DE TOEKOMST TEGEMOET MET EEN GEZOND VERSTAND

Ik geef het eerlijk toe, ik was vroeger behoorlijk verstandelijk aangelegd.

Mijn emoties stopte ik wellicht onbewust weg. Of ik lachte het weg.

Ben ik daarmee op de koffie gekomen of lag dit aan mijn karakter?

Mijn man was wel een gevoelig emotioneel mens, wellicht was ik zijn tegenpool.

Ik kan het niet allemaal befietsen zogezegd. Maar het feit is wel dat ik een keer behoorlijk uit mijn evenwicht geraakt ben na een zware bevalling.

Ook na het overlijden van mijn man was ik zodanig uit mijn evenwicht dat het gevoel overheerste.

Op de teve bij "rondom tien" hoorde ik ook iets over emotie's.

Het sprak me wel aan. Want boosheid en verdriet liggen wel vaak heel dicht bij elkaar.

Gelukkig had ik papier en pen bijdehand waar ik mijn boosheid en/of verdriet kon uiten.

Ook mijn  herinneringen die meestal wel leuk waren kon ik verwoorden op papier.

Inmiddels heb ik mijn evenwicht wel gevonden en kan ik wat dingen meer relativeren, waar ik wel dankbaar voor ben.

Het betekent niet dat ik als een koude kikker door het leven ga, maar ik kan mij beter beheersen.

Soms eens een uitschietertje maar daar blijft het dan ook bij

In Amerika was er een demonstratie van het gezonde verstand

Nu daar schaar ik mij bij.

Tevens kwam er een andere demonstratie in zicht waarbij de leidingevende er op  wees, dat we weer naar God terug moeten als de bron van alle leven.

En zelfs dat kan met een gezond verstand gepaard gaan. Denkt u ook niet?

En dan zeg ik nu tot besluit.

Zo ziet de toekomst er rooskleurig uit.