OVER SCHAPEN GESPROKEN

Geïnspireerd door een programma op de teve  over schapen en een schaapherder kwamen bij mij wat herinneringen los.

Wij hebben een poosje in Drenthe gewoond en wel in Hooghalen.

In een boerderij. Het enigste dier wat we daar hadden was een jonge hond.

Maar weldra kwamen daar andere dieren bij o.a schapen.

Wij hadden achter het huis   een groot stuk grasveld wat moeilijk gemaaid kon worden. De buurman die een eindje verder op woonde zei: “vinden jullie het leuk om een schaap te krijgen, dan kan die het gras kort houden”: Nu dat vonden wij een goed idee.

Maar als het gras tekort was mocht het schaap aan een stick, aan de landweg dicht bij huis.

Ik vroeg aan Peter die een dagje bij zijn moeder op bezoek was:

“ Zeg, wil jij even Noortje (want zo hadden wij het schaap genoemd) even binnen halen?”

Peter liep naar buiten maar kwam weer snel naar binnen en zei: “ Ma het is misschien slimmer als u het zelf doet want Noortje doet zo boos tegen mij en om met zijn horens in contact te komen heb ik weinig zin.

Ik ging naar buiten en Peter zag tot zijn verbazing hoe Noortje gewillig met zijn moeder meeliep naar de wei.

Toen zij binnen kwam  zei ze: “Ja Peter de schapen kennen mijn stem en voegde zij er aan toe:

“Je hebt herders en huurlingen”.

Peter grinnikte.

Het was zondagmiddag  en prachtig weer.

De dominee liep met zijn vrouw en kinderen te wandelen door het Groningse land.

Het landelijk pad was aan de ene kant omgeven door het koren, wat als gouden halmen ruiste.

Aan de andere kant was de sloot, die door een graswal was gescheiden van het wandelpad.

Aan het pad stonden wat schapen waarvoor de kinderen bijzondere aandacht hadden.

Ze aaiden hen over de kop en niets leek zo landelijk en vredig als dit tafelreeltje.

Totdat de domineese de schrik van haar leven kreeg, omdat er een schaap recht op haar afkwam en met zijn horens haar in de rug duwde richting sloot.

Het liep gelukkig goed af.

Maar de kinderen stonden wel verbaasd te kijken.

Zij hadden zo’n goede indruk van schapen gekregen

Waarschijnlijk beïnvloed door de liedjes die zij hadden geleerd.

Zij wisten niet dat schapen ook zo bokkig konden reageren.

En het was niet eens een zwart schaap.

Kun je nu begrijpen dat het voor mensen moeilijk is om de schapen van de bokken te scheiden?