VEILIG IN JEZUS ARMEN

Enkele dagen geleden kreeg ik een rouwkaart in de bus, waarop de bovengenoemde versregel stond.

Het deed mij ook denken aan het jaar 1988 waar ik zelf  in een benarde positie zat.

Ik kreeg toen beelden voor mijn geestesoog waar ik erg van schrok en het erg benauwd van kreeg. Ik dacht even dat ik ook zou sterven net als mijn man drie jaar daarvoor.

En eigenlijk had ik er wel vrede mee, want ik wist toen ook dat ik in Jezus armen veilig zou zijn.

Maar kennelijk was mijn taak op aarde nog niet volbracht want ik knapte op en heb sindsdien veel werkzaamheden verricht, die ik als mijn opdracht zag.

Dat dit allemaal langs een leien dakje ging, nee bestlist niet

en ook was ik niet hypergezond.

Ook nu is dit het geval, maar ik hoop dat de klachten niet erger worden zodat ik mijn opdracht kan voltooien.

Natuurlijk ben ik niet de enigste die met een bijna-dood

ervaring te maken heb gehad.Maar het zet wel een stempel op je.

Het mooie is wat mooier en vuile dubbel vuil.

Dat is, omdat je bent gekomen uit een hele diepe kuil.

Sommigen vinden dit abnormaal en onverklaarbare taal.

Zelf voeg ik me graag bij degene die mij enigzins begrijpen.

En wellicht kan ik mijn ervaring delen met een ander die in hetzelfe schuitje zitten of hebben gezeten.

Ik wil het hierbij vandaag laten.