HOE KOMT HET DAT GROEPERINGEN GROEIEN EN BLOEIEN?
Ik ben er de laatste jaren veel mee in aanraking gekomen.
Mensen die het in de gewone kerken niet meer konden vinden, maar hartelijk welkom geheten werden bij groeperingen. Of zelf een groep oprichtte.
Vroeger had men daar in de kerken daar wel een duidelijk antwoord op, want de conclusie was, dit zijn sekten en die kregen in onze kringen niet veel waardering.
Zij hoorden niet bij de ware kerk.
En wat de ware kerk in hield?
Dit wist men precies zoals het beschreven stond in de Catachismus.
Het leerboek van de kerken.
Inmiddels is ook in de kerken wel een andere geest gaan waaien.
Wat niet speciaal in het voordeel van de kerken heeft gewerkt.
Dwalingen die ook in de catachismus wel naar voren kwamen, dus ook in de Bijbel, kwamen ook in onze kerken binnen.
Zij werden wel bestreden maar dat heeft niet altijd bewerkstelligd dat de kerk in hoger aanzien kwam. Velen zochten elders hun onderdak.
Ik heb van mijn man geleerd dat bij het woord tuchtigingen het de betekenis "trekken" in voorkwam, wat heel positief kan uitwerken.
Dat er ook foute maatregelen zijn genomen in dit opzicht is buiten kijf.
Het is een feit dat pinkstergroeperingen (tegenwoordig Pinksterkerken),destijds een belangrijke vinger in de pap hebben gehad.
Hoewel zij ook wel in een verkeerd daglicht zijn geplaatst door hun overdrijvingen op bepaalde punten, hebben zij wel ruime aandacht gekregen.
Het is mij opgevallen dat groeperingen daar duidelijk een verwantschap mee hebben.
Ik denk dat zij ook vrijer omgaan met de preekkeuze, dan veel kerken die toch wel van hogerhand hun richtlijnen ontvangen.
Het persoonlijke wat juist in groeperingen naar voren komt, komt daardoor soms wel in de verdrukking.
Ja en nu verder.
Ik heb toch wel moed voor de toekomst wat de kerk betreft.
En daarom wil ik eindigen met het gezang wat in het liedboek van de kerken is geplaatst:
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage