BURENHULP

Het was een heldere dag in Mei

De wind was rustig de zon scheen blij

Ik had een wandeling met de hond gedaan

en kwam weer bij mijn woonhuis aan

Maar wat een pech

mijn huissleutel was weg

Ik keek in mijn tas,

in de zak van mijn jas

Hij was er niet

't jonge. 't jonge wat een verdriet

Toen zocht ik hevig in mijn brein

Wat de oplossing kon zijn

Misschien kon mijn buurman helpen

om dit leed te stelpen

Gelukkig was de buurman present

en al was hij geen jonge vent

Hij stond zowaar

gelijk al klaar

Met een ijzeren haakje van de kleren

wilde hij het eerst proberen

Maar zijn technisch inzicht was wat klein

en hij faalde op dit terrein

Maar toen hij net wilde stoppen

kwam vrouwlief op de proppen

Zei: is er soms een raampje open?

nu dat wilde ik met haar hopen

Vlug poolshoogte genomen

en ja wie had dit kunnen dromen

De buurman, bijzonder kwiek

deed nu aan bejaardengymnastiek

Hij kroop langs de goot naar het dak

en kroop toen door het raam met gemak

Hij deed weldra de deur van slot

Onder het motto, wat mot dat mot

Mijn dank ws groot

voor deze hulp in nood

En met deze burenhulp

kon ik weer in mijn eigen stulp.