KERKWEG

Wij woonden eens wel pech
Aan de kerk weg
Toen we er woonden zagen we er wat anders in
Maar nu gebruik ik het in negatieve zin

Want de kerk was zo ingeburgerd als gebouw
Maar nu lijkt ze wel in de rouw
Ze treurt om hetgeen er is geweest
En kijkt nog niet uit naar het grote feest

Ze zit nu bij de pakken neer
En zegt: zo kan het echt niet meer
Al wat mooi was is verdwenen
Een schaduw is er voor verschenen

Maar op het pad terug naar af
Zie ik een heel klein bloempje op het graf
Het bloempje staat zacht te wuiven op haar steel
En dit past mooi in het geheel

Kerk weg? Welnee
Want de puinhoop bracht nieuw leven mee
En ik zie het nu pas
Het bloempje komt voort als uit de as

Want het vuur verteerde alle schijn
En daarom is dit leven fijn
O God, wat heeft U de kerk toch lief
Ik zie de kerk weer positief

I.B.K.