MET MIJN HOND IN DE TREIN

Eigenlijk vond hij dit niet zo fijn

Maar op een keer nam ik een besluit

En gingen wij samen een week-end uit

Na het instappen van de trein

Voelde ik me op veilig terrein

Ik ontdeed me van mijn jas en mijn tas

En voelde me op mijn plaatsje in mijn sas

Maar ik had even niet in de gaten

Dat ik de hondenketting had losgelaten

Deze nam plotseling de kans waar

En vloog door de geopende deur zowaar

Ik bedacht me geen tel en vloog er achter aan

Mijn jas, tas, alles liet ik in de trein staan

En tussen al die drukte op het perron

Liep ik zelf zo hard ik kon

Even leek het alsof hij mij niet wilde horen

En aan mijn geroep niet wilde storen

Maar toen bekeerde hij zich gelukkig toch

En konden we op tijd in de trein stappen nog

Een zucht ontglipte de reizigers in de trein

Dit met elkaar meeleven vond ik fijn

Nu is mijn hond er al jaren niet meer

Maar ik gedenk hem wel, ook deze keer.