BENT U GEDOOPT MET DE HEILIGE GEEST 2

Voor  mij zelf bleek het echter niet in kannen en kruiken, want toen ik thuis kwam had ik het best moeilijk.

Het was alsof ik opnieuw belijdenis moest doen, maar nu met meer levenservaring.Wellicht ook met minder traditiomele gedachtengangen.Het lied:"neem mijn leven, laat het Heer, toegewijd zijn aan Uw eer", kreeg meer diepgang voor mij.

En de vraag: "wil ik deze overgave wel", drong in mij op.

Ik weet niet wat ik krijg, maar weet nu wel wat ik heb, dacht ik even.

Maar toch is die overgave gekomen en en het resultaat was dat me geborgen voelde en blij.

Mijn man was er ook blij mee en begreep dit wel.

Dit was echter niet het geval met diverse gemeenteleden.

Mijn enthousiasme werd uitgelegd met de woorden: "je bent overspannen", wat in die tijd een ongunstige klank had.

Maar al was de buitenwereld mij niet zo gunstig gezind, in ons gezin kwam er een ontspannende tijd aan.

Maar ik wilde eigenlijk verstandelijk wel weten wat er met mij gebeurd was.

Ik las diverse boeken daarover waar ik eigenlijk wel moe van werd. Ingewikkeld vond ik het zelfs.

Wist ik, dat je na zo'n hoogtepunt ook een dieptepunt kon krijgen? 

"Het lijkt wel of je bij de pinkstergemeent hoort", zeiden sommigen en er was wat afkeuring in hun stem.

Nu was het zo dat Pinkstergroeperingen niet zo goed konden opschieten met de kerkelijke gemeenten.

En andersom.

En ik herinner me nog een uitdrukking die mij vreemd in de oren klonk.

"Mevrouw Bezemer, in onze kerken mag je wel over de doop met de Heilige Geest denken, maar er niet over praten".

Na jaren is mijn schroom weggevallen en kom ik er graag openlijk voor uit.

Tenslotte heb ik de indruk dat het blijde Evangeliewoord niet altijd door de kerkmuren heen klinkt, en we wel wat geestdrift kunnen gebruiken in deze tijd.

In de kerkelijke wereld noemt men deze zondag wezen- zondag. In afwachting van wat komen gaat.

Maar Jezus heeft zelf tegen de apostelen gezegd, "ik laat u niet als wezen achter".

Bent u ook nieuwsgierig?