IS ER OOK NOG EEN VERLANGEN NAAR DE HEMEL?

Al diverse malen heb ik t.v programma's gehoord waarbij ouderen over de dood spreken.

Wat mij daarbij opvalt is het feit dat het verlangen naar de hemel weinig ter sprake komt.

Wellicht dat zieken lijdende mensen daar meer over denken.

Verlost van ziekte en pijn.

Maar het feit is dat de hemel maar een gering aandeel heeft bij gezonde oude mensen, zover ik beluisterde.

Eigenlijk is het niet zo prettig dat het hiernamaals weinig ter sprake komt.

Tenslotte hebben wij er allemaal mee te maken.

Ja , maar oppert de een, er is nog nooit iemand teruggekomen om te vertellen hoe het in de hemel is.

De ander zegt, ik zal het wel zien als ik doodga.

De een zegt dit en de ander zegt dat. Wie moet je nu geloven?

Eigenlijk is dit oppervlakkige praat vooral als je christen bent en de Bijbel het boek waarin God zich openbaart, voor waarachtig houdt.

Aangezien er in de concordantie op de Bijbel al honderden, verwijzigingen zijn betreffende de hemel, lijkt het me ondoenlijk om daar op mijn weblog uitvoerig aandacht aan te wijden. Maar ergens vond ik een gedichtje van een kind was mij in dit verband wel aansprak.

KINDERGEDACHTEN

Ik  wou zo graag de hemel zien

En God daar op Zijn hoge troon

Met al de engelen om Hem heen

En Jezus met Zin gouden kroon

'k Leer daarvan op de zondagschool

Verhalen die ik dolgraag hoor

Maar zelf zie ik er nooit wat van

Er zitten zoveel sterren voor

 

Ik wou zo graag mijn opa zien

Die moet daar ook nu Boven zijn

Dan liep ik even naar Hem toe

Dat vond hij vast wel erg fijn

Mijn moeder zegt dat het niet gaat

De hemel is hier ver vandaan

Geen mens die zo hoog klimmen kan

Al ging hij op z'n tenen staan

 

Maar toen ik laatst bij Oma was

Toen zei ze: "wat ben ik moe

Wie weet ga ik gauw

Ginds naar de mooie hemel toe.

Ik vroeg: "maar u loopt zo slecht

Hoe kunt u daar dan zomaar heen?"

"Dat weer ik zelf niet. zei ze toen

Dat weet de goede God alleen"

 

Toen ik 's avonds in mijn bedje lag

Toen vroeg ik:"Heer hoe moet dat nu

Mijn oma die is altijd moe

En ze verlangt zoveel naar U

Maar ziet u ze is al zo oud

En lopen kan ze niet zo vlug

Toe stuurt U haar een engel Heer

Die haar wil dragen op zijn rug."