IN DE PUT UIT DE PUT

IN DE PUT, UIT DE PUT

Soms zie je een helderblauwe lucht

En vogels in hun vlucht

Het koren staat te wuiven op het veld

En alles is welgesteld

Dan ineens komen er wolken in ons leven

We hebben het de naam depressie gegeven

Al ben ik een leek, en geen medicus

‘k Weet zeker dat depressie een stuk lijden is

Je bent een keer uit je evenwicht geraakt

Misschien eerst een hoogtepunt meegemaakt

En ineens schiet je naar beneden

Als van een trap met heel veel treden

Daar lig je dan onderaan, men is met jouw begaan

Maar daarna gaan ze schouderophalend heen

En je blijft achter heel alleen

Maar overal zie je leeuwen en beren

Soms ook soldaten met geweren

En ’t is alsof God er niet meer is

Een donkere toestand als ik me niet vergis

Maar God was er wel al ervoer je het niet

Hij had ook weet van jouw verdriet

Maar door jouw geringe krachten

Was je vatbaar voor die duistere machten

De oververmoeidheid werd jouw kruis

Op jouw pad in jouw levenshuis

In de psalmen merk je ook iets van het depressieve

Zijn somber gestemd , zien alleen de negetieve

Maar wat voor ons ook troostvol is

Zij komen uit de duisternis

Een psalm eindigt meestal niet treurig

Maar in de meeste gevallen rooskleurig

Daarom eindig ik ook nu deze klanken

Om God ook daarvoor te bedanken

NOG EEN MOOI HERFST PLAATJE

WAT GEEN OOG ZIET

WAT GEEN OOG ZIET

Er is veel verborgen

Grote zorgen kleine zorgen

Overal sleept men ze mee

In de lucht en over zee

Er is veel verborgen

Grote zorgen kleine zorgen

En wat het oog niet ziet

Geeft dikwijls het meeste verdriet

Er is veel verborgen

Grote zorgen kleine zorgen

Maar God die alles ziet

Kent ook jouw verdriet

Er is veel verborgen

Grote zorgen kleine zorgen

God wil deze lasten dragen

Wil het daarom met Hem wagen

OOK TEKENINGEN KUNNEN WAT ZEGGEN

MINEUR MAJEUR

MINEUR MAJEUR

Bent u ook wel eens in mineur?

Of verstop je die gedachten

En leef je met die klachten

Neem dit aan van mij

Mineur hoort er in dit leven bij

De wolken horen bij het leven

Zoals de zon bedenk dit even

Je kunt toch niet lachen

Als het leven is om te huilen

En je bij niemand kan schuilen

Want echt, soms is de ontreddering groot

En waar is dan de hulp in nood?

Dan lijkt een kluizenaar te zijn

Gewoon in dit leven fijn

 Je zoekt dan contact met de Hogere macht

En verwacht daar de kracht

En God stelt nooit teleur

Maakt van de mineur weer majeur

Op mensen bouwen heus
Is gewoon een tweede keus.

LET OP UW TIJD DAT IS UW PLICHT

PARELS

DE PARELVISSER

Diverse bundeltjes heb ik in de loop der jaren geschreven

Waarvan de “Parelvisser”er een van is

Enkelen ervan vindt u de volgende dagen op mijn weblog.

Het behandelt onderwerpen die niet perse voor de hand liggen

Hoewel wel veel mensen ermee te maken hebben

 Vandaag begin ik met het gedicht:

PARELS

Stille wateren diepe gronden.

Bij schade zijn het ook diepe wonden

Velen leerden zo het spreken af

En zwegen als het graf

Huilden zo diep misschien

dat je de tranen niet kon zien

Kwamen zo in een onderaards gewelf

Leerden zo luisteren naar zichzelf

Hoorden zichzelf steunen en kreunen 

Hadden niemand om op te leunen

En in het donker van hun bestaan

Riepen ze de Heer ootmoedig aan

De Heer verhoorde dat gebed

Heeft hen in de ruimte gezet

Zo werden ze door dit lot

Klaargemaakt voor het werk van God

Uit de oester van hun bestaan

Kwamen zij als golvend graan

En zo waren ze gelijk

Een parel voor Gods Koninkrijk. 

JEZUS ZEGENT DE KINDEREN

KINDEREN VAN EEN VADER

Kinderen van één Vader,

Reikt elkaar de hand

Waar wij mogen wonen

In wat streek of land

Hoe wij mogen spreken

In wat tong of taal

Kinderen van mijn Vader

Zijn wij allemaal.

DE BARMHARTIGE SAMARITAAN.

DE BARMHARTIGE SAMARITAAN naar Lucas 10: 25-37 (uit de Bijbel)

Hoewel Jezus veel belangstelling in Israël had ging niet iedereen

met eerlijke motieven naar Hem toe.

Het waren Schriftgeleerde die Hem soms schaakmat wilde zetten.

Een van die Schriftgeleerde stelde Hem een vraag

“Meester,  wat moet ik doen om het eeuwige leven te krijgen?”

Jezus antwoordde: “Je kent de wet toch wel?”

Nu daar had de wetgeleerde wel een antwoord op:

“Gij zult God liefhebben bovenal en de naaste als je zelf”

De wetgeleerde wilde Jezus toch nog wat vragen en zei:

“Wie is dan mijn naaste?”

Het antwoord gaf Jezus in de vorm van een verhaal:

Er was eens een man die van Jeruzalem naar Jericho reisde.

Maar onderweg werd hij door rovers overvallen.

Zij sloegen hem en pakten zijn kleren af en lieten hem halfdood liggen.

Daar lag de man met wonden zodat hij niet op kon staan.

En niemand kon hem helpen.

Maar  ineens hoorde hij voetstappen.

Hij tilde zijn hoofd voorzichtig op en er kwam een glimlach op zijn gezicht.

Het was een priester, nu die zou hem vast wel helpen.

Maar de priester ging voorbij. Wat een teleurstelling.

Maar na een poosje gebeurde hetzelfde, nu was het een hulppriester.

Daar lag de man nu te kreunen van de pijn.

 Maar na een poosje kwam er weer iemand aan met een ezel.

Zou die wel willen helpen?

 O nee vast niet want het was een Samaritaan.

En eigenlijk waren Samaritanen vijanden van de Israelieten.

Maar toch, de wonderen zijn de wereld nog niet uit.

De Samaritaan stond stil pakte een flesje olie

en smeerde dat op zijn wonden.

Daarna droeg hij hem naar zijn ezel en zette hem daarop.

Hij ging zelf lopen naar een herberg en vroeg aan de herbergier

of die voor hem wilde zorgen.

Hij gaf de herbergier geld en beloofde als het nog meer koste

dat hij dat dan op de terugweg wilde geven.

Toen het verhaal uit was wendde hij zich weer naar de

Wetgeleerde en vroeg: “wie was de medemens (de naaste)

Van de drie?”

De wetgeleerde hoefde nu niet langer na te denken en zei:

“De Samaritaan, want die hielp de geslagen man”.

Toen zei Jezus: “Doe dan voortaan net als de Samaritaan”.

SCHULD BELIJDEN

Heer Jesu zie mij aan

Vergeef mij wat ik fout heb gedaan

Nu hier en in het verleden

Ben ik dikwijls van de trap af gegleden

Mijn boosheid zocht soms een uitweg naar de ander

En zo verwonden we soms elkander

En dit heb ik vast wel door

Ook in de toekomst komt dit voor

Want ik blijf op de aarde een zondig mens

Dus daarom is mijn grootste wens

En ik vraag het ook aan U

Houdt mij in het oog ook nu

Bewaar mij voor het kwaad

En help mij met de christendaad

Veel vergeven worden is veel vergeven

Geef mij zo een stukje vast

Van het EEUWIG LEVEN

DE VERLOREN ZOON vrij vertaald naar Lucas 15 vers 11 tot het einde. uit de Bijbel

 Een  vader had twee zonen'' zo begon Jezus zijn verhaal.
Twee broers die het waarschijnlijk niet zo goed met elkaar konden vinden gezien hun levenswijze.
De een was werkzaam bij zijn vader  en had het wel naar zijn zin in het bedrijf.
Maar de ander had het wel gezien na een poosje.
 Hij wilde de wijde wereld wel eens bekijken en wat nieuwe ervaringen opdoen.
Hij vroeg aan zijn vader: "Vader ik wil gaan reizen, geef mij geld en goed ''.
Een gedeelte van zijn erfdeel  waar hij meende recht op te hebben.
En vader gaf het. Wel met wat weemoed in het hart.
 Hoe zou zijn zoon het besteden?
Nu dat was gauw bekeken, want vrienden had hij genoeg die met hem een borreltje
of een biertje wilde drinken of een lekkere maaltijd met hem wilde eten.
En van het een kwam het ander. Drugs, nachtclubs, noem maar op.
Maar wat zijn geld betreft nu daar kwam ook een einde aan.
Op het laatst was het zelfs zo dat hij de varkens ging hoeden om wat bij te verdienen,
Zijn kleding raakte versleten en hij had honger als een paard.
Hij probeerde dat lege gevoel te vullen met wat aardappelschillen.

En toen hij daar zo lag bij de varkens in het veld kreeg hij een verdrietig gevoel
Hij dacht ineens aan zijn vader en kreeg spijt dat hij de verkeerde weg was ingeslagen.
Wat nu?
Terug naar vader ja dat was het beste wat hij doen kon.
Maar hoe zou die hem ontvangen?
Hij waagde het er op, misschien kon hij wel knecht bij zijn vader worden.
Maar waar hij niet op gerekend had, zijn vader ontving hem met open armen
en huilde van blijdschap..
De zoon kreeg een nieuwe ring, nieuwe kleren en sandalen.
En een geweldige maaltijd werd klaargemaakt.
Het was echt een feest.
 Maar wie er niet blij was dat was zijn broer.
Die vond dat zeer overdreven en mopperde tegen zijn vader.
"Ik ben altijd bij u gebleven, en er is nooit een feest voor mij georganiseerd?"
Maar zijn vader zei: "Kom mee feest vieren want je broer was dood en is weer levend.
Hij was verloren en is weer gevonden".

HERFSTIMPRESSIE

                                                 



















GEAPPLIQUEERD MET STOFJES                                                        

DE LOTUSBLOEM

Een prachtige waterplant

Bekend uit het Midden-Oosten

Een plant die ons kan troosten

Haar wortels heeft ze onder

het water vandaan

Uit de modder is ze dus ontstaan

Maar na wat zonnestralen

Kwam er beweging in de grond

Waaruit de lotusbloem omstond

Haar bloemen zijn maagdelijk

Wit en wonderschoon

Zij spant daarmee de kroon

De lotusbloem staat ook als een

Bevrijdingssymbool bekent

En wordt als zodanig ook verwend

‘s Avonds sluit zij haar bloem

En bij het ochtendgloren

Lijkt zij weer opnieuw geboren

 Bij het boeddhisme is deze bloem

Een vrouwelijke personificatie

Kortom  een bloem met gratie.

DE DRUIVEN

   

Druiven worden veel gebruikt voor wijn
Waarin men ook zinnebeeldig kan zijn
Want druiven kunnen zoet zijn of zuur
In het dagelijks leven als in de natuur

U weet dat de druif moet gisten voor wijn\
Zodat dit op zich zelf een wonder kan zijn
Zij is een kunstwerk van levende kleur
Een boeket van subtiele aroma's en geur

Wijn komt in Gods Woord aan bod
Ook zinnebeeldig als zoenoffer van God
In het Avondmaal willen we daaraan denken
Omdat Gods Zoon zijn bloed wilde schenken

Op en bruiloft in Kana  was de wijn op
Voor bruiloftsgasten was dit een strop
Jezus was ook uitgenodigd voor ditn festijn
Er gebeurde een wonder: water werd wijn

Geestelijk kan dit in de kerk ook gebeuren
Leegloop van de kerken is zeer te betreuren
De wijn is op, het feest loop op een end
Toch kunnen we door God nog worden verwend

Het wonder uit de Bijbel: water wordt wijn
Kan ook in deze tijd actueel zijn
Klare wijn zullen we dan allen weer drinken
Gemeenschappelijk kunnen we dan weer klinken

Droog dus alle tranen van verdriet
Want wat in het vat zit, verzuurt niet.

OOK EEN HERFSTGEZICHT IN ZWOLLE          

IN OKTOBER NOG EEN ZONNIG VERGEZICHT

IN OKTOBER NOG  EEN
ZONNIG VERGEZICHT

MOOIE LUCHTEN

GELOOF HOOP EN LIEFDE

Ja wanneer geen hoop is, is er ook geen leven.

Veel mensen denken tegenwoordig dat er na dit leven

niets meer is, punt uit.

 Nu ik vind dit weinig hoopvol.

Gelukkig heb ik een man gehad die daar anders over dacht.

En daar zelfs gedichten over gemaakt heeft.

Het volgende gedicht is heeft hij gemaakt vlak voor zijn sterven.

Ik weet niet hoelang het zal duren

Maar eenmaal ga ik door de poort

Heel mijn bezit is niemendal

Niets dat  mij toebehoort

   

De datum is nog niet geschreven

“t kan jaren zijn of nog maar even

De Heer Hij kent mijn naam

Hij roept en ik ga

Waar ik met legen handen sta.

Ik heb geen kracht meer alles faalt

Maar vader heeft mij thuis gehaald

Verwonderd sta ik rond te kijken

Met handen boordevol geluk

Een paradijs van kleuren

Met bloemen overal

De bloemen staan te geuren

Het water is kristal

Het licht heeft duizend kleuren

De bron blijft altijd gaan

‘k Zie wonderen gebeuren

En duizelend blijf ik staan

Hier wordt nog strijd gestreden

Hier is geluk beperkt

Hier wordt veel pijn geleden

Hier wordt verdriet verwerkt

Daar is een rijk van vrede 

’t Geluk is onbeperkt

God deelt Zijn liefde mede

Met brood en wijn versterkt.

DE VROUW EN DE DRAAK
(openbaring 12 uit de Bijbel)

Ik stel de antithese aan de kaak
En vertel nu iets over de vrouw en de draak
De vrouw was hier in verwachting van het Kind
Het Kind werd door de draak zeer zeker niet bemind
En de draak trad tot met z'n zeven koppen
Wilde de verwachting van het Kind stoppen
Maar God nam het op toen het was gebaard
Zo is het Kind in de hemel en niet meer op aard
Maar de draak stak daarna
Al zijn koppen weer bij elkaar
Concentreerde zich op de vrouw om die te binden
Wilde haar en haar nakroost verslinden
En dit nageslacht wil hij nog steeds onderdrukken
En het lijkt soms alsof dit hem zal lukken
Maar het zaad, symbool van de christelijke kerk
Werd toch door zijn zwakheid sterk
Want al gaat de draak door tot op de kansel
En slaat hij ook daar met zijn ransel
Hij zal hen niet verslinden
Die zich geheel aan Jezus Christus binden
En straks zal de kerk weer stralen als Gods bruid
Dit is Zijn koninklijk besluit

DENK

IK DENK, JIJ DENKT, WIJ DENKEN.

Wij leven al jaren in een multiculturele samenleving

Ieder heeft zo z’n eigen verhaal,en ieder heeft zo z’n eigen achtergrond.

Elkaar verdragen is een opdracht ja zelfs elkaar liefhebben.

Dat dit niet altijd meevalt merk je in de praktijk.

Ja eigenlijk lijken we op een groot gezin waar de een met de ander rekening moet houden.

Het gezin de hoeksteen van de samenleving?

Harde muziek ja daar kun je meestal de ouderen geen plezier mee doen.

En altijd geestelijke liederen ja daar zit de jeugd ook niet op te wachten.

Toen een van onze kinderen vroeger aan het huiswerk bezig was.

Hoorde ik de radio veel te hard aan staan.

Ik riep naar boven: ‘’zeg, je  moet de radio zo hard aan zetten dat de buren het niet kunnen horen.

Mijn dochter riep naar beneden: “Mama het is mijn radio niet, hij is van de buren”.

HERFST

HERFST

We zien het en we merken het allen

Dat bladeren van de bomen in de herfst vallen

Het geeft een dwarrelend gezicht

Je merkt het ook al doe je de ogen dicht

In dit seizoen is de veel kleurigheid

Waar velen aandacht aan hebben gewijd

En in bonte kleuren of dichterlijke taal

Schilderen ze dit gebeuren allemaal

De  een detaillistisch en minimaal klein

De ander wat fors, ieder kan zichzelf nu zijn

Ze zijn als de bomen verschillend van aard

En juist door hun schakering goud waard.

Ook op het godsdienstig kerkelijk terrein
Kan het leven zeer verschillend zijn
Toch is er bij hen geen steekje los
Maar vormen zij tezamen een groot bos

Ziet u ook door de bomen het bos nu weer
Houd dit dan vast in opdracht van de Heer
Kijk niet neer op een struik of een kleine boom
Ook zij behoren erbij dat is geen droom

On of je nu buiten de kerk leeft
Ik zie de kerken weer vol in het verschiet
Bouwen en bewaren is het kerkelijk devies
Het is ook mijn stelregel waar ik voor kies. 

HERFSTBOS

EEN AQUAREL DOOR GOVERT BAX

WAT IK HOORDE EN ZAG

WAT IK HOORDE EN ZAG

Van deze week las ik in het dagblad Trouw een aardig artikeltje.

Het ging over een man die wat gestolen had in een winkel,

 waar hij spijt van had.

En het geld deponeerde hij  daarom in een enveloppe

En  bracht het daarna naar de winkel ,onder het motto: 

“Ooit wat gestolen bij jullie in de winkel, maar ik geloof nu in Jezus.

Dus hierbij de vergoeding

Mijn excuses daarvoor”.

Ik dacht eerst bij de E.O. te zijn beland waar je in “de Verandering”

ook zoiets wel hoort.

Knap hoor dat Trouw dit bericht heeft opgenomen.

Goed voorbeeld doet goed volgen?

BETER TEN HALVE GEKEERD,DAN TEN HELE GEDWAALD

DE DRAAD MAAR WEER OPGEPAKT

De eerlijkheid gebied mij dat ik de dagelijks gang naar  mijn computer mis.

Dus waarom gedraald, maar gewoon verder gaan als een tweede deel.

Ik heb nog wat foto’s,  wandkleden, tekeningen die ik nog wel een keer kan neerzetten

Dus daar begin ik deze dag dan maar mee.

  

De Zaaier uit de bijbel

Glas in lood