EEN GEDICHT n.a.v. LUCAS 18:1-8 uit de Bijbel

De mensen spreken recht wat krom is

En zijn slechts uit op zelfbehoud

Ze praten maar ook als het stom is

Ons oordeel op ons Ik gebouwd

 

Wij willen niet voor anderen zorgen

Maar zijn op 't eigen ik gericht

De hulp aan anderen komt pas morgen

Wij wandelen niet in 't Levenslicht

 

Waar is 't geloof op deze aarde?

Waar zien wij nog de medemens?

Waar heeft geloof nog hoge waarde?

Waar vragen wij nog naar Gods wens? 

 

Zal God geen recht doen aan Zijn kind'ren

Hij hoort hun roepen in de nacht

Wilt gij hun weg naar Mij verhind'ren

Ik ben het die hun leed verzacht

 

Ik doe balsem op hun wonden

Ik vergeef hen al hun zonden

Zij zijn van Mij!

 

(Fred Bezemer 1928- 1985)