Het juiste evenwicht  (1984)

Wij (mijn man en ik)

Hadden in Hooghalen best schik

Wij hadden daar een expositie opgezet

En dit bezorgden ons veel pret

Allerlei hobby’s werden daar tentoongesteld

Wat in de kranten zelfs werd vermeld

“Welkom” stond op de deurmat geschreven

En zo mocht men het ook beleven

Op een keer kwamen er twee dames op bezoek

Bekeken de glasschilderkunst en schildersdoek

En met duidelijke klanken

Begonnen zij mijn man uitbundig te bedanken

“O wat heeft u dit prachtig voor elkaar

Die olieverfschilderijen prachtig niet waar

Echt enig verschrikkelijk leuk”

Zelf hoorde ik dit en lag haast in een deuk

Ging gauw achter de bar om kniepertjes te bakken

Dan kom tevens de slappe lach wat zakken

Daarna bracht ik koffie, ‘k was toch in de buurt

En daarvoor zo’n beetje ingehuurd

De dames spraken mij nog even aan

Hun enthousiasme was nog niet van de baan

“O mevrouw , wat is uw man een genie

Die heeft werkelijk alles onder de knie

Die olieschilderijen op doek

Wat passen ze prachtig in deze “Hobbyhoek”

Toen zei ik met een zekere schik

“Maar dames die schilderijen deed ik”

“O mevrouw dit vinden wij vreemd en naar

Want  uw man vinden we juist ’de kunstenaar’

Ik keek daarna in de spiegel en dacht tot besluit

Ja, als kunstenares zag ik er niet uit.

VERVOLG

Een heer (met kroost) kwam de Hobbyhoek binnen

En naar alle waarschijnlijkheid

Ontwapende ik hem achter de bar

Want hij raakte zijn afstandelijkheid kwijt

En voor ik hem iets had kunnen zeggen

Hoorde ik hem vol enthousiasme zeggen

“O kinderen kom” en met verliefde gebaren

Zat hij naar de kunst uitingen te staren

“Kijk  wat die mevrouw geschilderd heeft op doek

Het is het mooiste van heel de “Hobbyhoek”

En gedachtig aan de dames van de vorige keer

Liet ik hem in die waan, in die sfeer

In een schim zag ik plotseling mijn man

En dacht: “die denkt er het zijne van”

Jawel, toen meneer verdwenen was met zijn kroost

Ontnam hij mij mijn blijdschap mijn troost

En hij zei met jaloersheid  in zijn stem

“Ik vind het grote aanstellerij van hem”

Zo kun je concluderen door dit gedicht

Dat er sprake was van een natuurlijk evenwicht.