DE VIS

DE VIS

Op een zomerdag snorden we langs de wegen

Alles liep ons mee, dus dat viel niet tegen

Om vijf uur hoorden we  onze magen knorren

Wij hielde toen gauw op met snorren

We stapten af bij een restaurant

Wat, dachten wij goed paste  bij onze stand

Ik was heus, gauw klaar met mijn keus

Friet met appelmoes en een kroket

Dat leek me wel lekker, ook al was het wat vet

Mijn man nam een bijzonder visgerecht

Dit leek hem niet slecht

Wij zaten samen stil te wachten

Toen kwam mijn gerecht en ik lachte

Maar de vis moest nog worden gestoofd

En was nog in aantocht werd  ons beloofd

Een poosje daarna kwam er een serveerwagen

De aandacht van het restaurant dragen

Er stond een prachtige zilveren dekschaal op

Echt voor mensen aan de top

Tot verbazing bleef  hij bij onze tafel staan

En dat stond mijn man bijzonder aan

 Hij hield wel van show, en vond dit prachtig zo

Het deksel werd er voorzichtig afgehaald

Maar hij heeft wel even gebaald

Was dit karige deel zijn eten?

En hij heeft het wel geweten

Want de vis was ook nog gevuld met graten

En hij kon de vis wel haten

En zei: “verhip, ik heb toch liever kip”

Weldra, zaten we in een cafetaria

Vonden dit bijzonder fijn

En vergaten de “schone schijn”.