De Zonnige Hoek

vrijdag 19 juli 2013

DE VLUCHTSTROOK

Onlangs is de tt-race geweest in Laaghalen, vlakbij Assen.

Ik las dat het zo druk geweest was, dat de bezoekers in de bermen stonden. Ja, sommigen zochten zelfs de vluchtstrook uit, wat natuurlijk levensgevaarlijk was.

Het herinnerde mij aan een aantal jaren geleden toen ik naar de begraafplaats in Hijken was geweest waar mijn man was begraven. Op de terugweg wist ik de weg niet zo goed en vroeg het aan wat mensen.

Zij zeiden: Nu dat is wel gemakkelijk want langs de snelweg heb je  een parallelweg.

Ik was blij met deze berichtgeving en sloeg af.

Maar ik kwam op de vluchtstrook terecht, niets vermoedend.

Hoe dit afliep heb ik verwoord in het volgende gedicht: 

ENGELEN

Engelen op mijn pad, ja dat was me wat

Ik reed op een keer op mijn brommer zonder kommer

Bij Rouveen op 's Heren wegen

Maar o schrik ik kwam geen fietser tegen

Slechts de auto's snorden langs mij heen

En ik voelde me wel heel alleen

Want wat ik dacht was ook nog waar

Ik zat op een autoweg zowaar

't Was wel een vluchtstrook zoals dat heet

Maar ik mocht niet vluchten waar ik reed

Ik zocht hevig in mijn brein wat de oplossing kon zijn

Terug dat kon niet meer en ik kreeg wat hartzeer

Want de weg die voor mij lag was vreselijk lang

En ik werd toch wel een beetje bang

Toen begon ik maar te zingen

Ja, dat is het voordeel van die dingen

Een heel reprertair, had ik zowaar

Vroeger op school al geleerd

en dat leek me niet verkeerd

Want jong geleerd, oud gedaan

En dat stond mij best aan

Ik galmde net: "als 'g in nood gezeten

Geen uitkomst ziet, wil dan nooit vergeten

God verlaat u niet".

En heeft de politie dit geweten?

Ik denk het wel want de hulp kwam snel
"mevrouw, wat u doet is levensgevaarlijk hoor"

Ja, dat had ik ook wel door

"waar komt u vandaan en waar moet u heen"

De politie's leken mij niet van steen

Ik deed vlug uit de doeken

Dat ik naar een uitleg liep te zoeken

"Mevrouw, ze hebben ons gewaarschuwd en daar boft u mee"

En huplaklé pakten terstond, mijn brommer van de grond

Die ging mee in de achterbak

en ik mocht voorin voor het gemak

En het is echt waar, zij hadden het piekfijn voor elkaar

Zij brachten mij een groot gedeelte weer naar huis

Nu was voor mij geen kruis

Ja, ik vond het wel een paar apart

't Leken wel engelen (in het zwart)

In ieder geval was mijn dank groot

Voor deze hulp in nood

En ik zeg, ik vind dat de politie het heeft verdiend

Lang leve de politie, ze is mijn vriend.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage