011

HET GELOOF DER VADEREN, VERLEDEN TIJD? 3

Maar kunnen wij niet meer het goede doen?

Iedereen krijgt toch van God geen sermoen?

Soms gaat dit onze gedachten te boven

Maar toch...zijn wij bereid om God te loven?

Of zijn we egoïstisch diep in onze gedachten

Wat narigheid geeft en klachten.

    

God toornt ook over de zonden vandaag

Voor velen vandaag een open vraag

Want God is toch liefde en barmhartig?

Ja, dat klinkt allemaal wel prachtig

Maar zonder het een, kan het andere niet

Jezus kruisdood is ook voor ons geschied

En als wij dit als zondaars aanvaarden

Geeft dit een stukje hemel op aarde

We worden dan in genade aangenomen

Zodat er bevrijding voor ons is gekomen

    

Wat is er voor een christen nodig?

Die vraag is echt niet overbodig

Hij moet op Gods Woord vertrouwen

En op zijn beloften bouwen

Leer en leven moeten weer in evenwicht

Zodat ik voor dit gedicht ben gezwicht.

slot.

maandag 17 oktober 2011

HET GELOOF DER VADEREN VERLEDEN TIJD? 2

Gij zult liefhebben de Here uw God

Dit is het grote en eerste gebod

En het tweede daaraan gelijk

Je naaste liefhebben als jezelf

Kort samengevat, Gods Koninkrijk

     

Het eerste gebod wordt gauw overtreden

Het tweede wordt soms ook wel vermeden

Want dat is toch niet te halen

Ja, daar kun je flink van balen

     

Maar in de Bijbel draait het om deze splil

Gods liefde te beantwoorden is Zijn wil

     

Kunnen wij dit allemaal van nature aan

Of is deze drijfveer van ons vandaan?

Nee, we zijn geneigd om God en onze naaste te haten

Gewoonlijk heb je dit niet altijd in de gaten

Maar bij een crisis of dal in je leven

Is dit een praktisch en reëel gegeven

     

Heeft God de mens slecht op de wereld gebracht?

Nu daaraan heb ik weleens gedacht

Maar zo is het natuurlijk niet

God schiep de mens zonder zonde en verdriet

Hij schiep de mens voor een volmaakt leven

Dit was Zijn intentie, Zijn streven

Hij maakte geen robot of iets van dien aard

Iemand met een eigen wil voor Hem veel waard

 

Maar de duivel, dit moet je geloven

Was hiervan wel ondersteboven

En hij probeerde de mens te verleiden

Dat lukte bij Eva en Adam beiden

En zeg nu zelf, hadden wij het anders gedaan

Als wij voor die keuze hadden gestaan?

wordt vervolgd:

zondag 16 oktober 2011

HET GELOOF DER VADEREN VERLEDEN TIJD?

LEERSTELLIG

Veel ouderen uit het kerkelijk geslacht

Zijn met de catechismus  grootgebracht

En zij wisten hun weetje wel

Met het vraag en antwoordspel:

    

"Wat is uw enige troost in sterven en leven?"

Ja daar zit je nu wel van te beven

Maar ik draaide mijn hand daar niet voor om

Want in theorie was ik niet dom

En zo ging het met heel de catechismus

Voor mij een fluitje van een cent dus

Maar in het werkelijke leven

Moest deze theorie wel sneven

Want al was het de leer van de kerken

Ik moest die leer wel verwerken

En al is de een wat rijper op dit gebied

Voor mij was het allemaal zo helder niet

Ik weet niet of dit allemaal aan mij lag

Maar het practische leven nam mij in beslag

En de leer van de kerk sprak mij totaal niet aan

Kon wat mij betreft wel naar de maan.

    

Maar nu kom ik wat beslagen ten ijs

Levenservaring maakte mij wijs

Zodat ik voor het komende geslacht

Een stukje leer tot leven heb gebracht

    

"Wat is jouw enige troost?" de eerste vraag

Nu die kan ik wel beantwoorden vandaag

Voor mij is het Christus in mijn leven

Die mij kracht en sterkte heeft gegeven

Die mij verlost heeft van het kwaad

Door Zijn komst op aarde, een Liefdesdaad

Hij troostte mij met zijn Geest

Zo werd het leven voor mij een feest

    

Maar dat is niet altijd zo gebleven

Want vijanden stonden mij naar het leven

Nee geen soldaten of iets van dien

Ongelovigheid, ken je dit ook misschien

In dit leven, is er een onheilig streven

Je hoeft er echt niet lang voor te zoeken

Want je komt het tegen in bladen en boeken

Ook in je eigen hart kom je het tegen

Je bent er dan wel mee verlegen

    

Maar toch is het goed om hierover na te denken

Dan kan Jezus verzoening schenken

En ik zeg het bij deze nog maar even

Daarvoor gaf Jezus ook Zijn leven

Wordt vervolgd:

zaterdag 15 oktober 2011

SCHOUDER AAN SCHOUDER

Scannen0009

ELKE DAG LEVEN ALS OUDER

SAMEN SCHOUDER AAN SCHOUDER

EEN GESCHENK WAT IK ME BEDENK

KIND VAN DE TOEKOMST IN TIJDEN VAN NOOD

BEWAAR MIJ VOOR ALLES WAT NIET HOORT

ELKE DAG LEVEN ALS OUDER

SAMEN SCHOUDER AAN SCHOUDER

EEN GESCHENK WAT IK ME BEDENK

KIND IK WORDT ALS MAAR OUDER

BEWAAR MIJ VOOR ELLENDE DIE JE MOET ONTHOUDEN

ELKE DAG LEVEN ALS OUDER

SAMEN SCHOUDER AAN SCHOUDER

EEN GESCHENK WAT IK NIET KRENK

KIND VAN DE TOEKOMST WAT IK VERWELKOM

BEWAAR HET GOEDE VAN JE OUDER

ELKE DAG LEVEN ALS OUDER

SAMEN SCHOUDER AAN SCHOUDER

EEN GESCHENK WAT IK OOK BEDENK

KIND OM JE TE BESCHERMEN

BEWAAR IK HET VERDRIET WAT IK D(v)OOR JOU VERLIET

ELKE DAG LEVEN ALS OUDER

SAMEN SCHOUDER AAN SCHOUDER

EEN GESCHENK MET EEN MOOIE WENK

KIND EEN TROOST OOK AL WORDT IK OUDER

IK BLIJF EN BLIJF JE OUDER OOK ALS IK ER EVEN NIET BEN

INGEZONDEN GEDICHT:  ELLEKE

vrijdag 14 oktober 2011

WAT IK HOORDE EN ZAG

Jullie christenen hebben een geschrift onder jullie hoede dat genoeg dynamiet bevat om de hele beschaving op te blazen, de wereld op z'n kop te zetten en vrede te brengen aan een door oorlog gescheurde planeet. Maar jullie gaan ermee om of het slechts een stuk literatuur is.

Ghandi.

 

Een leke gedichtje van de Genestet

 

Autoriteitsgeloof

Geloven op gezag

Dat mag

Niet meer in onze dagen

Maar ach

"t Schijnt niet geloven op gezag

Komt nu aan de orde van de dag

Is 't beter wou ik vragen?

 

Zo'n gedichtje wat wil dit zeggen

op wetenschappelijk gebied

Niets

Doch het leert u overleggen

Wat waar en heilig is

En wat niet

 

Een boekje met deze

leke gedichtjes van de Genestet

Werd destijds aangeboden door de

Kwattafabrieken

Sterreclame  van klasse!

woensdag 12 oktober 2011

WAT GELOOFT UW BUURMAN?

De eerlijkheid gebiedt dat ik daar wel kennis van neem zover men zich daarover uit wil laten.

Maar in de allerbreedste zin valt me niet mee.

Er zijn zoveel verschillende opvattingen dat je door de bomen het bos niet meer kan zien.

Het is met de andere godsdiensten soms een mengeling zoals je dit ook wel in de kerken kunt tegen komen.

En dan streven we naar een oecumene. Welke dan?

Wanneer je als Nederlandse kerk  contact zoekt met de Katholieken kerk gaat dit min of meer van een leien dakje.

Beiden zitten eigenlijk in het zelfde schuitje. Zij roeien met de riemen die zij hebben  om hun gemeenteleden of parochianen aan boord te houden.

Terwijl in Nederland  het vrijzinnig denken  getolereerd wordt in

veel kerken, voelt de Katholieke kerk in België daar niets voor.

Nu dan heb je de poppen weer aan het dansen of het gegooi in de glazen al.

Dat  er vrijzinnige predikanten in Nederland zijn, die prachtig kunnen preken en goed zijn in de praktijk is buiten twijfel.

Maar dat geldt ook voor niet-vrijzinnigen

Maar wanneer  men verschilt van principiele inzichten kan men dwars tegenover de orthodoxe  staan. En verstaan deze zelfs niet (meer).

Niet zo gemakkelijk om dan het schuitje in balans te houden.

Veel mensen zijn er daardoor uitgestapt en in een ander vaarwater terecht gekomen.

En laten we eerlijk zijn dit gaat maar door, slechts uitzonderingen bevestigen deze regel.

Ik vrees dan ook het ergste voor de kerken, tenzij...

Het getij kan keren en de bakens worden verzet.

AAN DE SCHOONMAAK

Nee, ik ben niet aan de schoonmaak wat mijn huis betreft, maar ik ben mijn weblog aan het opschonen. Ik had er zo'n  900 berichten opstaan, dus is het wel een heidens werk en er wordt heel wat gescrold, dat begrijpt u wel.

Zoals u hebt kunnen ontdekken ben ik veel bezig geweest met mijn eigen ervaringen te ventileren. Ik was hierin niet ontduidelijk en het heeft mij van diverse frustraties verlost.

Het christelijk leven heeft wel de boventoon gehad. Maar ja in dat kader ben ik opgevoed en heb dit zelf ook aangenomen.

Dat dit langs gebaande wegen is gegaan, nee zeer zeker niet.

Maar zonder strijd geen overwinning, zoals het Rotterdamse wapen weer geeft.

Ik vind zelf dat het wel prettig is als je wat ouder wordt  je de dingen van vroeger wel op een rijtje kan zetten, maar ook dat je de energie nog hebt om je vleugels uit te slaan. Zij het in beperkte mate en van de moderne techniek gebruik makend.

De mensheid is wereldomvattend. En ik denk dat heel veel mensen wel graag wat opgewekte berichtgevingen willen ontvangen.

Ik word er bij tijd en wijle wel verdrietig van als anderen van honger omkomen en wij in een luilekkerland wonen, tot nu toe.

Natuurlijk zijn er in Nederland ook wel arme mensen, maar dat is ook dikwijls gekomen door echtscheidingen, waardoor zij van slag zijn geraakt. Andersom kan de oorzaak ook wel zijn.Terwijl de maatregelen die daarvoor genomen worden op fimancieel gebied in Nederland best goed geregeld zijn tot nu toe.

Een op de drie huwelijken maken een echtscheiding mee. Nu dat is geen kleinigheid.

Ik kreeg een dame uit het middenoosten op bezoek, die mij vertelde dat zij ook gescheiden was.

Tot mijn verbazing zei ze: "In ons land zou dit niet gemogen hebben, maar hier in Nederland blijkt het strijk en zet te zijn".

Ja, daar zit je dan met je goedegedrag als Nederlander.

Soms maken we ons zo druk met andere bezigheden dat  het gezin in de verdrukking komt, met alle gevolgen vandien.

Over liefde wordt veel gezongen en gesproken, maar ondertussen.

Het zijn niet alle koks die lange messen dragen.

En hier wil ik het vandaag maar bij houden.

dinsdag 11 oktober 2011

NOG EEN KLEIN GEDICHTJE UIT DE OUDE DOOS

27-4-1967 Geboorte datum van Prins Willem Alexander

Het onderstaand gedichtje vond ik tussen wat paparassen. De schrijfster is onbekend. Zij had wel een vooruitziende blik, denk ik.

Willem-Alexander schrei maar van verdriet

als je mocht ontwaken en het onrecht ziet

als de leeuw gaat klauwen

brullend aan het strand

reik dan aan uw volk

uw sterke trouwe hand

 

Willem Alexander

nog zo teer en klein

jij kind en geen ander

zal het staatshoofd zijn

Wat je ook mag worden

Koning, president

vrees niet kind , 't is God

die 't leven leidt en kent,

maandag 10 oktober 2011

EEN TUSSENDOORTJE

Ik had trek in een lekkerbek

En het kwam in mijn kraam te pas

Dat er een viskraampje was

Ik kocht daar een lekkerbek

En die smaakte lang niet gek

En ik was er best mee in mijn sas

En weet je wat wel grappig was

Toen ik me van het kraampje  wendde

Mezelf als een lekkerbek herkende

 

Ik had contact met de slager

Hij was verre van mager

Hij hield ook van een hartige hap

En dat vond ik toch wel knap

Zei: "als ik een visboer zie

Ga ik dadelijk door de knie

En een vers broodje bij de bakker"

Ook daarmee maakte hij mij wakker

Ik zei: "ja met echte boter

Dat maakt het genot nog groter"

Zo genoten we samen als een kind

En waren daarmee eensgezind

Dit was begrijpelijk want:

Wij waren in een LUILEKKERLAND.

zondag 9 oktober 2011

 

Het vernemen van de waarheid is anders dan het aanvaarden van de waarheid  ( Prinses Wilhelmina )

De plichten van het gewone leven op zich te nemen, kan opzich een heldendaad zijn ( Prinses Juliana )

Wat de wereld nodig heeft is een mentaliteitsverandering ( Prins Bernhard )

Als de aarde morgen vergaat plant ik vandaag een boompje(Koningin Beatrix )

Leugens hebben korte benen  (Prins Claus)

Een grap is soms een hele ernstige zaak  ( Winston  Churchill )

De zwanen zullen zingen, zodra de kraaien zwijgen ( Erasmus )

Een groot mens, weet dat hij klein is ( anonymus ).

zaterdag 8 oktober 2011

ZANDHOVE ZWOLLE

Op de vroege morgen toen het nog mistig was, maar het licht er al door heen schemerde.

 Groep 3 sept. 2011 041

vrijdag 7 oktober 2011

ALS DE BLADEREN VALLEN

Dit seizoen staat ook wel bekend om z'n depressiviteit

Daarom heb ik er nu ook aandacht aan gewijd

Depressiviteit kan bij alle mensen voorkomen

Het kan zich openbaren in nachtmerries en dromen

De zon verschuilt zich dikwijls achter de wolken

Een grauw wolkendek laat zich vertolken

Toch is depressiviteit niet gebonden aan het seizoen

Want het kan zich ook in de zomer voordoen

Zelf heb ik daar ook wel ervaring mee

Ik was met mijzelf toen niet tevree

ik bekeek mezelf met negatieve blikken

En dat was best even schrikken

Er was geen enkele troost voor mij

En ik was beslist niet blij 

Maar het leven ging verder zoals voorheen

Ik voelde me echter zo koud als een steen

Uiteindelijk stopte ik het in mijn onderbewuste

Het leek alsof ik er mij in berustte

Totdat er hulp op kwam dagen

Wie bracht die hulp zul je vragen?

Wel een preek van een dominee in de kerk

Liet mij de andere kant zien, dat vond ik sterk

't Was alsof een blad van de boom werd omgekeerd

Ik zag de dingen weer positief,  zoals mij was geleerd.

Gods Geest was toen duidelijk in de kerk aanwezig

Hield zich ook met het onderbewuste bezig

De kerk weg, is voor mij geen optie zoals bij diverse mensen

En ik weet het zeker, aan Jezus macht zijn geen grenzen.

donderdag 6 oktober 2011

EEN HARDLOOPWEDSTRIJD IN HET DIERENBOS

Het klinkt mischien wat dwaas

maar er was in het dierenbos

een wedstrijd tussen een

schildpad en een haas

De haas vond het wat minderwaardig

keek op de schildpad neer, dat was niet aardig

Toch wilde de schildpad geen tranen plengen

en zoch niet van de wijs laten brengen

Daar stonden zij beiden bij het begin

De haas verwaand, was zeker van het gewin

En toen het startsein werd gegeven

liepen zij beiden voor het leven

De haas had gelijk al een voorsprong

van een halve kilometer

De schildpad kon dit echt niet beter

Maar toch won de schildpad het van de haas

al klinkt dit eigenlijk wat dwaas

Want de haas, voor de uitslag totaal niet bang

veranderde haar gang

Dacht zelfs een uiltje te kunnen knappen

Van een nederlaag zou hij niets snappen

En terwijl de haas was ingedut

kwam de schildpad

hard lopen vond hij van weinig nut

Nu was hij met zijn slakkengang

voor de uitkomst totaal niet bang

En zo is het gebeurd

Dat de haas de uitslag diep heeft betreurd

De schildpad was langzaam, maar zeker

en kreeg daardoor de overwinningsbeker

De clou: dat heeft u vast wel door

Wat achteraan is, komt ook wel voor.

woensdag 5 oktober 2011

NATUUR BEHOUD

DE KERKUILEN

De kerkuil heeft mensen nodig waar hij welkom is.

Deze kop kwam ik tegen in het blad van "NATUURBEHOUD"

Het artikel had mijn warme belangstelling en ook de foto's die er bij waren geplaatst vond ik prachtig.

Ik las dat deze dieren, want daar ging het in het artikel om, soms menselijke trekken hadden.

"Meneer de Uil, die met zijn mededieren momenteel weer in beeld zijn geweest wegens het programma 60 jaar televisie, past mooi in dit artikel.

De kerkuil is een romantische vogel

Je vindt deze dieren niet in resurvaten, zoals heidevelden, moerassen en duinen, maar juist in kleinschalige cultuurlandschappen met kerkjes, oude boerderijen en schuren. en verder op landgoederen zoals het "natuurbehoud"er enkelen heeft.

De kerkuil heeft mensen nodig bij wie hij welkom is. Maar ook mensen die er een bepaalde levensstijl op na houden, die wordt gekenmerkt door rust en stabiliteit. In zo'n sfeer voelt de kerkuil zich thuis, en voegt zich naar het vaste levenspatroon van zijn menselijke medebewoners.

Daarom moet er niet telkens wat veranderen. Het evenwicht tussen de mens en zijn omgeving is de belangrijkste voorwaarde.

Het kappen van heggen en boomsingels, de sloop van oude boerderijen en schuren, het gebruik van landbouwgiften en de toename van het snelverkeer zijn de belangrijkste oorzaken dat de kerkuilen in stand zijn achteruitgegaan

Het heeft de tijdgeest tegen.

Maar...misschien komt die geest eens tot bezinning.

Ja, dieren zijn precies als mensen met dezelfde mensenwensen.

Scannen0001

Ditt schilderijtje is geschilderd door I. Bezemer

dinsdag 4 oktober 2011

DIERENDAG 2011

 

 DSCN0549

Winna  met baas en bazin

 

WinnaenClaryophetklif-3

maandag 3 oktober 2011

BRIEVEN SCHRIJVEN EN BRIEVEN KRIJGEN

Soms zinkt de moed wel in mijn schoenen. Want het valt niet altijd mee om elke dag wat nieuws naar voren te brengen.

En om in herhalingen te vallen is ook niet altijd leuk Met de tegenwoordige weblog en website schrijf ik niet zoveel brieven meer.

En toch kan een briefje heel stimulerend werken. Of een emailtje.

Mocht u soms denken dat ik altijd op de religieuze toer ben, dan kan ik u uit de droom helpen.

Ik geef toe dat ik veel brieven heb geschreven aan religieuze mensen, waar ik ook veel brienen van terug gekregen heb trouwens . Maar ook brieven van politieke leiders zitten in mijn plakboeken.

Ik heb het vooral gemunt op leiders op allerlei gebied, die de lakens graag uitdelen.

Diverse vonden mijn huis tuin en keukenbrieven soms een verkwikking.

En dikwijls waren ze het nog met mij eens ook.

Tewwijl ik het niet bij een richting hield.

Mocht u soms denken dat een eenling niets kan bereiken dan geef ik u nu een voorbeeld van het tegendeel.

Ik zag op een keer een hele vreemde reclame op de teve, van sausen.

Eerst dacht ik dat het een pornoprogramma was. Maar nee het was een doogewone reclame van een fabriek waar ik ook steeds artikelen van in mijn kast heb staan.ik vond het wel de spuigaten uitlopen en schreef een brief aan desbetreffende firma.

Weken daarna kreeg ik een brief van hen. Er werd correct gereageerd op mijn brief en zij beloofde dat ze er voortaan rekening mee zouden houden. Wat ze ook hebben gedaan,want ik heb die reclame nooit meer gezien.

Pasgeleden kwam ik een meneer tegen, die mijn visite kaartje las.

Hij keek verrast op en zei:"bent u die mevrouw die nog weleens in het dagblad "Trouw" schreef. Ik zei: " ja, maar dat is al lang geleden". Hij zei: "ik schreef ook nog wel eens, maar ik kwam nooit in de krant".

Ik moest er wel grinneken.

En wat ik ook wel grappig vond dat diverse omroepen soms om de tafel gingen zitten om mijn brieven te bespreken.

Kennelijk schreef ik wel wat zinnigs.

Van een verslaggeefster van Trouw destijds, las ik in mijn verzamelboek:

"Dank je wel voor je aardige briefje.

En dat u zo trouw volhoud- zonder te zeuren".

Och ja, ik sta niet altijd op scherp. En heb het goede met de mensen voor en  streef naar vrede zover het van mij afhangt.

Maar het onderstaande tekeningtje wil ik u niet onthouden.

 Scannen0001   

Een welverdiende pluim doet wonderen.