KOMKOMMERTIJD

In deze maanden is het de zogenaamde komkommertijd.

Dat betekent dat veel mensen een onderbreking hebben van hun werk.

Velen gaan dan ook met vakantie.

Ook met mijn weblog wil ik even een pas op de plaats maken.

Eind Oktober ben ik daarmee begonnen en inmiddels heb ik ruim honderd berichten geplaatst.

Ik heb de meeste berichten in rijmvorm of dichtvorm weergegeven.

Het grappige van deze weblog is, dat je de berichten ook terug kan draaien.

Je moet dan op "oudere berichten" klikken.

Wellicht zijn er onder u die deze weblog pas ontdekt hebben, zodat er ook ""oud nieuws" naar voren gebracht kan worden.

Voor degene die deze weblog vanaf het begin gelezen hebben geldt het spreekwoord : " herhaling is de moeder van het geleerde".

In de toekomst hoop ik met een uitgebreide website te komen, waar bepaalde onderwerpen uitgediept worden.

Maar dat hoort u t.z.t. wel van mij.

Ik wens u van deze plaats alvast een fijne vakantie toe.

En voor degene die thuisblijven is het misschien wel aardig om mij eens een e-mailtje te sturen naar aanleiding van hetgeen ze gelezen hebben.

Bij voorbaat mijn hartelijke dank.

Iet Bezemer-Keemink

Emailadres:

redactie@dezonnigehoek.nl

Kijk ook eens op:

http://www.ietbezemer.nl/

ZWOLLE, EEN STAD MET KARAKTER

Zwolle groeit, Zwolle bloeit

Maar dat is niet altijd zo geweest

Denk maar aan het "Blauwvingerfeest"

Want in vroeger jaren

Wilde zij wat geld vergaren

Daarom wilde zij het carillon verkopen

Daarvoor hebben zij uren gelopen

Maar tot hun grote schrik

Kwam de Kampenaren met een bod

En voor Kampenaren hielden ze vroeger

graag de deur op slot

Want daar hadden zij een vete mee

gingen daarom niet graag met hen in zee

Maar het kan gebeuren

dat je in de handel niet veel moet zeuren

En dat je tevreden moet zijn met elk bod

Dit werd toen Zwolle's lot

De Kampenaren zagen hun kans schoon

en namen wraak op Zwolle hun rivaal

betaalden met vierduitstukken allemaal

Toen moesten de Zwollenaren gaan tellen

en het is bekend

Dat zij met blauwe vingers werden verwend

Toch bleken de Zwollenaren zelfspot te bezitten

en bleven zij niet langer vitten

De Zwollenaren konden dus evenaren

met de Kamperuien buien

Zo kwam Zwolle uit de brand

En is bekend door heel het land

Zwolle groeit, Zwolle bloeit

En het is bewezen

Dat je dan een stad met karakter moet wezen.

HET BESTE PAARD STAAT OP STAL

Veel mensen roepen tegenwoordig in koor

Godsdienstvrijheid daar ben ik voor

Volgens mij is dit een goed gegeven

Tenslotte moeten we met elkaar ook leven

En je mag best een ander respecteren

Tenslotte moesten we zelf ook veel leren

Toch zit er een addertje onder het gras

Want ik wilde wel dat het al zover was

En ik zeg het maar gelijk

't Valt soms best tegen in de praktijk

Ieder denkt zijn eigen uil een valk te zijn

Nu dat is toch niet altijd zo fijn

Want als je door de diepte ben gegaan

Is oppervlakkig denken van de baan

En vind je een bewust christen te zijn

Gewoonweg fijn

En al ben ik geen professional

Het beste paard staat soms op stal.

WAPENS, een waar gebeurd verhaal in Drente

Het was in 1986, het jaar begon toen niet zo prachtig

Want ik was aan het eind van mijn latijn

En dat is meestal niet zo fijn

Maar ik wilde wat rusten gaan

Na alles wat ik had gedaan

Maar nu kom ik op een punt

Er werd mij geen rust gegund

's Nachts was het niet pluis

Rondom mijn eenzaam huis

Gelukkig had ik een hond als vriend

Die deze naam ook heeft verdiend

Hij stond altijd voor mij klaar

En was paraat bij elk gevaar

Maar een hond heeft ook zijn slaap nodig

Daarom was rust voor hem niet overbodig

Ik kreeg ineens een idee

En deelde dit de politie mee

'k Begon met een gesprekje over mijn man

En zei: "die heeft u vast een keer ontmoet

Want hij maakte wapens en dat deed hij goed"

Maar toen ik hem vertelde dat mijn man wapens maakte

Was het of de politie even van slag raakte

Maar ik vervolgde mijn verhaal

En vertelde van de onrust allemaal

"Mevrouw" zei toen de politieagent

"Wij zijn present"

Na het telefoongesprek dacht ik, wat gek

Waarom was de politie even van slag

Toen schaterde ik van de lach

Ik belde weer op, naar het gezag aan de top

"Meneer" zei ik, "toen ik u daarnet belde

En van de wapens van mijn man vertelde

Dat was wel zo,

Maar hij deed het wel achter zijn bureau

Want hij schilderde wapens op glas

Echt dat was eerste klas

't Waren gemeentenwapens of van een familiegeslacht

Daar heeft u vast niet aan gedacht

De politie was blij met dit bericht

Het gaf hem weer gelijk wat helder zicht

Zo kwam er een einde aan de gestoorde nacht

Dit had ik van de politie ook verwacht

Daarom noem ik de politie mijn vriend

Want ook hij heeft dit wel verdiend.

 

 

 

 

l

ZAGEN ZAGEN, WIEDE WIEDE WAGEN.

(Wij woonden toen in Hooghalen (Drente) in een oude boerderij)

 

Twee bomen stonden voor het keukenraam

En al was ik als houtvester niet bekwaam

Toch velde ik in mijn dromen, een van die bomen

Want ik hield in mijn keuken van veel licht

En ook van een onbelemmerd uitzicht

Maar mijn man was voor natuurbehoud

En bomen vellen maakte hem benauwd

Totdat mijn man enkele dagen uithuizig was

Dit kwam mij zeer goed te pas

En met wat schroom, benaderde ik de boom

Eindelijk zou hij worden neergeveld

En ik voelde me al een hele held

Het zagen kostte me wel energie en uren tijd

Maar het lukte me tenslotte toch, geen kleinigheid

Toen stond ik daar bij de gevallen boom

Wie kon mij helpen uit de droom?

Want waar moest ik met die zware boom heen?

Ik voelde mij plotseling wel erg alleen

Tenslotte verzamelde ik al mijn kracht

En heb de boom achter de schuur gebracht

Vol spanning zat ik op mijn man te wachten

Die ik dagen had moeten missen en nachten

Toen hij kwam had hij niets in de smiezen

Zodat ik mijn gezicht niet gelijk hoefde te verliezen

De andere dag keek ik door het keukenraam

En voelde me nog steeds zeer bekwaam

Totdat ik ik mijn man naar het land zag gaan

Waar de buurman zijn producten had staan

Bliksemsnel voelde ik, dat is niet pluis

Hoe kreeg ik mijn man weer vlug in huis?

Koffie, daar was hij altijd voor te vinden

En met dit woord trachtte ik hem te binden

Toen hij het woord  "koffie" hoorde klinken

Kwam hij gauw om een bakje troost te drinken

"Wat moest jij bij de buurman", vroeg ik argeloos

"Nou" zei mijn man behoorlijk boos

"Die heeft een boom van mij omgezaagd

Zonder dat hij het aan mij heeft gevraagd"

"Eh, eh", stamelde ik wat verlegen

"Dan had wel de verkeerde op z'n kop gekregen"

Mijn man keek me toen stomverbaasd aan

En zei: "jij hebt het toch niet gedaan?"

Ik sloeg toen mijn ogen wat neer

Zei: "ja lieve man, maar 'k doe het nooit meer"

Deze belofte heb ik gehouden allicht

Maar 'k had wel een lichte keuken en helder zicht.

 

Ps

Het is gebleken

dat dit gedicht ook zinnebeeldig kan

worden bekeken.