De Zonnige Hoek

donderdag 31 maart 2011

DIENST AAN GOD

Godsdienst is niet altijd praten

Dienst aan God: Ga dan wat doen

Door woorden wordt veel nagelaten

Het praten vult geen gaten

Gewoon maar doen

 

Godsdienst is niet kijken naar de ander

't Is voor de ander iets gaan doen

Ik tuimelde in buurmans kuil

En viel toen in mijn eigen vuil

Christenfatsoen

 

Godsdienst is de handen uit de mouwen

Door daden van de naaste houden

Genade is geen modewoord

Al wordt het duizend keer gehoord

"t Is een wonder.

 

Fred Bezemer (1928-1985)

woensdag 30 maart 2011

EEN BITTERE PIL (Historisch)

"Meneer Jansen, hier zijn uw medicijnen"

En met een kwiek gebaar en vanzelfsprekendheid

Wilde de verpleegster de medicijnen kwijt

Maar de patient nam de medicijnen niet aan

De verpleegster keek verbaasd, wat nu gedaan

Was meneer niet goed, of was zijn rectie niet zo snel

De verpleegster trok weer even aan de bel

"Meneer Jansen, hier zijn uw medicijnen, toe pak aan"

Toen heeft meneer zelf een duit in het zakje gedaan

Hij richte zich op en boog zich onder het bed

Maar de verpleegster hield niet van die pret

Zij keek wat verdwaasd, "wat doet u" vroeg zij verbaasd

"Wel ik kijk onder het bed of meneer Jansen daar ligt

Want ik ben meneer Jansen niet

En zijn medicijnen zullen niet in mijn maag verdwijnen"

De verpleegster droop beschaamd af, zij had een kater

Ja dat kan na zo'n flater

Een alledaags lesje was het niet voor haar

Maar verpleegsters zijn ook geen volmaakte mensen 

niet waar?

dinsdag 29 maart 2011

't IS NIET TE GELOVEN

Wat doe jij als ze je vader vermoorden

Je kind ontnemen

Je man psychisch kapot maken

Je moeder verkrachten

Je betichten van allerlei kwaad

Jouw leven verkankeren

Zeg je dan

Wat God doet dat is welgedaan

Is dit normaal?

    

Wat deed Jezus?

Toen ze Hem verraden met een Judaskus

Toen zij Hem uitscholden voor duivelskind

Toen zij  Hem een kroon op zijn hoofd zette

met stekelige dorens

Toen zij Hem bespotte als een gekroonde koning

Toen ze Hem een zwaar stuk hout lieten torsen

terwijl Hij geen lichaamlijke kracht meer had

Toen ze zijn kleren verdobbelden

Toen ze Hem in het gezicht spuwden

 

Hij zag hen aan en deed zijn mond niet open

Als een lam werd Hij ter slachting geleid

dat stom is voor het aangezicht van zijn scheerders

Aan het kruis nam Hij de beker vol bitterheid

En Hij bad voor hen die Hem dit aangedaan hadden

O God, dit is niet menselijk, dit is goddelijk

 

Jezus navolger?

O God, dit kan ik niet

Zonder U.

maandag 28 maart 2011

OMA,U DENKT TEVEEL

Hij was een jaar of vier toen hij dit uitsprak en hij keek mij daarbij aandachtig aan.

Ik had stellig de indruk dat hij zelf ook wel nadacht en gelijk had met zijn opmerking. Ja, te is nooit goed, zo heeft mijn moeder mij geleerd, behalve tevreden.

Maar dat een mens nadenkt is natuurlijk wel goed.

Het is een unieke gave.  En je kunt er alle richtingen mee uit.

En het heeft ook met onze daden te maken.

Want alles wat wij doen gaat eerst door onze gedachten heen.

Bewust of onbewust. Dit geldt voor het goede zowel als voor het kwade.

En dit geldt voor christenen en niet christenen.

We zijn allemaal in staat om het goede te doen, maar zijn ook geneigd tot elk kwaad.

Ik denk als christen, dat je daar ook richtlijnen voor nodig hebt en daarom ben ik blij met mijn opvoeding wat dit betreft.

Maar het is nog geen garantie dat je je aan die richtlijnen houdt.

In bepaalde omstandigheden kan het bloed wel onder je nagels gehaald worden en dan toch niet kwaadaardig worden zelf. Ik vind dit een wonder, maar je hebt  daarvoor wel de kracht van God voor nodig.

Bidt voor degene die u geweld aandoen is een uitspraak van Jezus. Dat is geen bagatel.

Jezus heeft zelf het voorbeeld gegeven.

Morgen geef ik daar in een gedicht iets van weer.

zondag 27 maart 2011

EEN DAGJE UIT NAAR BRONCKHORST

Zaterdag j.l ben ik een dagje uit geweest naar het kleinste

plaatsje van Nederland "Bronckhorst".

Daar was een exposite van schilderijen van enkele familieleden.

Een lust voor het oog.

Ook de expostieruimte was formidabel, namelijk een kapel.

Tot 1 April is deze nog te bezichtigen. Wilt u hier iets meer van weten?

Dan komt hier hun weblogadres:

www.kunstkamerwicla.blogspot.com

zaterdag 26 maart 2011

ALS JE DOOD GAAT WAT DAN?

Ik heb eens een  theoloog horen zeggen dat hij dacht dat het met de dood gewoon afgelopen zou zijn.

En hij vond dat hij een luisterijk leven had gehad dus daar was hij tevreden mee.

Eerlijk gezegd kan ik daar geen ja en amen op zeggen.

Mijn man maakte nog weleens de opmerking: het beste komt nog.

Nu dat vind ik wel hoopvoller.

En wanneer je heel je leven met een ziekte heeft moeten leven, is de opmerking, dood is dood, ook niet aantrekkelijk. Je gunt toch deze mensen meer blijheid dan dat ze gehad hebben. En wat meer perspectief.

Hoe we ons dit moeten voorstellen?

De eerlijkheid gebiedt dat ik het niet in details kan vertellen.

Maar een tipje van de sluier kan ik wel oplichten.

Er zijn in je leven best veel momenten geweest dat je kon zeggen, dit wil ik vasthouden. Dat is mijn ideale leven. En dan had dit te maken met de liefde,wat voor mij voort kwam uit het geloof.

Dat je daarna weer in aanraking kwam met onaangename dingen was dan weer als een tik op je neus.

Ja, de wereld is niet zo rooskleurig, je ziet het om je heen.

En zonder geloof vaart niemand wel, is een titel van een bekende theoloog.

In het Paradijs is het al begonnen.

Zowel het een als het ander. Want doordat Adam en Eva zich door de slang lieten verleiden, was de kroon van de schepping verloren.

Maar God kon zijn plan volvoeren door te beloven dat het eenmaal weer goed zou komen doordat Hij Jezus naar de aarde liet komen om hun straf te dragen. En de onze. Een groot wonder.

En door dat perspectief kwam er weer nieuw leven, letterlijk en figuurlijk. En is de gelovige mens wederom  een kroon van de schepping, zoals psalm 8 het weergeeft in het liedboek vam de kerken.

vrijdag 25 maart 2011

RAMP NA RAMP

De eerlijkheid gebiedt dat ik vlak na de overstromingen en vreselijke aardbevingen, plus de gevolgen daarvan in Japan, geen woorden kon vinden om daar iets over te zeggen.

Een verdriet wat niet te peilen is.

En het drama is wel erg groot.

De koude rillingen glijden over je rug als je daarover iets hoort of ziet.

En het blijkt dat iedereen hetzelfde verdriet heeft . Vaders. moeders kinderen, familieleden. Zij schreeuwen om hun nabestaanden die bij de rampen zijn omgekomen, of zij hebben geen tranen maar en geen emotie's. Het is te erg.

Wonden die niet te helen zijn. Ik heb daar ook verder geen woorden voor alleen maar een stilzwijgen.

En een gebed: Ontferm U Heer.

woensdag 16 maart 2011

EEN PAS OP DE PLAATS

 

Enkele weken hou ik een pas op de plaats.

Tot ziens!

dinsdag 15 maart 2011

VRIJHEID BLIJHEID?

Tel uw zegeningen

Wij mogen in Nederland nog bidden

Wij mogen de naam van God nog vrijmoedig uitspreken

Wij mogen anderen nog vertellen van Gods Liefde en genade

Wij mogen de Bijbel nog gebruiken, (niet misbruiken)

    

In diverse landen mag je Gods woord niet openlijk belijden

Want dit kan beledigend zijn voor degene die niet geloven

Bidden mag je alleen met je mond op slot

De staat verbiedt de naam van God

De tien geboden zijn daar niet toegestaan

En toch... is dit niet zo ver van ons vandaan

    

Ontwaak, is daarom nu geen loze kreet

Want de vrijheid is weg voor dat je het weet

Koester datgene wat u is toevertrouwd

En steun op God  waarop uw leven is gebouwd.

maandag 14 maart 2011

LENTEKRIEBELS

DSCN0417

Op zijdegeschilderd  I.B.K.

zondag 6 maart 2011

NEDERLAND EEN TOLERANT LAND?

Ik geloof daar niet zo erg in.

Sommigen hebben wel een erg kort lontje tegenwoordig, wat je ook in de afgelopen weken ook wel gemerkt hebt bij de politiek.

Ook christenen hebben dat, en het klinkt u misschien vreemd in de oren.maar sommigen zijn zo ruimdenkend  dat zij met iedereen wel in zee willen.

Anderen verzetten zich daartegen en zeggen: weet wel wat je zelf gelooft maar wees tolerant tegenover anderen, indien mogelijk.

Het laatste lokt mij ook wel. Want laten we eerlijk zijn als je zelf niet (of niet meer) weet wat je zelf gelooft kun je moeilijk met een ander in discussie gaan. Ergens vind ik het vervelend om te zeggen, maar ik ben er van overtuigd dat een pluriforme kerk ook niet het neusje van de zalm is.

En het zou mij niet verwonderen dat de nederlaag van de christelijk politieke partijen ook daarvan wel de dupe zijn geworden.

Zoals u wellicht weet heb ik de afgelopen jaren veel geschreven. En ik ontdekte al gauw dat de een de ander de schuld geeft.

Zou het ook kunnen zijn dat de tijdgeest ons in de greep heeft?

Tijd om na te denken? Och, vergeet het maar.  Ook  jongeren kunnen behoorlijk doordraven.

Ja, zij missen een gedegen studie in veel gevallen zoals wij die gehad hebben. Wij waren dan niet zo algemeen ontwikkeld maar toch, principieel waren we wel.

Nu kunnen we ons zelf wel op de borst slaan, maar dat is ook de bedoeling niet. Maar naar elkaar luisteren kan geen kwaad.

Ook de politiek kan ons ten voorbeeld zijn.

Want het is een feit dat de voorbeelden van de politiek niet altijd vertrouwen schenken. Terwijl  goed voorbeeld toch  goed volgen kan zijn.

Het is toch niet zo dat wij een regeing hebben waarvan er partijen zijn die elkaar in het harnas jagen? Dat is toch geen vorm van democratie?

Regeren is moeilijk dat heb ik wel begrepen. Maar er kan ook een goede roep van uitgaan. En daar reken ik op, ook in de nabije toekomst.

vrijdag 4 maart 2011

DOORDENKERTJES 2

Waar was ik gisteren ook mee geeindigd?  O ja, ik weet het al.

Dat er allemaal gedachten door mijn hoofd spookten. Ik weet niet alles meer, maar een ding was zeker er was een gevecht gaande tussen de goede kant en de verkeerde kant.

De goede kant was God en de  verkeerde kant de duivel.

Het is  tegenwoordig niet meer zo in om in de duivel te geloven maar voor mij was het echt werkelijkheid.

Het dagelijkse leven nam mij verder weer in beslag en de duivel kon wat mij betreft naar de maan.

Maar toch werd ik  naderhand  er weer mee geconfronteerd.

En dit kwam eigenlijk door de Pinkstergroepen die in die tijd de zaken wat onrustiger maakten in de kerken. Dat was wellicht niet helemaal de bedoeling, maar wij werden geconfronteerd met zaken die in de kerken op een laag pitje stonden of te moeilijk werden verwoord.

De Pinkstergroepen brachten het Evangelie ook wat laagdrempeliger. En beter verstaanbaar voor het gewone volk in veel gevallen.

Maar de kerk werd er toch onrustig van omdat dit hun ook wel  kerkleden kostte.

Bent u bekeerd en hebt u de doop van de Heilige Geest gekregen, was de inhoud van een brief die ik van iemand kreeg, die met de Pinkstergedachten in zee was gegaan.

Nu zijn dit opzich ook geen eenvoudige vragen voor iemand die niet kerks is opgevoed. Maar ik snapte de inhoud wel. En wanneer je de doop van de Heilige Geest hebt ontvangen krijg je de zekerheid van het geloof, zo meldde de briefschrijver.

Nu dat was wel iets waar ik naar verlangde . De zekerheid dat je echt een kind van God was, een ervaring dus.

Op een bijbelstudieclub  vroegen ze aan mij:. Hoe word je gedoopt met de Heilige Geest? Ik zei: "nu, ik heb in de Bijbel gelezen dat je daarom bidden moet".

En dat heb ik ook in praktijk gebracht.

Ergens vond ik het niet zo aantrekkelijk want ik bemerkte wel dat je dan echt moest geloven in God en je leven aan God moest over geven. Maar toch  werd het volgende lied ook mijn gebed .

" Neem mijn leven laat het Heer

Toegewijd gewijd zijn aan Uw eer

Maak mijn uren en mijn tijd

Tot Uw lof en dienst bereid".

En er gebeurde iets. Het was of er een metamorfose plaats vond in mijn gedachtenwereld.  Ik was er helemaal vol van en wilde  iedereen wel iets vertellen van mijn ervaring.

Maar dat viel echter niet bij iedereen in de smaak, wat voor mij zeer teleurstellend was.

Maar goed ik ben overeind gebleven en dank zij mijn diepgelovige man en vrienden heb ik diverse  moeilijkheden doorstaan en kan ik na jaren er nog over praten alsof  het gisteren gebeurd is.

Een nadenkertje. Nu je mag het tje er wel afhalen want het is voor mij van levensbelang.

donderdag 3 maart 2011

DOORDENKERTJES 1

Nadenken is dit tegenwoordig nog in?

Met de moderne apparaten wordt er veel naar voren gebracht. Ieder een heeft een mening en kan dit ter berde brengen, al wordt er veel getwitterd (gekwetterd zag ik op internet) het zijn dikwijls wel vluggertjes wat betekent dat het niet altijd waardevol is.In ieder geval kunnen de meeste jongeren en ook ouderen hun zegje tegenwoordig wel doen. Men zit niet met de handen in het haar als men z'n woordje moet doen zoals sommigen ouderen vroeger.

En toch waren we niet zo dom als men soms dacht, want er werd heus wel nagedacht.Want aan de belangrijkste dingen van het leven gingen we niet voorbij. Of de oorlog daar ook mee te maken heeft gehad en mijn opvoeding. Ik denk het wel.

Zelf weet ik nog een moment dat we bij elkaar zaten in de kamer na een luchtalalarm, dat ik als 8 jarige dacht, als ik nu eens doodga kom ik dan nooit, nooit, nooit meer op de aarde terug?

Het leek me toen helemaal geen prettig vooruitzicht. En de hemel sprak me op dat moment ook niet zo erg aan.

Ik weet ook nog dat toen ik pas getrouwd was er een meneer aan de deur kwam met een boekje. Het heette : vanwaar, waarheen, waartoe?

Het was wel een pittig boekwerkje en of ik er veel van opgestoken heb, weet ik niet . Maar goed, het geeft wel aan waar ik op dat moment met mijn gedachten zat.

laatst hoorde ik wat tienermeisjes ook over deze dingen spreken dus er zijn toch wel degelijk mensen die over deze dingen nadenken. Misschien niet zo lang want het dagelijkse leven kan je daarna soms helemaal opslokken.

En toch is  kennis over deze dingen niet overbodig.

Je komt de beelden dagelijks op de teve tegen waar honderden ook wel duizenden in een ogenblik geconfronteerd worden met de dood. Verschrikkelijk, maar het kan ons ook gebeuren.

In één nacht kunnen al je krachten verdwijnen.

Ik heb deze ervaring jaren geleden ervaren na een bevalling.

's Morgens zag ik er nog zo gezond als een vis uit, met blozende wangen en 's avonds lag ik met een spierwit mager gezicht op bed.

De kilo's waren er afgevlogen en diverse dachten dat ik de avond niet zou halen.

Toch ben ik er weer bovenop gekomen.

Maar ik leefde niet meer zo onbezorgd als voorheen.

En in wat lange slapeloze nachten, kwamen dezelfde vragen weer naar voren: Vanwaar, waartoe, waarheen?

Wat zou er gebeurd zijn wanneer ik echt dood gegaan was?

Naar de hemel?

Echt ik wist het niet meer en allerlei  dingen spookten door mijn hoofd.

Ik wil daar graag morgen nader op in gaan.