EEN ONDEUGEND SCHAAP?

In de jaren negentig heb ik een aantal jaren een christelijk ontspanningsblad  uitgegeven wat de naam droeg "de Nieuwe Prinses".

Na een artikel in "Trouw" over dit fenomeen  kreeg ik leuke aanbiedingen van mensen die het blad ook mee wilde vullen, waar ik nog dankbaar voor ben.

Maar ik had zelf ook aardig wat kopy liggen wat ik ook wel kwijt wilde. Voor elk wat wils zelfs.

Maar om overal mijn eigen naam erbij te zetten leek me niet zo  slim. Je wordt zo gauw versleten voor iemand die het hoog in haar bol heeft.

Dus wat deed ik:  Bij  een kinderverhaaltje had ik de schuilnaam:  Petra genomen. Bij een leuk gedicht: Fransje. Ook een uitkijker was van de partij. Tevens liet ik Bijbelse figuren zelf hun verhaal vertellen.  

Je krijgt dan wel leuke reacties o.a. "Ik vind die verhaaltjes van Petra wel aardig. En een ander zei: "Fransje kan het ook heel leuk naar voren brengen". Een ander vond de Uitkijker wel pittig naar voren gebracht. En de Bijbelse figuren.

Ik knikte instemmend en ...lachte in mijn vuistje.

Ja, wie niet sterk is moet slim zijn.

Tenslotte was er ook iemand die de hoofdartikelen, die ik zelf gemaakt en ondertekend had, de moeite waard vond. En dat vond ik het meest moedgevend.

PS

Op mijn weblog en website neem ik nu geen blad meer voor de mond, zoals u hebt gemerkt.