MINEUR- MAJEUR

Enkele jaren geleden belde een jeugdige vriendin van mij op.

Zij bedankten mij voor de gedichten die ik haar toegestuurd had

tijdens haar ernstige ziekte.

Het onderstaand gedichtje had haar vooral getroffen.

Enkele dagen daarna overleed zij.

MINEUR MAJEUR

Ben jij ook weleens in mineur

Of verstop je die gedachten en leef je met die klachten

Nu neem dit aan van mij

Mineur hoort er gewoon blij

De wolken horen bij het leven

Zoals de zon bedenk dit even

Het houdt de stemming erin

Zowel op het werk als in het gezin

Je kunt toch niet lachen als het leven is om te huilen

En je bij niemand kan schuilen

Want soms is de ontreddering groot

En waar is dan de hulp in nood?

Een kluizenaar te zijn

Lijkt dan gewoonweg fijn

Je zoekt dan contact met een hogere Macht

En verwacht daar de kracht

En God stelt nooit teleur

En maakt van mineur weer majeur

Op mensen bouwen heus

Is gewoon een tweede keus.