BEDGEHEIMEN

BEDGEHEIMEN (uit de oude doos)

Aha, nu komt er wellicht een pikant gedicht

En de nieuwsgierigheid is groot

Al stellen we tegenwoordig alles open en bloot

Nu ik kan u enigszins gerust stellen

Want ik ga u iets over een deken vertellen

Wij woonden een poosje in het land van Doornroosje

Of van de gelaarsde kat

Van elk sprookje was er wel wat

En als het mooi weer was dan leek het een paradijs.

Maar scheen de zon niet dan was het daar ook grijs

Maar ’s winters dan was het daar soms heel erg koud

En hadden we het verre van benauwd

En op de slaapkamer vroor het dat het kraakte

Zodat we koud uit de slaap ontwaakten

Maar we hadden wel verdriet, 

Want een centrale verwarming was er niet

Maar een elektrisch deken dat kon uitkomst bieden

Dat had ik wel door, maar daar was mijn man niet voor

Want mijn man wilde de kou trotseren

En zich als een stoere man blijven weren

Maar na een poosje nam ik een besluit

En ging op zo’n technisch wonder uit

Een deken kocht ik dan maar voor één persoon.

Want dat leek me best wonderschoon

Maar toen ik vroeg naar de prijs

Vond ik zo’n eenpersoonsdeken niet zo wijs

En tevens schoot er door mijn brein

Dat een tweepersoonsdeken wel fijner zou zijn

Want al was ik niet zo egoïstisch ingesteld

Op koude voeten van mijn man was ik niet zo gesteld

En weldra verdween ik met een pak onder mijn arm

En voelde me al van binnen warm

En met een wat sober gebaar

Vond mijn man het toch niet zo raar

En we hadden het nu heerlijk warm

(ook al waren we arm)

Ja nood breekt wet bedacht ik even

En het deken lachte ons vriendelijk tegen

Dit was ons bedgeheim dat begrijpt u nu wel

Geniet van het leven dan wordt het een spel.