Wetenschap en techniek hebben een hoge vlucht genomen.
Allerlei ziektes zijn onder controle. We leven gemiddeld veel langer.
We wonen comfortabel en kunnen met het grootste gemak overal naar toe reizen.
Dit alles was honderd jaar geleden nog ondenkbaar.
Van de andere kant bekeken, is onze wereld een bedreigd gebied.
Nooit was er zoveel honger en werden er zoveel mensen doodgemarteld.
Het onrecht in de samenleving. De vele gebroken huwelijken.
Het seksuele misbruik van vrouwen en kinderen. De onnatuurlijke manier van met elkaar omgaan. Dat alles is op onrustbarende manier toegenomen in een wereld die zich beschaafd noemt.
De westerse wereld lijkt op het eerste gezicht aantrekkelijk, maar velen hebben hun indentiteit en de zin van het leven verloren.
Wie ben ik? Waar is de wereld van vandaag naar op weg?
Wat is van blijvende waarde?
Is het christelijk geloof een reëele mogelijkheid in de moderne technologische wereld?
In de hoogtijdagen van het Romeinse rijk werd Jezus van Nazareth geboren. Op het kruispunt van de Griekse en Romeinse en Joodse cultuur.
Zijn woorden en zijn daden en het bericht van Zijn opstanding hebben de harten en gedachten van miljoenen mensen over de hele wereld in beslag genomen, tot op de dag van vandaag.
Jezus Christus zegt dat Hij gekomen is om antwoord te bieden op de problemen van de mensheid.
Maar zijn dit geen woorden van 2000 jaren geleden en is dit in deze tijd nog relevant?
Och ja we kunnen alle positieve wel bij elkaar scharrelen en dit tot een maatstaf nemen, maar dit is niet eerlijk, vind ik.
Blij , blij, blij, mijn hart is altijd blij, kun je niet in alle omstandigheden zingen.
Reëel zijn, dat is ook met de andere kant rekening houden.
Je kop niet in het zand steken.
Er is gewoon veel kaf onder het koren en dat geldt ook in de hedendaagse kerken.
Ik las laatst in een boekwerkje dat rond 1920 de Duitse kerk de zetel was geworden, van de ''moderne bijbelse kritiek"en de "vrijzinnige theologie", die de waarheid van de Heilige Schrift betwijifelde en de wereldwijde fundamenten van het geloof ondermijnde.
De gedachte werd naar voren gebracht, dat de Bijbel niet het geïnspireerde Woord van God was; slechts een "geschiedenis" een verhalenboek, een verzameling van prachtige poëzie en spannende mythe, vooral de "mythe van de vleesgeworden God" - de absolute verwerping van wie Jezus Christus werkelijk is. En het Joodse volk werd ontdaan van hun onherroeplijke uitverkiezing en roeping.
Door de wereld ging een woord, ook dit woord, met alle gevolgen vandien.
En daar moeten we ons nu bij neerleggen of is er nog hoop?
De afgelopen dagen of beter gezegd weken hebben we iets meegemaakt wat inspirerend was, met de nieuwe president Obama.
Een licht in het duister.
Ik hoop dat dit een goed voorbeeld mag zijn ook voor ons eigen land waar nog zoveel tweeslachtigheid is.
Veel mensen zijn ongerust en een oprecht verlangen naar wereldvrede doen veel christenen welwillend staan tegenover het samengaan van verschillende godsdiensten, het loslaten van eigen overtuiging en het goedkeuren van de overtuiging van een ander.
Velen delen het onbijbelse ongeloof van de veertiende Dalai Lama: "De kern van alle religie is het zelfde".
In hetzelfde boek waar ik iets had vernomen van de negatieve kant, las ik ook dat God een visie heeft voor Europa. Europa is het minst beëvangeliseerde continent van de hele wereld.
Ja er is nog veel religie, maar God wil Europa in vuur en vlam zetten door Zijn Heilige Geest.
En nu wordt er gezocht naar mensen die met de Heilige Geest vervuld zijn. Die er zich voor in willen zetten en zich niet laten ringeloren door mensen die het vuur willen blussen.
Bent u ook zo'n geroepene?
Dan: "Voorwaarts Christenstrijders, drukt uws 's Konings spoor!"
