HOOGHALEN (DRENTHE) (1981-1885)

Toen wij in Hooghalen kwamen was de tuin een bloemenzee

Wij hadden hem gezien toen het mistig was, dus dat viel nu mee

De verhuizing is  een heel groot karwei geweest

Maar met een gezamenlijk pannenkoekmaaltijd leek het een feest

En alles werd in onze grote schuuur gedeponeerd

En het duurde weken voor het was gesorteerd

Daarna werd de schuur omgetoverd tot een galerie

Want schilderen hadden wij inmiddels onder de knie

Ook vrienden zorgden voor een mooie verzameling potten

Ja daar viel echt niet mee te spotten

Door een van onze zwagers werd er getimmerd en gezaagd 

Wat ons allen verbaasde en zeer heeft behaagd

En toen na een paar maanden zwoegen gingen de deuren open

En kwamen de eerste gasten, (onze buren) naar binnen gelopen

Toen werd het een komen en gaan van touristen uit heel het land

Ook verkochten wij kunstwerkjes, meestal contant

In 1984 hadden wij 10.000 bezoekers ingeschreven

Dit hadden wij nooit voorzien, laat staan beleven

Maar helaas kreeg mijn man weer last van zijn hart

Wat veel zorgen baarde en heel veel smart

Na vijf weken in het ziekenhuis te hebben vertoefd

Is hij overleden wat ons zeer heeft bedroefd.

Adieu

Tot wederziens, tot wederziens

al waar het moge wezen

na lang of korte tijd, misschien

in 't ongekend na dezen!

G. Gezelle

 

Er zaten ook veel consequenties aan

Want de boerderij moest nu ook van de baan

Zo kwam ik met medewerking van mijn kroost

In Zwolle aan, dit was voor mij een troost.

wordt vervolgd: