EEN TUSSENDOORTJE

MET MIJN HOND IN DE TREIN

 

Eigenlijk vond mijn hond dit niet zo fijn

Maar op een keer nam ik een besluit

En ging met de hond een weekendje uit

Na het instappen van de trein

Bevond ik mij op veilig terrein

Ik ontdeed mij van mijn tas en mijn jas

En voelde me op m'n plaatsje in m'n sas

Maar ik had even niet in de gaten

Dat ik de hondenkriem had losgelaten

De hond nam plotseling de kans waar

En vloog door de geopende deur zowaar

Ik bedacht me geen tel en ging er achteraan

Mijn jas mijn tas, alles liet ik in de trein staan

En tussen al die drukte op het perron

Liep ik zelf zo hard ik kon

Even leek het of de hond mij niet wilde horen

En aan mijn geroep zich niet wilde storen

Maar toen bekeerde hij zich gelukkig toch

En kon ik net in de trein stappen nog

Een zucht ontglipte de reizigers in de trein

Dit met elkaar samenleven vond ik fijn

Nu is mijn hond al jaren niet meer

Maar ik gedenk hem wel, ook deze keer