EEN MAN ZONDER VROUW....

OPTIMISTEN EN PESSIMISTEN

Wij hebben ze allebei nodig.

De pessimisten die de donkere kant van het leven zien.

En de optimisten die het tegenovergestelde zien.

Toch is deze tweedeling niet juist. Want de pessimisten  kunnen ook van tijd tot tijd optimistisch zijn.

En andersom ook.

Het is maar hoe de situatie is.

Ik weet nog goed dat in de jaren zestig er een zesjarig kind naar mij toekwam die niet kon slapen.

Hij was net geholpen van een zware operatie en zag daarna alles van een donkere kant. Het schapen tellen was geen optie voor hem.

Hij bleek bang te zijn voor een oorlog.

In die tijd  waren er ook veel geruchten van oorlog, zoals het ook dikwijls  ons ter ore is gekomen, laten we wel zijn.

En ook kinderen kunnen daarover wel eens iets van opvangen.

Zij het via de televisie of de radio.

Wij zijn soms wel erg naief om te denken dat het ons niet

meer  raken zal.

Wat mij de afgelopen jaren is opgevallen dat God zo weinig ter sprake komt. Ook bij de politiek.

Terwijl God er alles mee te maken heeft.

Tenslotte is het de boze tegenstander van God, de satan, die de oorlogen in de hand werkt.

Je kunt wel denken, je ziet hem niet of je hoort hem niet, maar zo kan hij wel aardig z'n gang gaan.

Maar... God heeft de satan overwonnen

In  Hem is 't leven weer begonnen.

En als we daar weer rekening mee houden is er ook voor ons  weer perspectief.

En voor de hele wereld. Johannes 3-16  (uit de Bijbel)

MINIGEDICHTJES

MUZIEK

Er zijn in dit leven veel mooie dingen

Maar soms moet je er een toontje lager voor zingen

Iemand die dit werkelijk kan

Is voor mij dé vrouw dé man

 

NAAR DE MAAN

Onderzoeken zijn er velen

Maar men moet de koek soms delen

Als er veel onderzoeken zijn gedaan

Kan de wereld naar de maan

 

DE GOUDDELVER

Het is niet alles goud wat er blinkt

Er is zelfs goud wat behoorlijk stinkt

Maar er is nog steeds goud wat dieper ligt dan normaal

Je komt het tegen in menig levensverhaal.

WAT EEN PRACHTIG ECHTPAAR

GEFOTOGRAFEERD DOOR EEN INWOONSTER VAN ZWOLLE 

AAN DE VOET VAN DE TOREN...

VREDE

En ik zag een nieuwe hemel

en een nieuwe aarde

Waarop gerechtigheid wonen zal

 

Als liefde wet geworden is

is de strijd gestreden

Ontspruit uit alle natiën

Harmonie en vrede

Vinden alle volkeren

Een plaats van samen-zijn

En zal de harde wereld

Nieuwe aarde zijn.

DE "KRINGLOOP"

Ja, daar voel ik me best thuis
En het verandert soms mijn huis
Ben ik mijn eigen meubels moe
Ga ik naar de "Kringloop" toe
En kijk of er nog iets van mijn gading is
Soms kan het zijn dat ik een koopje mis
Maar vaak, is het toch wel raak
Ik lever mijn oude bank dan in
En ik heb het best weer naar mijn zin
Ook met boeken ben ik blij
Voor een habbekrats zijn ze voor mij
Ook laat ik de boeken daarna weer ophalen
Zodat zij voor anderen zijn te betalen
Bij sommige "Kringlopen" kun je ook koffie gebruiken
Je kunt ze zelfs van verre ruiken
En een lekkernij of een gezond broodje erbij
Het is allemaal betaalbaar voor mij
Voor de "Kringloop" brengt dit weer geld in 't laadje
en er is altijd wel iemand "in" voor een praatje
U zult dit met mij wel beamen
Dit is gratis "STERRECLAME".

DE OPERATIE EEN VOORDRACHT UIT DE OUDE DOOS van Leo Lens

Met een schok wordt Geurtsen wakker

angstig kijkt hij in het rond

en hij steekt zijn vinger haastig

tot zijn keel toe in zijn mond

Steunend angstgekreun is oorzaak

dat zijn ega wakker schrikt

en besterft als Geurtsen uitkermt

"ik heb mijn tanden ingeslikt"

"Kenne ze" zegt zij in hope,

"niet in bed gevallen zijn?"

"Nee", huilt hij."ik voel ze zitten

O, wat doet mijn maag een pijn"

"Laat ik eerst eens even zoeken" zegt zij

Maar die arme man , kermt zij

om de dokter gaan moet'

dat hij 't echt niet harden kan

Dokter komt en Geurten wijst hem

boven zijn pyamakraag

op de afgrond en dan prikt hij

Met zijn vingers naar zijn maag

"Daar", kermt hij en de dokter drukt eens

Maar een pijnkreet van de man zegt hem,

dat die arme stakker

niet veel meer hebben kan

Dokter zegt: "ja daar is haast bij"

Geurtsen fluistert: "ziekenhuis"

"Ja zegt dokter"beste kerel

Maar je bent weer spoedig thuis"

Ziekenauto wordt ontboden

De patient erin gelegd

Langzaam gaat het naar de stad toe

naar het ziekenhuis regelrecht

Eerst wordt er een röntgenfoto

van de maagstreek gefixeerd

"t Blijkt, dat niet is uit te maken

Of daar een gebit verkeert

Maar daar Geurtsen al meer pijn krijgt

En maar kermt ; "Het mes het moet"

Zegt de operatiedokter

"Dan direct maar gauw en goed"

Op de operatietafel

ligt de lijder in het zweet;

Dokter maakt in alle stilte

Het het narcoticum gereed

Zuster heeft de instrumenten

haast onhoorbaar klaar gezet

 

Klop! Een telegram

Gevonden:

"Tanden Geurtsen onder bed".

MUZIKALE KLANKEN

Het is de toon die de muziek maakt

Dit heb ik al dikwijls vernomen

Vandaar dat ik nu met muzikele klanken ben gekomen

Soms gebruik ik gewoon

Een verhoogde of verlaagde toon

En met deze kruis of mol

Houd ik het leven vol

Zo probeer ik mijn leven

Wat inhoud te geven

Maar als ik me niet vergis

Sla ik de trom nog weleens mis

Het worden dan disharmonische klanken

Wat klinkt om bij te janken

Maar gelukkig pak ik daarna weer de goede noot

En de blijdschap is dan groot

Zo speel ik op een denkbeeldig instrument

Ik denk dat u dit ook wel kent

Ieder speelt zo zijn eigen lied

In vreugde en verdriet

We doen dit met eigen klanken

De kunst om daarmee God te danken

En ik weet niet of u dit al wist

Maar in een koor blijf je voor God een solist.

SCHULDBELIJDEN

EEN ZWEVEND BESTAAN?

Ik houd niet van het zweven op de aarde'

'' k Wil graag met beide voeten op de aarde staan,

Ik houd niet van lyrische ontboezemingen

Slechts het nuchtere spreekt mij aan

 

Ja, zo sprak ik en spreken velen

In deze toch bedreigende tijd

Maar het nuchtere gaat soms vervelen

In een vlinderleven zit ook aantrekkelijkheid

 

Zo haalde  ik de voeten van de grond

En ontdekte ik het ruimteloos zweven

Maar ach, dit duurde maar even

Want zwevend raakte ik zo gewond

 

Ik strek, als ik weer op aarde ben gekomen

De handen uit tot waar de hemel blijft

Ik lijk nu op één van de vele bomen

Die gedichten in de lucht beschrijft

 

Ja, zo wil ik op de aarde wonen

Hemel en aarde bij elkaar

De verbinding die Gods Zoon deed komen

Gods Liefde wonderbaar

EEN TWEE LUIKJE

DE GIFSLANG

Mensen wordt wakker!
Want gif zit niet alleen in de akker
Het gif kan ook uit een andere bron komen
Zoals ik uit de Bijbel heb vernomen
Want gif komt uit het leven
Van hen die naar zelfzucht streven
Zij poetsen daar hun image mee op
Tot aan de hoogste top
Want geef je God geen plaats meer in je leven
Dan komt de gifslang met zijn streven
Hij spuit alle gaten vol daar kun je van op aan
En met de beschaving is het dan gauw gedaan
Wees daarom attent
zodat je niet met die gifslang wordt verwend.

HET LEVEN IS EEN KRIJGSBANIER

Het leven is een krijgsbanier

door goede en kwade dagen

gescheurd, gevlekt, ontvallen schier

kloekmoedig voorwaarts dragen!

 

Men tuimelt wel en wonden krijgt

men dikwijls , dicht en diepe;

en 't vlucht geen weerbaar man die strijdt,

of hem de dood beliepe!

 

Het leven is geen vreed' alhier

geen wapen stilstand vragen

Het leven is de kruisbanier

tot in Gods handen dragen

 

Guido Gezelle

(uit de bundel "Voordragen" van J.E. Kok) 

GROF VUIL

Drie buurvrouwen op een rijtje.
De middelste zette een stoeltje  buiten die zij teveel had.
De buurvrouw links zag het en dacht, dat stoeltje zou ik best kunnen gebruiken.
Maar wat zou buurvrouw rechts ervan zeggen als ik hem weg haalde.
Buurvrouw rechts dacht hetzelfde en liet de stoel toch maar staan . Toen kwam de wagen voor grof vuil.
Met lede ogen zagen zij beiden het mooie stoeltje in de kraakwagen verwijnen.
Volgens mij waren het buurvrouwen op een dorp, waar de
sociale controlé nog in tact is.

Zelf heb ik me ook nog een keer laten verleiden.
ik zag een bank staan aan de kant van de weg.
Mijn zoon porde ik op om samen de bank te halen.
Maar toen we thuis kwamen bleek, dat er geen poten onder zaten.
Toch werd de bank van beneden naar boven gesleept.
Totdat we tot de conclusie kwamen dat een bank zonder poten niet zo prettig was.
Na een paar weken werd hij met wat mankracht weer naar de straat gebracht waar wij hen ook vandaan gehaald hadden.
Och ja, al doende leert men.

www.dezonnigehoek.nl

HET KLEINE GELUK

Wat maken we ons soms druk

Over ons eigen geluk

Terwijl wij in dit leven

Zoveel geluk kunnen geven

't Zit niet altijd in de organisatievormen

Al lijken dit vandaag wel onze normen

Soms kan op menig terrein

Een glimlach al voldoende zijn

En met wat liefde en geduld

Is een kinderhand gauw gevuld

Dit kleine geluk

Kan bij mij niet stuk.

IN BALANS

Soms ben ik kort van stof

of lang van draad

''Het is maar hoe mijn weerhaantje staat

Mensen die het langdradige begeren

wil ik daarom ook niet weren

Maar ook gedichten kort van stof

krijg ik soms wel lof

Het is dus een reëel gegeven

Dat ik van afwisseling hou in dit leven

REGEREN IS VOORUITZIEN

De tijd van stemmen komt eraan

Wij mogen allen naar de stembus gaan

Het is een voorrecht dat we dit mogen doen

Als je die kans niet waarneemt ben je een oen

Je wilt toch ook wel mee regeren

Zodat we het kwade kunnen weren ?

DOMME HANS EEN SPROOKJE OP RIJM

Ik vertel thans het sprookje van domme Hans

Hij kon niet lezen hij kon niet schrijven

Zou altijd dus domme Hans moeten blijven

Zijn vader die van beroep kleermaaker was

Was met zijn zoon Hans niet in z'n sas

Want als Hans in zijn aterlier kwam helpen

Was het leed haast niet te stelpen

Als Hans de draad niet door de naald kon halen

Kreeg hij er verdriet van en moest ervan balen

Hij zag geen middel om zich aan hem te binden

Zodat hij weggestuurd werd om werk te vinden

 

Nu is één kant van Hans nog niet bekeken

Want Hans hield van dieren is gebleken

Hij kon ermee praten beweerde hij wel

De dieren waren blij en verrast door dit spel

En zo verliet domme Hans het dorp op en keer

Neuriede zacht, want het was mooi weer

 

Toen zag hij aan 't water een visser aan het slapen

Naast hem lagen wat vissen te apegapen

Een zat nog aan de hengel en wilde eraf

Hans maakt de vis los, voor de visser een straf

Gooide de vis weer in het water de vissen waren blij

Zij riepen Hans toe, je bent een vriend van mij

En zij riepen allen, het leek wel een koor

Heb je soms hulp nodig je zegt het maar hoor.

 

Hans liep weer verder en wat zag hij daar

Een stel jonge vogels onder een boom zowaar

Zij waren met z'n allen, uit het nest gevallen

Zij konden niet vliegen dus ook niet eten

En werden door de moeder helemaal vergeten

Maar Hans ging worpjes zoeken en gaf hen die

De vogels vonden domme Hans een genie

En ook zij piepten en riepen allen in 't koor

Als we jou kunnen helpen dan zeg je het maar hoor

 

Hans ging verder op een eenzaam zanderig pad

Maar eenklaps hoorde hij toch wat

Hij hoorde een stemmetje jammerlijk klagen

Luister meneer, ik wil je wat vragen

Wilt u toch hier voorzichtig lopen

Anders moeten wij het met de dood bekopen

Sorry zei Hans, sprong over het mierennest heen

Zo hield hij deze mieren weer op de been

Dank je wel. riepen de mieren in koor

Als we jou kunnen helpen dan zeg je het maar hoor

 

Hans liep weer verder en kwam in de stad

Maar alle mensen wat een drukte was dat

\Wat is er hier aan de hand vroeg hij aan mensen

\Nu de prinses wil een man maar heeft wel haar wensen

Hij moet drie moeilijke opdrachten doen sebiet

Want anders wil de prinses die man niet

Nu dacht Hans, dat is een kolfje naar mijn hand

Ik wil wel trouwen met de prinses uit dit land

De koning keek hem wel verbaasd aan

Maar is toch met hem naar het water gegaan

hier is een gouden ring, die gooi ik in de rivier

Jij moet hem vinden, anders heb je geen plezier

Want dan moet je de gevangenis in

Nu daarin had domme Hans beslist geen zin

Maar hoe kreeg hij dit toch voor elkaar

Hij werd er verdrietig van en erg naar

Opeens hoorde hij: Hallo hallo,

Ik duik even onder en kom zo

Het was een van de vissen die hij had bevrijd

De vis kwam naar boven, net op tijd

 

Bij de tweede opdracht werden er zaden gestrooid

Hans keek erna en voelde zich berooid

Want de andere dag mocht er geen zaadje meer zijn

Hans zag er geen gat en en vond dit niet fijn

Hij ging op een bankje zitten treuren

Zag het huwelijk beslist niet gebeuren

Maar de volgende morgen was hij weer blij

Zei: geen zaadje ligt er meer voor mij

En net nadat hij de ontdekking had gedaan

Zag hij het mierenleger naar huis toe gaan

 

Fantastisch zei de koning toen hij het zag

En Hans keek naar hem met een olijke lach

Zou het hem nu echt gelukken?

Maar daarna moest hij zijn lach weer onderdrukken

 

De koning zei:

Ergens staat een boom met en gouden appel er aan

Wanneer je die appel brengt is het probleem van de baan

Maar toen begon Hans weer te kniezen

Want nu zou hij zijn gezicht wel verliezen

Wat moet je doen, vroeg een spinnetje zacht

Ik weet het niet maar 't ligt boven mijn macht

Nauwelijks had hij dit gezegd en kijk in de lucht

Een stelletje vogels cirkelden in hun vlucht

En een van hen kwam, je zult het niet geloven 

Met een gouden appel, Hans viel haast onderstboven

Het waren de vogels die Hans te eten had gegeven

En zo mocht domme Hans het toch beleven

Dat hij de prinses mocht trouwen en kussen

Het vuur van de liefde was haast niet te bluffen

En dit verhaal van domme Hans geeft aan

Dat het in dit leven soms vreemd kan gaan. 

Dit maal tot Vrijdag a.s.

SPREUK VAN DEZE DAG

 

WEET WAT JE ZEGT

MAAR ZEG NIET ALLES

 

WAT JE WEET

EEN SPANNEND MOMENT

lHet verhaal wat ik nu ter berde wil bengen is van een onbekende dominee,uit het verleden, met veel humor en  zelfspot.
Op een gegeven ogenblik zou de Koningin op bezoek komen.
Zij zou ook het nieuwe jeugdhuis met een bezoek vereren.
En dominee werd verzocht om de koningin te begeleiden
en om een toespraak te houden.
Nu was dominee niet voor een kleintje vervaard, maar hij was er toch knap zenuwachtig van en zijn toespraak werd met grote nauwkeurigheid gemaakt.
Wat de ontvangst betreft was het tot in de puntjes geregeld.
Het jeugdhuis had echter twee ingangen.
De eerste en beste indruk, naar dominee's goeddunken, was de eerste ingang die zij tegen kwamen.
Hij stelde zich ook daarop met het moderamen en wat geselecteerde broeders uit de gemeente.
Je kunt tenslotte niet alles aan de Koningin presenteren.
Neem nu bijvoorbeeld broeder Plons. Die werd echt niet uitgekozen, stel je voor.
Niet dat er op broeder Plons veel op aan te merken viel, hij was vroom en had een hart van goud, was doodeerlijk maar zijn taalgebruik was niet van dien aard dat hij geschikt was om de Koningin toe te spreken.
Hij zei bijvoorbeeld, gedocht inplaats van gedacht, hij hebt en ik heeft.
En als hij zich aanbood om een karweitje op te knappen zei hij: "laanikhetmaareffendoen".   
Het kostte best moeite om Plons en anderen te ver-donkeremanen.
Tenslotte duwde ik hen min of meer naar de grote zaal omdat het portaal bij de ingang vrij moest blijven voor het koninklijk bezoek.
En toen kwam het grote moment de automobiel, de palfrenier en H.M de koningin met enkele hofdames kwamen er aan.
Het hart van de dominee begon harder te kloppen en dit was tendele voor het spannende moment dat hij straks zijn  toespraak moest lezen.
En ten dele voor zijn liefde voor het Oranjehuis.
Langzaam reed de chauffeur voort en of hij niet zulke goede instructies had gekregen,is onbekend gebleven,
maar hij reed door naar de andere ingang.
De dominee voelde dat het misging . Wat nu te doen?
Hij liep vliegensvlug met het moderamen en de geselcteerde broeders om het gebouw heen naar de andere ingang.
Maar de Koningin was al uitgestapt en stond de hand te schudden  van broeder Plons, die wij juist hoorde zeggen: "Dag Konigin hoe is het ermee?"
Hij liep met haar te wandelen en gaf wat uitleg  betreffende het nieuwe jeugdhuis.
En zo ging het maar door.
Dominee met zijn achterwacht drentelden ergens in de achterhoede en kregen eenvoudig geen kans.
En de Koningin scheen zich helemaal op haar gemak te voelen.
Na een kwartier was de plechtigheid ten einde
Vlak voor dat de Koningin wilde instappen bleek zij haar handschoen vergeten te zijn.
En de palvrenier haastte zich naar binnen om ze te halen.
En Plons die zich verbeeldde dat H.Majesteit er op zat wachten, stak zijn hand uit en opende het portier met de woorden: "laatikhetmaareffendoen".
Waarop de Koningin hem vriendelijk toeknikte  en zei:
"O, niks te danken hoor dominee."
Dat deed de deur dicht . Stel je voor dominee Plons.
Met droevige ogen keek dominee de hofauto na.
Er ritselde wat in zijn binnenzak.
Het was zijn toespraak.

HOE HOORT HET EIGENLIJK?

Ja, dat weten veel ouderen nog wel. Maar het lijkt er soms op dat veel jongeren niet veel meer weten van de etiquette.Toch zou onze samenleving er wel iets beter
uitzien als er meer begrip voor stijl en dergelijke was.
Het ''u" lijkt bijveelbeeld uit ons woordenboek te zijn geschrapt met alle gevolgen vandien.
Hoewel het jij en jou soms best gezellig en amicaal in de oren klinkt is er ook sprake van een grensoverschrijding.
Bijvoorbeeld, er komt een vertegenwoordiger op school.
Hij vraagt aan een van de leerlingen: "zeg weet jij soms waar de directeur is?"
De jongen haalt zijn schouders op en mompelt: "de directeur?"
Dan gaat er en lichtje bij hem op,"o moet je Jochem hebben, Jochem, Jochem hier is iemand voor je".
Tweede voorbeeld
Een moeder wil haar kind wat gezagsverhoudingen leren en zegt: "Peter tegen oudere mensen moet geen je zeggen maar u".
Heel netjes probeert hij het in praktijk te brengen, maar Peter kwam van de koude kermis thuis.
Verontwaardigd had de moeder van zijn vriendje gezegd:
" Zeg ben je mal, je hoeft tegen mij geen u te zeggen hoor en ik heet geen tante Jannie, maar gewoon Jannie".
Een derde voorbeeld: een twaalfjarig meisje was hevig verontwaardigd omdat ze straf had gekregen omdat zij geen u gezegd had tegenover oudere  mensen.
Het was haar ook niet zo gemakkelijk gemaakt , want slechts twee mensen hadden haar deze verplichting opgelegd,  terwijl ze van de anderen allemaal mocht jouwen.
Ja wat moet je dan?

EEN LEGER OP DE BEEN

GOD> NEDERLAND EN ORANJE.
Zo heette het boek wat ik destijds in mijn jonge jaren op de kleuterkweekschool moest studeren.
Mijn vriendin en ik leerden zo nu en dan samen, wat heel gezellig was.
We weken weleens af van de leerstof wat soms op de lachspieren werkte.
Ik herinner mij nog dat we bij de paragraaf waren waarop prins Maurits een leger op de been bracht.
Ik tekende bij dit hoofdstuk een been waarop allerlei mannetjes zaten.
Wij genoten samen.
Een weekje later was mijn vriendin aan de beurt om de vragen te beantwoorden die bij de les geplaatst waren.
Maar zij was haar boek vergeten. "Nu je mag mijn boek wel lenen hoor", zei ik spontaan.
Mijn vriendin was daar blij mee en ging achter de lessenaar staan. Toen zij de eerste bladzijde had voorgelezen, was er geen vuiltje aan de lucht.
Maar toen zij de bladzijde omsloeg zag zij ineens het leger op de been wat ik getekend had.
Zij proestte het uit. Ik kreeg ineens door waarom zij proestte en deed met haar mee.
De directeur, die de les gaf, begreep er niets van maar stuurde ons wel naar een kamertje waar we wat bij konden komen.
Waarom we zo van slag waren hebben we nooit verteld.
Dat was ons geheim. Tot nu toe. 

UIT DE OUDE DOOS

Dominee's hebben soms prachtige anekdotes.
In de loop der jaren heb ik daar wel het een en een ander van opgestoken.
Het was zomer en het was heet.
Ook 's middags in de kerk.
Dominee zijn kledingstukken kleefde aan zijn lijf vast.
En hij zweette als een otter.
Ook zijn ogen traanden bij tijd en wijle zodat hij zijn gemeenteleden niet goed kon zien.
Maar met zijn zakdoek veegde hij het overtollige zweet wat weg en kon hij weer wat beter zien.
Maar wat hij zag was niet zo opwekkend.
Het was een rustig kerkpubliek. Iedereen sliep.
In de wonderlijkste standen sliepen ze. De een met de kin op de borst. De ander met het hoofd als een geknakte pioenroos en enkelen leunden zover achterover alsof zij geschoren moesten worden.
Rechts van de preekstoel zaten de ouderlingen en diakenen.
Ook zij waren onder zeil.
Hij had eenvoudig geen gehoor meer.
Wanhopig zocht hij de gezichten af of er niet een was die belangstelling had voor mijn prediking over de kinderen Israëls die door de  Rode Zee trokken, want daar ging zijn preek over .
Maar wat zag zijn oog?
Een oudere dame was gelukkig wakker.
Zij keek de dominee met grote ogen ondoorbroken aan.
Dominee vatte weer nieuwe moed en sprak zichzelf toe dat hij in ieder geval niet voor niets gepreekt had.
Toen we de kerk uitliepen stond zij naast de huifkar die haar waarschijnlijk naar huis zou brengen.
Een jonge boer, waarschijnlijk haar zoon, hield de leidsels vast en riep: " kom maar moeder".
Maar moeder verroerde zich niet.
Dominee stond even stil en was op het punt deze oude trouwe luisteraarster aaan te spreken toen haar zoon zei:(nu klaarwakker):" Moeder is stokdoof dominee, zij verstaat niks al schreeuw je 't aan der oor".
Dominee's laatste illusie stortte ineen.
In de grootste hitte is hij met de "Rode Zee" weer naar huis gefietst.   

DE CYCLAMEN

Op mijn verjaardag kreeg ik bovenstaande plant van mijn
zuster en mijn zwager.
"O wat is dat een mooie" riep ik uit.
"Ik heb in tijden niet zo'n mooie cyclame gehad".
"Nu ik hoop dat je er veel plezier aan zult beleven",  zei mijn zwager, "want je zuster lukt het bijna nooit om er langdurig van te genieten".
Ik mompelde zoiets van:"ja je moet er misschien wat groene vingers voor hebben".
Of ik dat wel had zou in de toekomst blijken.
Na een weekje moest ik de plant een lauw warm badje geven.
Maar tot mijn schrik zag ik dat er stengels waren die een buiging maakten. En ook van al die mooie kleine knopjes
waren de stengeltjes slap en amechtig.
Gelukkig had ik er de eerste dagen al een foto van gemaakt zodat ik er een goed aandenken aan had.
Een telefoontje van mijn andere zuster aan wie ik de nederlaag van de plant meedeelde.
"Nou zeg" zei ze "dat is ook wat moois ik heb met hetzelfde euvel te kampen gehad".
Volgende telefoontje kwam van mijn andere zuster.
Zij snapte er ook niets van want vroeger kon ze de plant heel lang overhouden en nu ...
Hoe het ter sprake kwam weet ik niet meer maar mijn
vierde zus kwam met zo''n zelfde verhaal aan.
Maar deze toog naar de bloemist.
En die vertelde de ware toedracht:
"Vroeger kon je de plant beter goed houden, soms wel jaren
maar toen zat er een bol in de pot. Maar dat vergt zoveel werk en tijd dat het nu zonder bol opgepot wordt".
Mijn cyclame.
Prachtig om te zien.
Maar je hebt er geen groene vingers voor nodig om er lang van te kunnen genieten.

SAMEN DE BOOM IN JA DAT IS GEZELLIG

Gefotografeerd door Corrie Hollaar  Abbenbroek

DE GOEDE HERDER

In gedachten zie ik hem zitten op een steen
Het is heel rustig om hem heen
Zijn hond ligt aan zijn voeten neer
Hij zingt een lied een loflied voor de Heer
Zo nu en dan pakt hij zijn fluit
En haalt er een melodietje uit
Zo is hij rustig gezeten
Dat kan ook want hij heeft een goed geweten
Dan opeens spitst de hond zijn oren
Ja, die kan uit de verte al iets horen
De herder kijkt even naar zijn schapen
Heeft een van hen de kudde soms verlaten?
Of is er een wolf in de buurt, dat kan gebeuren
Die een schaap wil verscheuren
Maar de herder kan het niet goed overzien
Vanavond bij het tellen van de schapen misschien
En 's avonds telt hij zijn schapen en wat pech
Een van de honderd schapen die is weg
Hij kan zich niet bij neerleggen hoor
Gaat hem opzoeken, want daar is hij voor
Hij loopt over hoge bergen en diepe dalen
Om het schaap weer op te halen
Zo nu en dan verheft hij zijn stem:
"Waar is dat schaap nu toch van hem"
Dan wacht eens even, wat hoort zijn oor
Is dat het schaap wat hij verloor
Jawel hoor, en met zijn staf
Loopt hij op het geluid nu af
Daar ligt zijn schaap gevallen in een kuil
Zijn poot is kapot en zijn vacht is vuil
De herder zegt nu met emotie in zijn stem
"Arm schaap, zat jij een beetje klem?
Waarom ben je ook van de kudde weggegaan
Wilde jij op eigen benen staan?"
Zonder antwoord af te wachten
Pakt hij zijn olie om de wonden te verzachten
Dan neemt de herder het op zijn sterke schouders
Brengt het weer terug naar zijn eigen ouders
Hij mag dan weer liggen op het warme stro
Ja dat geet bij schapen zo.

Jezus heeft dit verhaal een keer verteld
Hij heeft ook al zijn schapen geteld
En gaat het verloren schaap nu zoeken
Dit kun je lezen in de Bijbelboeken
Het bovenstaande is dus een gelijkenis
God houdt van ons dat is zeker en gewis.
 

ESTER VANDAAG

In de Bijbel is er veel over Ester geschreven

Bij het Purimfeest kun je het ook herbeleven

Dan viert men het bevrijdingsfeest van weleer

Voor de Joden bracht dit een ommekeer

 

Ester heeft, je kunt dit in de Bijbel lezen

Als koningin haar volk en grote dienst bewezen

Zij waagde, ik zeg niets te veel

Zich destijds in het hol van de leeuw

 

"Kom ik om, dan kom ik om", was haar devies

Zou het voor haar volk winst geven of verlies?

Haman een koningsknecht van formaat

Was dit keer de aanvoeder van het kwaad

 

Als ant-semiet wilde hij de Joden onderdrukken

En dacht steeds dat het hem zou lukken

Gelukkig heeft de strijd verloren

Daarom eet men op het Purimfeest Hamans oren***

 

En altijd zijn er weer Hamans in de weer

Zij discrimineren Gods kinderen keer op keer

Maar als we God roepen om ontferming

Schenkt hij ook heden ten dagen bescherming

 

Ester vandaag? Ik ben weer bij het begin

Maar 'k eindig met het spreekwoord:

"Wie een kuil graaft voor een ander valt er zelf in".

 

*** koekjes

ONDERDRUKKING

In twintig landen worden christenen gediscrimineerd

In Nederland hebben we dit afgeleerd

Maar als ik me niet vergis

Betekent het nog niet dat alles koek en ei is

Want de laatste jaren heb ik vernomen

Is er wat onverschilligheid gekomen

De kerken waarin zij zijn gedoopt en getrouwd

Hebben zij aan een projectontwikkelaar toevertrouwd

 

En hun getuigenis laten zij niet meer horen

Willen zich zelf aan het geloof niet meer storen

Als wij voor buitenlanders bidden

Mogen wij de mensen niet vergeten uit ons midden

En je kunt er van opaan

God laat geen bidder staan.