EVEN OPGELET

PS.

Nog even een mededeling:

U kunt ook op mijn website nog steeds terecht:

www.dezonnigehoek.nl

.

NAWOORD

NAWOORD

Het komt wellicht wat vreemd over

Maar voorlopig zet ik een punt achter deze weblog

Vanaf 2007 ben ik er mee bezig geweest

En nu vind ik het welletjes

Het heeft ook te maken met mijn hand (pols) die ik heb overbelast.

Wel is er gelegenheid om de oude berichten te bekijken.

Het is een aaneenschakeling geweest van gedichten , berichten enzovoorts.

Er zitten veel herinneringen bij die voor mij de moeite waard zijn.

Voorts  heb ik er veel van geleerd.

Ik hoop dat ik er wel wat mensen een plezier mee gedaan heb.

En wens u het allerbeste toe.

En Gods zegen toegewenst.

IET BEZEMER-KEEMINK 

DE OP EN AANSTEKER

DE OP EN AANSTEKER

Mensen er is weer hoop

Doe mee aan de estafetteloop

Ja ook u al bent u tachtig

Wat grijsheid erbij dat is juist prachtig

En jijk mannelijke en vrouwelijke scholier

Gun de andere scholier een plezier

Wij steken nu de fakkels aan

Hopen dat jullie door zullen gaan

Weg vermoeidheidsklachten

Weg negatieve gedachten

Gooi je kop in de wind

Zodat je het positieve weer vindt

Een vriendelijk woord

Een vriendelijke daad

Is het waar het nu om gaat

Neem de fakkel der liefde

Vergeef hen die jou griefde

Want…

Je wordt met vrienden verwend

Als je er zelf een bent

Mensen er is weer hoop

Doe mee aan de estafetteloop.

DE PENNENLIKKER

DE PENNENLIKKER

Een recht Een averecht

Ja het breien gaat niet slecht

En al kun je het soms vermoeien

Je werkstuk zie je groeien

En zo breien we zowaar

Alle eindjes aan elkaar

Soms zit je wat te balen

Omdat je een steek moet ophalen

Daarna breien we ongestoord

Weer rustig voort

Totdat er een andere pen

 in mijn hand werd gegeven

En zo mocht ik het beleven

Dat ik met groot plezier

Woorden bracht op het papier

Als u zegt: het kan wel weer

Pak ik zo mijn breipennen weer

Een recht een averecht

Ja het breien gaat niet slecht

En zo breien we zowaar

Alle eindjes aan elkaar

TOPMANAGER

TOPMANAGER

Als ik me niet vergis

Heeft u geen idee wie dit is

Wel het is de vrouw achter de schermen

Die zich over het huishouden wil ontfermen

Zij is kundig op elk terrein

Zorgt voor een ieder groot en klein

Zij is organisator en kassier

Spelleidster en barbier

Huishoudkundig en modebewust

Haar te zijn werken is een lust

Telefoniste en kokkin

Tevens de motor van het gezin

Dikwijls zie je haar met de winkelwagen

Is ook nog stat om haar man te behagen

Zij heeft het mooiste beroep van ons land

En is altijd bij-de-hand

Gelukkig zijn er nu nog mensen

Die dit toppunt wensen

Ze zijn met haar in hun element

En verdiend daarom een compliment

Zij is een zegen voor onze natie

Emanciperen is voor haar een gratie

Het is een openbaring misschien

Maar deze “werkende” vrouw telt voor tien

EN HET KLAGEN WORDT GEZANG

EN T’KLAGEN WORDT GEZANG

Heer ik voel me zo aards gezind

Terwijl ik wil leven als Uw kind

Soms komt mijn lof niet van de grond

Dan heb ik last van een open wond

Ik zit dan naar mezelf te kijken

Naar al het onrecht om me heen

Ik ben als een eiland zonder dijken

En voel me verdrietig en alleen

Och Heer , ik kan het wel verbloemen

Met een glimlach op mijn gezicht

Maar echt diep van binnen

Is er soms zo weinig licht

Mijn lied is klaaglied nu geworden

Ik zie de schaduw om me heen

Terwijl ik gisteren heb gezongen

Van de zon die scheen

Zo voel ik mij als een dobberend scheepje

Door golven heen en weer gestuwd

Toch wacht ik op U als stuurman

Zodat de storm weer kan worden geluwd

U die de wereld wilt besturen

Hemel en aarde hebt in Uw hand

Mijn God al moet ik veel verduren

Gij brengt mij naar ’t beloofde land

Daarom zal ik U loven prijzen

U eeuwig danken, eer bewijzen.

EEN ZWEVEND BESTAAN

HET ZWEVEND BESTAAN

Ik houd niet van het zweven op de aarde

“k Wil met beide voeten op deze aarde staan

Ik houd niet van lyrische ontboezemingen

Slecht het nuchtere trekt me aan

Zo denk ik en zo denken velen

In deze toch wel bedreigende tijd

Maar het nuchtere gaat soms vervelen

Vlinderleven geeft ook aantrekkelijkheid

Zo haalde ik de voeten van de grond

Ontdekte ik het ruimteloos zweven

Maar och dit duurde toch maar even

Want zwevend raakte ik zo gewond

Ik strek, als ik op aarde ben gekomen

De handen uit, tot waar  de hemel blijft

Ik lijk nu op de vele bomen

Die gedichten in de lucht beschrijft

Ja, zo wil ik op de aarde wonen

Hemel en aarde bij elkaar

Verbinding die Gods Zoon deed komen

Gods Liefde wonderbaar.

MOOIE LUCHTEN

JEZUS MIJN VRIEND

JEZUS MIJN VRIEND

Heer, wanneer U nog op aarde was

Zoals in het verleden

Had U dan ook onze drempel betreden?

Had U dan ook bij ons gegeten en gedronken

En met een glaasje wijn met ons geklonken?

Had ik dan ook U mogen ontmoeten

Net als Maria aan Uw voeten?

Heer, misschien klinkt het wat raar

Maar soms verlang ik er wel naar

Want al heb ik het wellicht niet verdiend

Toch wil ik U ontmoeten als vriend

Maar al bent U ver van ons vandaan

Geef dat wij U toch verstaan

Leer ons weer goed te luisteren

Wat Uw Geest ons in wil fluisteren.

Uit het boekje:

“Het hart op de tong van de keukenprinses”.

GEBED VAN FRANCISCUS VAN ASSISSIS

EEN GEBED VAN FRANCISCUS VAN ASSISI

Heer maar mij tot een werktuig van Uw vrede

Waar haat is laat mij daar liefde zaaien

Waar onrecht is geloof

Waar wanhoop is vertrouwen

O, Goddelijke meester geef dat wij willen troosten

In plaats dat wij getroost willen worden

Laat mij licht brengen waar het duister is

Amen

DOVEN HOREN WEER

Tot slot nog een voorbeeld  uit het verleden.

 Onze dochter was zes jaar toen ze last kreeg van doofheid .

Eerst het oor uit laten spuiten bij de huisarts wat niet hielp.

Daarna diverse keren bij de specialist, wat ook niet hielp

Huilbuien gingen er aan vooraf en tijdens het onderzoek..

Wij spraken erover met enkele vrienden die met hetzelfde euvel zaten

Dit keer een zoon die men al had ingeschreven bij een dovenschool.

Maar zij kwamen tot een andere oplossing.

Door enkele vrienden van hen, die hen wees op iemand die  een bijzondere gave had

En een juiste diagnose kon stellen met een goed resultaat.

Het verhaal ging dat hij zelfs met bloembollen kon voorspellen wie het wel of niet

goed uit de grond zou komen.

Ook wij hadden daar vertrouwen in en gingen met onze dochter naar de begaafde man.

 En je zult het geloven of niet, maar na enkele adviezen  (geen chocola meer eten o.a.)

 Maar wel wat pilletjes slikken was weldra het gevaar geweken.

En zo ver ik weet heeft ze de helft van de medicijnen maar gebruikt.

Zij was genezen van haar doofheid.

Ja een juiste diagnose is wel wat waard.

EEN BITTERE PIL

EEN BITTERE PIL

“Meneer Jansen,hier zijn uw medicijnen"

Met een kwiek gebaar en vanzelfsprekendheid

Wilde de verpleegster haar medicijnen kwijt

De patiënt pakte de medicijnen echter niet aan

De verpleegster keek in het rond wat nu gedaan

Was meneer niet zo goed, of de reactie niet zo snel?

Zij trok toch weer even aan de bel

Meneer Jansen. Hier zijn uw medicijnen

Maar de patiënt dacht; “het zijn niet de mijne”

Hij boog zich daarna diep onder het bed

Maar de verpleegster hield niet van die pret

Toen keek meneer haar vriendelijk aan

En is voor haar door de knieën gegaan

“Ik ben meneer Jansen niet”. zei hij onverholen

"En hij ligt ook niet onder mijn bed verscholen"

De verpleegster droop af zij had een kater

Ja dat is niet te verwonderen met zo’n flater

En al was ze doorgaans van goede wil

Dit voorval was voor haar een bittere pil.

DE NEUS

De laatste dagen   komen er nog weleens verhalen op de televisie

Over de medici en zogenaamde kwakzalvers

Natuurlijk hebben mijn man en ik in het verleden ook wel dingen

meegemaakt die het vermelden waard zijn.

In wat luchtige toon breng ik nu enkele ter berde.

DE NEUS

Een keer had Fred niet veel schik meer.

Zijn neus deed al een poosje zeer

Tenslotte wilde hij een gokje wagen

En wat hulp aan de huisarts vragen

Deze gaf hem wat neusdruppels mee

En dacht: de zaak is nu oké

Maar tot Fred zijn verdriet

Hielpen de neusdruppels niet

Nu dan maar hogerop

Een specialist aan de top

Deze was niet zachtzinnig ingesteld

Dit was Fred al van te voren gemeld

Zei spoedig: “o ik zie het al

Ja dat is een lelijk geval

Je tussenschot staat scheef

En je neusschelpen zijn te dik

En in wat snijden heb ik schik”

Fred schrok zich een hoedje

Dacht, ja mens wat moet je

Maar toen werd hij behoorlijk boos

Sprong als  een duveltje uit een doos

Zei: “Dokter wilt u dit wel laten

Over mijn neus valt wel te praten”.

De specialist zei nu met verbazing in zijn stem

“Kom dan volgende week, ik zeg het met klem”.

Fred stond op, blij met die keus

Mompelde zachtjes:”het is mijn neus”

En ik heb van hemzelf vernomen

dat hij nooit meer is teruggekomen

Ja de klant is koning ook op dit terrein

Men weet dit niet altijd vandaar die schijn.

PS

Hij is wel bij iemand anders terecht gekomen

Die hem met een huis-tuin en keuken middel

(wattenstokjes met aluin),

 de kwaal heeft weggenomen. 

t    

EN TOCH...

AL ben ik soms:

Negatief                    

Agressief

Apocrief

Depressief

Passief

Subjectief

Destructief

TOCH  HEEFT GOD MIJ LIEF

En kan mij maken:

Productief

Expressief

Sportief

Actief

Assertief

Inventief

Al klinkt dit soms wat subjectief

Toch is het voor ons allen

Een goed perspectief.

HERINNERINGEN UIT DE KLEUTERSCHOOL EN OPLEIDING

WAT HERINNERING UIT DE KLEUTERSCHOOL (2)

De lerares die ik had op de Vormschool, gaf diverse lessen.

Op een gegeven ogenblik vroeg zij aan de klas:

“Wie z’n vader in deze klas is hier boer”.

Twee van de leerlingen staken hun handen op.

“O” zei de lerares, “dat wist ik niet”.

Toen klonken de stemmen als uit één mond:

“kolenboer”

 U begrijpt misschien wel wie dat waren?

De klas lag in een deuk, en wij lachten mee.

Wij, mijn vriendin en ik dus vertelde graag verhalen.

De overige klasgenoten waren daar iets  minder

op gesteld.

Maar wij  waren er altijd wel voor te porren.

En aan luisteraars geen gebrek.

Een zucht lieten ook zei als we onze talenten

tentoonspreiden.

Echt creatief waren we wel.

En elkaar bekritiseren vonden we geweldig.

We waren dan de beste in de klas

bij het examen op praktisch gebied.

Maar …theoretisch stonden we niet zo hoog genoteerd

Wij namen graag wat snipperuren.

UIT MIJN KLEUTERTIJD

SCHOOLHERINNERINGEN

SCHOOLHERINNERING

Vandaag heb ik een boek gekocht, geschreven door een onderwijzer, wat bij mij herinneringen opwekte van mijn eigen schooltijden.

“t Is weer eens wat anders dan de berichten op de teve.

Ik begin nu even bij mijn kleuterschool (vier jaar).

Ik zat in de tweede klas en had wel  belangstelling wat mijn

onderwijzeres ter berde bracht, maar liet me toch afleiden

door mijn ene kniekous die ik had uitgedaan.

De reden ben ik echt vergeten.

 Maar het feit dat de juffrouw mij naar voren liet komen niet.

Daar stond ik dan voor de rest van de klas, met het schaamrood op mijn wangetjes.

Een bloot been, t was toch ongehoord (in die tijd).

Naderhand ben ik op diezelfde kleuterschool zelf onderwijzeres geweest

En heb ik samen met mijn vriendin genoten van de opleiding.

Vormschool werd in die tijd de opleiding genoemd.

En werkelijk wij werden daar gevormd.

Ik herinner me nog een voorval dat ik hier weergeef.

Wij moesten ook werkstukjes maken met klei.

De opdracht was dit keer: maak een inktpot van klei als huiswerk.

Zorgvuldig had ik mijn exemplaar in een doek gewikkeld zodat

er geen deukje in mocht komen.

Op de vormschool zette ik hem voor me op de schoolbank.

Mijn vriendin, die altijd naast mij zat, zette ook haar exemplaar

voor haar neer

. De lerares kwam het eerst bij mij langs

om mijn inktpot te beoordelen.

Een vernietigend oordeel sprak zij uit met de woorden;

Het deugt aan geen kanten, een vijf.

Toen kwam zij bij mijn vriendin en zei van het zelfde laken een pak.

Wij keken de klas eens even rond en zagen allemaal kleine bescheiden

Inktpotjes staan.

In plaats dat we in huilen uitbarstte, moesten we heel hard lachen.

Vooral voor het feit dat wij de enigste waren met zo’n groot formaat

Inktpot.

Ze noemden ons destijds een paar apart.

 En misschien waren we dat ook wel.

l