DE TELE-VISIE EEN ZEGEN OF VLOEK
Dit gedicht is gemaakt in 1993 en kennelijk ook nu (weer) aktueel.
Mevr C. A Manschot-
(Fred Bezemer 1928- 1985)
EEN KLEIN GELUK 1
Dit onderstaand gedicht ik in 1992 geschreven. Of het nu van kracht is weet ik niet Maar wat niet is kan komen.
Maar sta nu eens even stil
Is dit wel wat Nederland wil?
Want al is ons landje klein
Wij willen niet in de maat op elk terrein
De driekleur, met een wimpel misschien van Europe een
Dat willen we en dat alleen
Wij willen niet vliegen op elk zijn wenken
Maar ook zelf nog denken
Wij willen regeren in dit land
Met huize Oranje de hechte band
En al is "God met ons" van de gulden verdwenen
God "in" ons is er voor verschenen
En als elk land met God wil regeren
Willen we zelfs de wereld niet weren.
Europa één, ja dan alleen.
noot:
Wat geldt voor de eerstgenoemde christelijke omroepen:
Hindoeïsme, Boeddhisme, Moslem, Humanisme, moet je met een altruïsme wel verdragen, maar je moet het christendom er niet aan wagen.
Tweede voorbeeld: een moeder wil haar kind wat gezagsverhoudingen leren en zegt tegen haar zoontje: tegen ouderen mensen moet je geen jou zeggen maar u. Heel netjes probeert Peter het in praktijk te brengen, maar kwam van de koude kermis thuis.
Ja, dit geldt voor de trouw van God aan de mensen.
Maar van geslachten tot geslacht geldt ook voor mensen.
Een "geestelijke" viel mij aan toen ik zei dat het geloof van mijn grootmoeder (opoe) op dezelfde leest geschoeid was als mijn eigen geloof.
Zij geloofde dit niet en vond dit oubollig.
"Trouwens", zei ze daarna : " ik vind dat de ouderen genoeg gehad hebben, nu zijn de jongeren aan de beurt met wat moderner inzichten.'
Of dit het ei van Columbus is geloof ik niet als je ziet hoeveel jongeren de kerken hebben verlaten.
Ik geloof er ook niet in dat alleen de jongeren daar schuldig aan zijn.
"Vroeger", zo zei een wat oudere dame tegen mij, "was ik levenslustig van aard een vrolijke frans zogezegd.
Maar tegenwoordig wordt mijn blijdschap wel getemperd door mijn eigen kinderen en kleinkinderen die mij oubollig vinden ".
Zelf vind ik dit een verdrietige zaak en het kan ook zijn dat het Evangelie daardoor in discrediet gebracht is.
Ik geloof in God en in mensen die beelddrager van God kunnen zijn.
Tussen de buien door