DE KERK EEN GROTE FAMILIE?

In 2007 hadden wij met de kerst de zevende familiereünie.

Zo"n honderd mensen waren aanwezig van 2 tot 83 jaar.

De drie dagen dat wij bij elkaar waren, was het een feest in menig opzicht.

Ieder droeg z'n steentje bij zowel de ouderen als de jongeren.

Dit was ook het geval bij de kerstfeestvieringen. Het was met recht een oecumenische dienst.

R.K. Hervormd, Gereformeerd (pkn) en ongeorganiseerde gelovigen, kortom van alles was er wel wat.

En toch vierden we Kerstfeest op de traditionele wijze, weliswaar

met middelen die ons nu ten diensten staan.

 

En dan kom je thuis. De wegen lopen weer uiteen. Ook op kerkelijk gebied. De een gaat zondags naar de kerk, De ander houdt de kerk voor gezien. Van een kerkelijk familie is weinig te merken.

De kerkelijk familie waar dikwijls ruzie wordt gemaakt. Of moet ik misschien tegenwoordig zeggen waar de kool en de geit gespaard wordt om de vrede te bewaren.

Ik ben vooral de laatste jaren op zoek gegaan waarom de kerken in het algemeen niet zo ''in" zijn tegenwoordig.

Soms denk ik dat de grootste oorzaak ligt in het feit dat men Jezus Christus niet de eer geeft die Hem toekomt als verlosser.

De oplossing zou kunnen zijn dat ALLE kerken nog eens in de oude catechismus zouden willen nagaan wat het inhoudt een kerkelijke gelovige te zijn.  

Zelfs voor theologen die ons wekelijks voorgaan kan dit geen kwaad.

Iedereen kan toch dwalen?

Sommigen hebben na een geestelijke ervaring de gedachte dat ze al het oude wat ze in hun jeugd geleerd hebben opzij kunnen zetten.

Toch is dit niet reëel, want al is de weg terug moeilijk, het is wel verhelderend.

En dan gaan er ook nieuwe wegen voor ons en anderen open.

De kerk één grote Familie.  Moge het zo zijn in dit nieuwe jaar.