EEN ZWEVEND BESTAAN

HET ZWEVEND BESTAAN

Ik houd niet van het zweven op de aarde

“k Wil met beide voeten op deze aarde staan

Ik houd niet van lyrische ontboezemingen

Slecht het nuchtere trekt me aan

Zo denk ik en zo denken velen

In deze toch wel bedreigende tijd

Maar het nuchtere gaat soms vervelen

Vlinderleven geeft ook aantrekkelijkheid

Zo haalde ik de voeten van de grond

Ontdekte ik het ruimteloos zweven

Maar och dit duurde toch maar even

Want zwevend raakte ik zo gewond

Ik strek, als ik op aarde ben gekomen

De handen uit, tot waar  de hemel blijft

Ik lijk nu op de vele bomen

Die gedichten in de lucht beschrijft

Ja, zo wil ik op de aarde wonen

Hemel en aarde bij elkaar

Verbinding die Gods Zoon deed komen

Gods Liefde wonderbaar.