PAS OP DE PLAATS

Door omstandigheden doe ik weer een poosje een pas op de plaats,

Gegroet Iet Bezemer

KOMKOMMERTIJD

In deze komkommertijd

Heb ik wat aandacht aan Reinaart de Vos gewijd.

Ik lieg er nu vrolijk op los

En lijk zo op Reinaart de Vos:

De kerk heeft van verdeeldheid veel geleerd

Zodat zij zich nu als een eenheid presenteert

Zij schaart zich onder dezelfde Geest

En luistert nimmer naar het "beest"

Zij jubelt in blijde klanken

Om zo in eenheid God te danken

Een sociale wetgeving is overbodig

Want men helpt elkaar zo nodig

Heeft iemand twee jassen en komt er een bedelaar

Dan staat men met de ene jas gelijk al klaar

En beledigt de een de ander

Dan keert men de wang naar elkander

Wanneer de een huilt, dan huilt de ander mee

En lacht de ander dan is men zelf ook wel tevree

Het Bijbels communisme wordt in praktijk gebracht

Men is eerlijk en nooit halfzacht

De man gedraagt zich in zijn woning

Als profeet priester en koning

De vrouw noemt haar man haar heer

En is onderdanig keer op keer

De kinderen luisteren met ontzag naar pa en moe

En voor vermaningen sluiten zij hun ogen niet toe

Alle mensen zijn bereid mee te werken

En zingen zelfs psalmen buiten de kerken

Het leven is een groot loflied

Zelfs in verdriet

Helaas zijn het slechts dromen die ik heb opgeschreven

Toch hoop ik het nog een keer te mogen beleven

PS

Ik heb u met een vossenstaart geslagen

En u weet dat is te dragen

Want in het spreekwoordenboek heb ik gelezen

Dat je voor een vossenstaart niet hoeft te vrezen

Zijn hardheid is slechts schijn

Een gesel met een vossenstaart is zelfs fijn

En begrijp dit goed

Je kunt ook list verenigen met moed.

WORDEN ALS EEN KIND

WORDEN ALS EN KIND

Soms staan we aan een nieuwe begin

Want al is rationeel denken “in”

Het gaat niet altijd op in het geloof

Anders blijf je voor veel wonderen doof

Als kind nam je alles van je ouders aan

Althans zo is het bij velen gegaan

Maar ben je volwassen dan komen er andere vragen

Met je opvoeders kun je het dan niet altijd wagen

Je hoort dan zelf verantwoordelijk te zijn

Ook op het christelijk terrein

Een wedergeboorte gewekt door Gods Geest

Maakt het leven tot een feest

Het verstand wordt hierdoor verlicht

De wereld krijgt zo een ander gezicht

Een geboorte brengt pijn dat is bekend

Zodoende word je niet alleen verwend

Als het “t Kindje binnenkomt juicht heel het huisgezin

’t Geheim van een wedergeboorte een nieuw begin

Jongeren zien gezichten oudere dromen

Ik bid U, laat veel kinderen  tot U komen.

KLEURRIJK

                                    Dank zij de zachte winter is deze geranium overgebleven
                                           en bloeit weer net zo mooi als verleden jaar

GEBED

GEBED

Ik wil even met U praten Heer

Het is weer fout gegaan

Ik deed mijn medemens weer zeer

’k Heb niet Uw wil gedaan

Ik hoorde duizend preken Heer

Ik heb U niet verstaan

U wilde tot mijn spreken Heer

Maar ik ben weggegaan

U hoorde mij toch smeken Heer

U hebt mij toch verstaan

Wil mij dan toch aanvaarden Heer

Ga niet bij mij vandaan

Uit de bundel SHALOM

F.Bezemer  1928 -1985

GEZEGDES

Volgens

 Okke Jager lijden wij aan vitamine D

 Dankbaarheid

 Nog een gezegde van hem:

Alleen wie dient, weet waar alles voor dient

En tenslotte:

Wie in plaats van zonde “fout” zegt, die zondigt

SPREUK

HUMOR

HUMOR

Een rijke taal en ingehouden tranen

Vol  zin, ook zeer geschikt tot leren en vermanen

Mits maar de vrienden haar verstaan

Want velen klinkt ze als Grieks;

Voor anderen weer profaan

Uit  gedichten van de Génestet

Aan geboden door de Stoom Choc-&Cacao Fabriek

“Kwatta”  BREDA

IN BALANS

IN BALANS

Soms ben ik kort van stof

Of lang van draad

Het is maar hoe mijn weerhaantje staat

Mensen die het langdradige begeren

Wil ik daarom ook niet weren

Maar ook voor gedichten kort van stof

Krijg ik ook wel lof

Het is een reëel gegeven

Dat ik van afwisseling hou in dit leven

Het juiste evenwicht  (1984)

Wij (mijn man en ik)

Hadden in Hooghalen best schik

Wij hadden daar een expositie opgezet

En dit bezorgden ons veel pret

Allerlei hobby’s werden daar tentoongesteld

Wat in de kranten zelfs werd vermeld

“Welkom” stond op de deurmat geschreven

En zo mocht men het ook beleven

Op een keer kwamen er twee dames op bezoek

Bekeken de glasschilderkunst en schildersdoek

En met duidelijke klanken

Begonnen zij mijn man uitbundig te bedanken

“O wat heeft u dit prachtig voor elkaar

Die olieverfschilderijen prachtig niet waar

Echt enig verschrikkelijk leuk”

Zelf hoorde ik dit en lag haast in een deuk

Ging gauw achter de bar om kniepertjes te bakken

Dan kom tevens de slappe lach wat zakken

Daarna bracht ik koffie, ‘k was toch in de buurt

En daarvoor zo’n beetje ingehuurd

De dames spraken mij nog even aan

Hun enthousiasme was nog niet van de baan

“O mevrouw , wat is uw man een genie

Die heeft werkelijk alles onder de knie

Die olieschilderijen op doek

Wat passen ze prachtig in deze “Hobbyhoek”

Toen zei ik met een zekere schik

“Maar dames die schilderijen deed ik”

“O mevrouw dit vinden wij vreemd en naar

Want  uw man vinden we juist ’de kunstenaar’

Ik keek daarna in de spiegel en dacht tot besluit

Ja, als kunstenares zag ik er niet uit.

VERVOLG

Een heer (met kroost) kwam de Hobbyhoek binnen

En naar alle waarschijnlijkheid

Ontwapende ik hem achter de bar

Want hij raakte zijn afstandelijkheid kwijt

En voor ik hem iets had kunnen zeggen

Hoorde ik hem vol enthousiasme zeggen

“O kinderen kom” en met verliefde gebaren

Zat hij naar de kunst uitingen te staren

“Kijk  wat die mevrouw geschilderd heeft op doek

Het is het mooiste van heel de “Hobbyhoek”

En gedachtig aan de dames van de vorige keer

Liet ik hem in die waan, in die sfeer

In een schim zag ik plotseling mijn man

En dacht: “die denkt er het zijne van”

Jawel, toen meneer verdwenen was met zijn kroost

Ontnam hij mij mijn blijdschap mijn troost

En hij zei met jaloersheid  in zijn stem

“Ik vind het grote aanstellerij van hem”

Zo kun je concluderen door dit gedicht

Dat er sprake was van een natuurlijk evenwicht.

EEN APARTE FOTO

Door een fotograaf uit Zwolle

DOODMOE OF LEVENSMOE

Wanneer  je doodmoe bent in dit leven

Wil je er soms wel de brui aan geven

Het leven lijkt dan zwaar om te dragen

Omdat het gevuld is met lasten en plagen

De lichtpuntjes zie je dan niet meer

En de duisternis doet vreselijk zeer

Er zijn veel psychisch ernstige zieken

Je vind ze wel in huizen en klinieken

De levensaders lijken wel bekneld

Ze zijn gauw van de kook en ontsteld

Speciaal voor hen vraag ik deze dag

Dat het licht het van het duister winnen mag

Geef dat wij hen een hand mogen reiken

Zodat zij straks weer verwonderd kijken

Want ik verkondig het thans

Schaduw en licht vormen een balans.

SPREUK

Wie het meest te zeggen heeft

Gebruikt vaak de minste woorden

DE OERKNAL

DE OERKNAL

Veel jongelui zijn de afgelopen 60 jaren opgevoed met de oerknal.

Zelfs op christelijke hogere scholen week men daarvan niet terug.

Het stond gewoon in de lesboeken geschreven en om daar tegenin te gaan

was men niet gewend. 

Men nam het aan als zoete koek, want de wetenschap had het laatste woord.

Gelukkig zijn er altijd dwarsliggers geweest, die daar anders over dachten.

En dit ook ter berde brachten, wat trouwens wel een durf was.

Dat de wetenschappers alles uit hun duim zogen is natuurlijk niet waar.

Maar die hadden het weer van hun  voorgangers.

Wie Gods Woord voor waar en waarachtig houden en daar een bevestiging

van hebben  gekregen door de Heilige Geest, weten wel beter.

Zij geloven dat het ontstaan van de aarde geen toevalligheid is.

Maar dat God de ontwerper daarvan is.

En wij geschapen zijn naar Godsbeeld.

Wij hebben de opdracht gekregen om de aarde te beheren.

te bouwen en te bewaren.

Dat wij het daar goed mee afgebracht hebben. Welnee.

Wij hebben er soms een puinhoop van gemaakt

Met medewerking van Gods tegenstander de duivel.

Maar het streven is er nog steeds Gods Koninkrijk op aarde.

En we mogen ervan zingen, boven de onheilsberichten uit.

God die alles maakte, de lucht en het zonlicht blij

De hemel zee en aarde zorgt ook voor mij.

God die ’t gras gemaakt heeft de bloempjes in de wei

Als donkere wolken komen zorgt ook voor mij.

(dit is een oud  kleuterschoolliedje)

DE COMPUTER

DE COMPUTER

De computer heeft de toekomst

Zei  laatst een medemens

Maar hoe men ook computert

De mens stelt zelf een grens

Want met de muis in ’t handje

Reizen we overal heen

Toch voelen velen in ons landje

Zich zo vaak alleen

Winkelen kun je ook met de computer

Vind je dit wel prettig zo’n eenheidsworst

Want waar moet je koffie drinken

Ja, waar blijf je met je dorst?

Technisch denken dat is “in”

Maar waar blijf je na het begin?

WAAROM LIJDEN EN DOOD?

WAAROM LIJDEN EN DOOD?

Wij horen het voor de nieuwsberichten
Ook rondom moeten wij ervoor zwichten
oorlog, ziekte confrontatie met de dood
Het verdriet is daarom bijzonder groot
Waarom o God moet dit gebeuren
Waarom is ons leven zo vol treuren?
Sommigen geven God de schuld daarvan
Roepen naar boven of het niet wat anders kan.

Aan het begin van de schepping was het zo niet
Er was enkel vreugde en geen verdriet
Adam en Eva gingen met God om als vriend
Dachten dat zij dit ook hadden verdiend
Maar toen heeft God hen op de proef gesteld
Dit wordt in het begin van de Bijbel verteld
\Van alle bomen in de hof mag je eten
Behalve van de boom van kennis van goed en kwaad
Die in het midden van de lusthof staat


Helaas vergaten de eerste mensen Gods verbod
De dood zou er op volgen dat was hun lot
En ik zeg het nu in 't kort even
Uit het paradijs zijn ze weldra verdwenen
De gemeenschap met God leek nu verleden tijd
Toch heeft God de schepping van die vloek bevrijd
Hij zond Zijn eigen zoon om de straf te dragen
zo kreeg de mens weer eeuwigheidswaarde
En als wij dit geloven en belijden
Zal God ons allen weer bevrijden.

 Wat hunnenbedden uit Havelte  (Drenthe)

DE CAMELLIA

Dit is een bloem van een struik waar in het voorjaar wel honderd knoppen aanzaten

DE VIS

DE VIS

Op een zomerdag snorden we langs de wegen

Alles liep ons mee, dus dat viel niet tegen

Om vijf uur hoorden we  onze magen knorren

Wij hielde toen gauw op met snorren

We stapten af bij een restaurant

Wat, dachten wij goed paste  bij onze stand

Ik was heus, gauw klaar met mijn keus

Friet met appelmoes en een kroket

Dat leek me wel lekker, ook al was het wat vet

Mijn man nam een bijzonder visgerecht

Dit leek hem niet slecht

Wij zaten samen stil te wachten

Toen kwam mijn gerecht en ik lachte

Maar de vis moest nog worden gestoofd

En was nog in aantocht werd  ons beloofd

Een poosje daarna kwam er een serveerwagen

De aandacht van het restaurant dragen

Er stond een prachtige zilveren dekschaal op

Echt voor mensen aan de top

Tot verbazing bleef  hij bij onze tafel staan

En dat stond mijn man bijzonder aan

 Hij hield wel van show, en vond dit prachtig zo

Het deksel werd er voorzichtig afgehaald

Maar hij heeft wel even gebaald

Was dit karige deel zijn eten?

En hij heeft het wel geweten

Want de vis was ook nog gevuld met graten

En hij kon de vis wel haten

En zei: “verhip, ik heb toch liever kip”

Weldra, zaten we in een cafetaria

Vonden dit bijzonder fijn

En vergaten de “schone schijn”.