ALS JE DOOD GAAT WAT DAN?

Ik heb eens een  theoloog horen zeggen dat hij dacht dat het met de dood gewoon afgelopen zou zijn.

En hij vond dat hij een luisterijk leven had gehad dus daar was hij tevreden mee.

Eerlijk gezegd kan ik daar geen ja en amen op zeggen.

Mijn man maakte nog weleens de opmerking: het beste komt nog.

Nu dat vind ik wel hoopvoller.

En wanneer je heel je leven met een ziekte heeft moeten leven, is de opmerking, dood is dood, ook niet aantrekkelijk. Je gunt toch deze mensen meer blijheid dan dat ze gehad hebben. En wat meer perspectief.

Hoe we ons dit moeten voorstellen?

De eerlijkheid gebiedt dat ik het niet in details kan vertellen.

Maar een tipje van de sluier kan ik wel oplichten.

Er zijn in je leven best veel momenten geweest dat je kon zeggen, dit wil ik vasthouden. Dat is mijn ideale leven. En dan had dit te maken met de liefde,wat voor mij voort kwam uit het geloof.

Dat je daarna weer in aanraking kwam met onaangename dingen was dan weer als een tik op je neus.

Ja, de wereld is niet zo rooskleurig, je ziet het om je heen.

En zonder geloof vaart niemand wel, is een titel van een bekende theoloog.

In het Paradijs is het al begonnen.

Zowel het een als het ander. Want doordat Adam en Eva zich door de slang lieten verleiden, was de kroon van de schepping verloren.

Maar God kon zijn plan volvoeren door te beloven dat het eenmaal weer goed zou komen doordat Hij Jezus naar de aarde liet komen om hun straf te dragen. En de onze. Een groot wonder.

En door dat perspectief kwam er weer nieuw leven, letterlijk en figuurlijk. En is de gelovige mens wederom  een kroon van de schepping, zoals psalm 8 het weergeeft in het liedboek vam de kerken.