EN HET KLAGEN WORDT GEZANG

EN T’KLAGEN WORDT GEZANG

Heer ik voel me zo aards gezind

Terwijl ik wil leven als Uw kind

Soms komt mijn lof niet van de grond

Dan heb ik last van een open wond

Ik zit dan naar mezelf te kijken

Naar al het onrecht om me heen

Ik ben als een eiland zonder dijken

En voel me verdrietig en alleen

Och Heer , ik kan het wel verbloemen

Met een glimlach op mijn gezicht

Maar echt diep van binnen

Is er soms zo weinig licht

Mijn lied is klaaglied nu geworden

Ik zie de schaduw om me heen

Terwijl ik gisteren heb gezongen

Van de zon die scheen

Zo voel ik mij als een dobberend scheepje

Door golven heen en weer gestuwd

Toch wacht ik op U als stuurman

Zodat de storm weer kan worden geluwd

U die de wereld wilt besturen

Hemel en aarde hebt in Uw hand

Mijn God al moet ik veel verduren

Gij brengt mij naar ’t beloofde land

Daarom zal ik U loven prijzen

U eeuwig danken, eer bewijzen.