HET PINKSTERVUUR

Uit lang vervlogen tijden  (1954)

Het was Pinksterfeest. Op het woonwagenkamp in Pernis was het een drukte van belang. Bewoners waren druk bezig om wat hout te verzamelen voor het pinkstervuur. Oud en jong hielpen mee.

Iedereen op zijne wijs.

Gelukkig was het een prachtige dag voor een kampvuur.

Even later kwamen er wat volwassen mensen uit het dorp Pernis aan, die met elkaar een koortje vormden, om wat liederen ten gehore te brengen.

Zij groepeerden zich om de leider die de toon aangaf.

"Meester, we zijn klaar, is er genoeg hout om het vuur erin te houden?"

Meester grinnikte eens en zag er duidelijk een woordspeling in. Weldra stonden alle kampbewoners rondom het vuur.

Een van de leidsters van de kinderclub kwam naar voren en vroeg of de kinderen van de club thuis het Pinksterlied nog hadden geoefend. Zelfs de grootste belhamel zei niet veel.

Enkele jongere clubleden mompelde wat, wat juf niet kon verstaan.

Maar vooruit dan maar. En weldra klonken de wat iele stemmetjes op het veld dat naast het woonwagenkamp lag.

"Hoort gij die stemme roepend uit de verte,smekend om redding" wat in die tijd een bekend zendingslied was, werd door het zangkoor gezongen. En natuurlijk galmden zij even later het lied: "roept uit aan alle stranden verbreid van oord tot oord. verkondigt  alle landen het Evangeliewoord".

Ook een bekend lied uit die tijd.

Daarna werd met veel verve en vuur het Pinksterverhaal verteld door een van de leidsters van de club.

Met grote aandacht werd er geluisterd.

Tijdens de pauze waar iedereen een versnapering kreeg aangeboden, werden wat takken bij het vuur gegooid.

Na de pauze kwam meester naar voren om een zendingsverhaal te vertellen wat ook met rode wangen en glinsterende ogen werd aangehoord.

Ver in de omtrek waren de vlammen te zien van dit Pinstervuur.

En enkele vlammen zijn mij bij gebleven en blijven branden, zodat ik mij ook nu nog kan verwarmen aan deze  herinneringen.

Een Pinkstervuur dat nooit wordt gedoofd als er maar mensen blijven die het vuur blijven aanwakkeren.

Laatst kwam ik iemand tegen die vertelde dat ook zijn moeder bij het zangkoortje was geweest. Leuk toch om dit te vernemen.