VAN HEMELVAART TOT PINKSTEREN

In de afgelopen jaren heb ik veel aandacht aan Pinksteren gewijd.

Reden daarvan was omdat er daar zo weinig over verteld en gepreekt werd.

Dit lieten wij over aan de Pinkstergroepen en diverse andere groeperingen over, die zo leek het, dit als hoofdthema hadden.

Mij werd nogweleens verweten, o je bent zeker lid van een Pinkstergemeente? Nu dat is beslist niet zo, al ben ik met het enthousiaste van deze  pinkstermensen wel geconfronteerd geweest in mijn leven. En iets daarvan zou ik best willen ervaren in onze eigen kerken

Maar ook in het kerkelijk leven is het thema elke aktie geeft reaktie op z,n plaats. Te schijnt zelfs voor het Pinksterfeest toepasselijk te wezen.

En toch neem ik de gelegenheid te baat om op deze weblog daar iets over te vertellen.

Ik heb een man gehad die ook heel enthousiast kon zijn als hij over het Evangelie vertelde. "Zijn leven was Christus, zijn sterven gewin" zie je weleens op een rouwkaart staan. Misschien vroeger wat meer dan tegenwoordig maar dat doet er niet toe het gaat om de inhoud.

Nu ik kan je eerlijk vertellen dat zijn christelijke overtuiging, te merken was in zijn leven en bij zijn sterven.

Je bent dan rijk om daar heel wat jaren getuigen van geweest te zijn.

Hij was en bleef bij de kerken betrokken en eerlijk is eerlijk hij liet daar ook een belangrijke stempel achter. En daar niet alleen.

Laatste hoorde ik een verhaal wat me ontroerde.

Haar man was gestorven en zij zat er wat verslagen bij, zij snapte het niet, zij was ook  dement, wat het er ook niet gemakkelijk op maakte.

Toen mijn dochter haar condoleerde en vertelde dat zij de dochter was van meneer Bezemer, leefde zij ineens even op en haar ogen glinsterden.

Zij  herhaalde de naam Bezemer nog even. Zij kende hem nog uit de jaren zeventig toen hij haar dochter op school had gehad.

Ja het verleden kwam weer even tot leven en dat na ruim 30 jaar.

Prachtig toch .

Uit het oog uit het hart is er gelukkig niet altijd bij.

En dat geldt naar beide kanten natuurlijk.

Een volgende keer geef ik een gedichtje weer, wat volgens "men" soms een korte preek kan zijn.