WAT IK HOORDE EN ZAG

Laatst hoorde ik voor de teve een uitspraak die mij aan het denken zette. Er was een meneer die niet zo veel meer van de kerk wilde weten, (zoals zoveel anderen). De reden was dat hij vroeger in de kerk over de gelijkenis had horen preken over de vijf wijze en de vijf dwaze meisjes, wat hij niet zo kon waarderen.
Eigenlijk kan ik me dat wel voorstellen want ik herinner mij in mijn jeugd dat ik een platenboek inkeek waar de meisjes die dwaas waren voor een gesloten deur stonden. Indrukwekkend trouwens.
Zelf heb ik in een gewoon boek aan verhaal gelezen dat ieder mens een Judas kan zijn, nu dat is ook geen opkikkertje.
En zo zijn er nog wel wat voorbeelden te noemen waavan je de stuipen op het lijf krijgt. En er jaren nachtmerry's van kan krijgen.
Het is echt niet alles goud wat er blinkt.
En ieder draagt z'n steentje bij.
Een dame was ook onderste boven van de schriftkritiek
En verwoordde dit in het volgende gedicht.

SCHRIFTKRITIEK
Er zijn veel woorden over God gezegd
door knappe mensen die het kunnen weten
de Bijbel ieder keer weer uitgelegd
door iedere keer weer andere profeten

Wat vroeger als historisch werd aanvaard
dat moet je nu met andere ogen lezen
Men zegt dan heel gewoon en doodbedaard
Zo was het niet, dat is nu wel bewezen.

We weten dat een slang niet praten kan
en dat een ezel ook niet veel kan zeggen
Hoe is het nu, zijn die verhalen dan
geschreven om ze naast je neer te leggen?

Zo wordt jaar in jaar uit de Schrift verklaard
en door heel velen kritisch ook bekeken
hetgeen dan hier en daar weer onrust baart
Dat is de laatste jaren wel gebleken.

En of het nu historisch is of niet,
dat zijn voor mij ondergeschikte zaken.
Het gaat ons om het heil dat is geschied
en dat geen mens ooit ongedaan kan maken

Er zijn veel woorden over God gezegd
door knappe mensen die het kunnen weten.
Maar, hoe de Bijbel ook wordt uitgelegd,
Hij blijft hetzelfde: dat is zeker weten .