OP WEG NAAR PINKSTEREN

Lief en leed hebben wij in de maand mei gedeeld.

Voor zeer velen een emotionele tijd.

En nu is het Pinksterfeest in zicht. Een feest wat ik hoog heb staan.

Ik kan me wel begrijpen dat velen met Pinksteren niet zo veel raad weten. Het is ook een feest waar het vooral op de geest aankomt. De Heilige Geest  om precies te zijn.

Komt u ook weleens mensen tegen die heel enthousiast zijn?

Zij zwaaien met armen en zingen de pannen van de daken zogezegd.

Dikwijls ligt dit aan de leiding die hen zo enthousiast maakt.

Veel kerken staan hier wat sceptisch tegenover.

"Doe maar gewoon", is dan de opmerking die ze plaatsen.

Maar ja wat is gewoon?  Dat je allemaal met sombere gezichten vreugdeliederen zingt?  Nee, dat is ook niet alles.

Mijn man was ook een enthousiast persoon en hield veel van zingen. En eerlijk is eerlijk hij inspireerde veel mensen, vooral jonge mensen.

Ik hou zo nu en dan ook van een opkikkertje maar ben in het algemeen wat gematigder en ben ook in voor rustgevende psalmen bijvoorbeeld.

Is dan de een meer begeesterd dan de ander , nee dat geloof ik niet. Het kan ook met je gestel te maken hebben.

Ik kan me nog herinneren dat wij pas een platenspeler hadden en mijn man had een plaat opgezet met opwekkingsliederen.

Toen vroeg een van mijn zonen: "Mama ,mag er nu weer een andere plaat op, want ik heb zo'n kiespijn"

Maar om wat duidelijkheid te geven wat het Pinksterfeest eigenlijk inhoud heb ik wat gedichten gemaakt  die ik deze week ter berde wil brengen. Ik hoop dat u dit plezierig vind.