EEN KIJKJE ACHTER DE SCHERMEN

Enige jaren geleden vroeg ik aan een predikant die een gezin had van vier kinderen: "gaan uw kinderen nog naar de kerk?'

Hij antwooordde wat schuchter op deze rechtstreekse  vraag en zei: " drie van de vier gaan niet meer,  ja", voegde hij er aan toe: "ze moeten de weg nog vinden hè".

Ik gaf als antwoord: "het kan ook zijn dat ze de weg gevonden hebben maar niet meer in de kerk terecht kunnen".

ik geloof niet dat me dit in dank afgenomen werd.

Maar ik denk dat beide kanten waar zijn. Sommige jeugdigen  en ouderen moeten de weg nog vinden of hervinden.

Men is tegenwoordig zo zelfstandig geworden dat men niet meer in de voetsporen van hun gelovige ouders gaan.

Dit is trouwens wel een gezond standpunt. Tenslotte zijn ze zelf verantwoordelijk voor hun eigen keuze's.

Het geloof is niet meer zo vanzelfsprekend als een jaar of vijftig geleden.

Als je toen niet meer naar de kerk ging werd je als een ongelovige beschouwd.En was je voor de binnenkerkelijke een buitenkerkelijke geworden.

Tegenwoordig is men niet zo snel meer om deze etiketjes op te plakken. Ja, je zou aan het plakken kunnen blijven.

Laatst betitelde ze mij als randkerkelijken omdat ik door bepaalde omstandigheden de kerk niet meer kon bezoeken.

Maar voegde iemand er aan toe: "als we allemaal zulke randkerkelijken hadden zag het er in onze kerken niet zo gek uit".

En daar kon ik het er weer mee doen.

Als mensen tegenwoordig heel gemakkelijk de kerken verlaten heeft dit soms ook te maken met de vrijblijvendheid waarmee  men het Evangelie predikt.

Maar als z.g. randkerkelijken heb je het voordeel dat je niet zo eenzijdig  wordt opgevoed.

Je leert de kerk op een afstandje bekijken. Dat is voor een poosje helemaal niet gek.

Soms moet je erom lachen, terwijl ook het tegenovergestelde aan de orde kan zijn.

Wat wordt er toch een drukte gemaakt om het eigen gelijk te staven, om een bevestiging te krijgen wat we zelf al uitgedokterd hebben.

Gods Woord als richtsnoer houden we dan voor gezien.

Wij willen onszelf behouden, terwijl Christus het tegenovergestelde gedaan heeft.

Hij gaf zijn leven en kwam als het zaad in de aarde terecht.

Zelfs letterlijk, om ons het leven, nieuw leven te geven.

PS
Uit de bundel:
Ook leken kunnen (s) preken.