TROUWEN IS HOUWEN

''t Is raar maar waar

Wie komen er nog op voor elkaar?

Opkomen voor jezelf dat is erg ''ïn''

En dat komt steeds meer voor in een gezin

Trouwen is houwen, daar lacht men om

Heel veel vinden dit tegenwoordig dom

Men knokt niet meer tot bloedens toe

Want daarvan wordt men vreselijk moe

Als een echtpaar elkaar niet meer kan verwarmen

Ligt men weldra in buurmans armen

Als een ander thuis komt met een hoofd vol zorgen

En niet meer wil denken aan de dag van morgen

En hij te diep in het glaasje heeft gekeken

Volgt weldra de ontrouw is gebleken

Want trouwen is houwen is niet meer''ïn"

En dat komt steeds meer voor in een gezin

Als mevrouw het niet meer ziet zitten

En meneer steeds loopt te vitten

Zegt men: zo ben ik niet getrouwd hoor

Ik ga maar met een ander er vandoor

Of wanneer iemand krampt van zielenpijn

Zegt men : dat vind ik niet zo fijn

Ik stop en kom voor mezelf weer op.

 

Maar dit doemdenken is niet helemaal gegrond

Want er zijn ook nog huwelijken gezond

Zij komen, dit is waarachtig waar

In alle omstandigheden op voor elkaar

En zij zeggen: ik hoop dat het u ook zal lijken

"Oud wordt goud en trouw moet blijken".