GEEN GEVOEL, GEEN DOEL

Je komt ze herhaaldelijk tegen. Mensen die zeggen geen gevoel meer te hebben. Het leven is voor hen niet gemakkelijk geweest.

Tegenslagen ziekte werkdruk, plus verdriet werkten daaraan mee.

Teleurstellingen bij de vleet en de maat was vol er kon niets meer bij.En de gevoelens van verdriet en zorg werden weggestopt.Éen dekseltje erop en er niet meer aan denken.

Onbewust ging dit meestal te werk.Er was trouwens geen andere keuze meer met had het idee dat het lot had toegeslagen.

En ze leefden verder als een automatische piloot.

Verstandelijk konden ze de dingen nog wel aan en handvaardig waren zij ook nog wel. Maar het verdriet bleef liggen op de bodem van hun bestaan als een brok onverwerkt verleden.

Zo leven vel mensen tegenwoordig. De glans is eraf en ze zijn niet meer warm te krijgen en soms vluchten zij in werk, pillen drank of drugs. Het lijkt wel of geest en lichaam geen eenheid meer vormen, of er een stuk gespletenheid in hun leven is gekomen, waardoor het lijkt of zij doelloos door het leven gaan.De vijand heeft toegeslagen en zijn prooi houdt hij stevig vast. Wat wel gevolgen heeft voor de maatschappij.

Totdat de maat vol is, ook bij God. Hij zendt Zijn engelen soms in mensengedaantes om hen te bevrijden uit de poel van ellende.

Het vlakke leven  heeft niet meer de boventoon, maar er komt weer licht in hun duistere bestaan.

Bij stukjes en beetjes komt het oudzeer naar boven en kan men het een plaatsje geven. Het gevoel funtioneert weer en de tranen komen los.

Het leven krijgt een diepere glans. Bij gelovige mensen komt het contact met God er weer. Leve het leven.

Leve de kerk want ook daar zijn engelen aan het werk. Geloof me.