VERKRACHTING-ACHTING

Heer, ik overpeins het in de nacht

Wat wordt Uw Woord dikwijls verkracht

Met rafelt het uiteen

En gaat zo met de stukken heen

    

Zo maken we veel stuk

Van het grootste geluk

De rode draad is er niet meer

Dat doet zeer

    

En ik wil er niet om jokken

Maar zo zitten we met de brokken

We lijmen dit wel met praten

Maar praten vult niet altijd gaten

    

Zo zitten we bij de scherven neer

En komen bij het kruis van onze Heer

Heer, kijk eens wat we hebben gedaan

En zie ons met ontferming aan

    

Wij hebben Uw Woord verkracht

Uw liefde niet geacht

Wilde het met U niet wagen

Wilde ook het kruis niet dragen

    

Bij dit overpeinzen in de nacht

Hoor ik Zijn stem: "Het is volbracht"

Want ook door deze zonden

Droeg ik Mijn kruis met wonden'

 

Wij hebben het nu goed begrepen

U droeg Uw kruis ook voor de lepen  

Wij willen Uw Woord niet meer verkrachten

Maar willen U weer heel hoog achten".