GERECHTIGHEID MOET ER ZIJN

GERECHTIGHEID MOET ER ZIJN

Op een keer zat ik in de trein

Daar zaten wat jongelui van het mannelijk geslacht

Ik schatte het op een man of acht

Verschillende hadden in de bak gezeten

en hadden dus wel wat op hun geweten

Een had iemand op z’n hoofd geslagen

Wat was daarvan de reden? Wilde ik hem vragen

Maar voor ik die vraag had gesteld

had hij het zelf al verteld:

“Iemand ging op mijn gipsbeen zitten en dat brak

Nu dan kun je toch niet spreken van een gemak”.

Een ander had een diefstalletje gepleegd

‘k Weet niet wat er zwaarder weegt

Ik hoorde dit op een afstandje aan

En heb ook een duit in het zakje gedaan

“Jongens, jullie waren best fout

Maar dat laat me nu wat koud

Ik ben naar een psychiatrisch ziekenhuis geweest

Nu daar is het ook niet altijd feest

De een heeft vreselijke teleurstellingen te verwerken

De ander is constant geplaagd bij het dagelijks werken

En dan vraag ik na zo’n bezoek

Wie krijgt er de gard en wie de koek?

“k geef wel een complimentje aan het personeel

Zij verdienen een lintje dat is niet te veel”

De jongelui voelden zich op hun gemak

Zaten kennelijk op hetzelfde vlak

Zeiden: “ja gerechtigheid moet er zijn

Dat vinden wij ook fijn”

Wij reden nog een poosje met elkaar mee

Men was kennelijk tevree

Want bij het uitstappen

 stopten ze mij een “Marsreep” in mijn handen

En even dacht ik: “ja ’t is schande

“Ben ik nu ook een heler?”

Ja, dacht ik daarna"

Het kan nog gekker

Ik at hem op en hij was lekker.