IN DE PUT UIT DE PUT

IN DE PUT, UIT DE PUT

Soms zie je een helderblauwe lucht

En vogels in hun vlucht

Het koren staat te wuiven op het veld

En alles is welgesteld

Dan ineens komen er wolken in ons leven

We hebben het de naam depressie gegeven

Al ben ik een leek, en geen medicus

‘k Weet zeker dat depressie een stuk lijden is

Je bent een keer uit je evenwicht geraakt

Misschien eerst een hoogtepunt meegemaakt

En ineens schiet je naar beneden

Als van een trap met heel veel treden

Daar lig je dan onderaan, men is met jouw begaan

Maar daarna gaan ze schouderophalend heen

En je blijft achter heel alleen

Maar overal zie je leeuwen en beren

Soms ook soldaten met geweren

En ’t is alsof God er niet meer is

Een donkere toestand als ik me niet vergis

Maar God was er wel al ervoer je het niet

Hij had ook weet van jouw verdriet

Maar door jouw geringe krachten

Was je vatbaar voor die duistere machten

De oververmoeidheid werd jouw kruis

Op jouw pad in jouw levenshuis

In de psalmen merk je ook iets van het depressieve

Zijn somber gestemd , zien alleen de negetieve

Maar wat voor ons ook troostvol is

Zij komen uit de duisternis

Een psalm eindigt meestal niet treurig

Maar in de meeste gevallen rooskleurig

Daarom eindig ik ook nu deze klanken

Om God ook daarvoor te bedanken