DE GOEDE OUDE TIJD

DE GOEDE OUDE TIJD

In het dorp Pernis (een vissersplaats voorheen)

Brachten mijn vader en moeder tien kinderen op de been

Twee van het mannelijk geslacht

En van de dochters waren er acht

Het was soms een herrie dat kun je begrijpen

En soms zaten ze hem ook weleens te knijpen

Maar meestal was er geen nood

Want hun organisatietalent was best groot

Ieder had een taak in het gezin

En de ouden sprongen voor de jongeren in

Hoewel moe Pa geen dolle mina was

Was pa best mee in haar sas

En in een goede bui zei hij:

Er is geen betere vrouw dan die van mij

Moe kleurde  als dit gebeurde

En zover ik het kan weten

Had ze van het feminisme geen kaas gegeten

En ook het woord emancipatie kwam niet in haar op

Haar man stond bij haar gewoon aan de top

En al klinkt het misschien wat raar

Andersom  was het ook waar

Veel  theorie had ze niet onder de knie

Maar ook zonder boekentaal

Konden zij ons opvoeden allemaal

En als je straf verdiende geen gezeur

Dan moest je gewoon een poosje achter de deur

Daar stond je dan en poosje te grienen

Omdat je dacht het niet te verdienen

En ’s Maandag dan werd de was gedaan

Daar kon niet van worden afgeweken

Want Dinsdags moest de was worden gestreken

Ja, elke dag werd gepland

Zodat we met een regelmaat werden verwend

Zondags  was de rustdag dus deden we geen werk

We gingen dan met z’n  allen naar de kerk

Aangezien wij veel hielden van lezen

Kon het soms ook wel rustig wezen

Men zat dan in een hoekje met een boekje

Moe viel weleens in slaap onder het appelen schellen

Zij had met haar tiental dan ook heel wat te stellen

Een man een man een woord een woord

Dat was hun principe zoals het ook hoort

Zo groeide we op in deze maatschappij in het klein

Zodat het gezin een hoeksteen kan zijn

Een ideaal ouders die ouders van mij?

Och zo wil ik het nu niet benoemen

Maar ik wil er mij wel op beroemen

Dat hun toegewijd  zijn aan elkaar en kroost

Mij  fijne herinneringen geeft  en troost.