GEBORGENHEID

GEBORGENHEID

Donderend geraas, golven huizenhoog

Maar in een rotsspleet zit een vogel droog

Zij weet zich veilig in moeiten en gevaren

En slaapt te midden van de woelige baren

Geen onheil kan het deren ook als het water wast

En van al die stormen heeft zij weinig last

“t is als een Noach die met al de zijnen

Een schuilplaats hadden met de dieren groten, kleinen

“t is als een vrucht in de moederschoot

Ook daar is de geborgenheid groot

“t Is als een kuiken, die bescherming zoekt bij de hen

Of als een vis die zich thuis voelt in de ven

Ja die geborgenheid is groot

Een schuilplaats in alle nood

Heer, laat ons ook bij U mogen schuilen

Als het leven is om te huilen

U bent der Rots van ons vertrouwen

De Eeuwige waar wij op kunnen bouwen.