DE BARMHARTIGE SAMARITAAN

Daar lag hij aan de kant van de weg

Geslagen door nare vervelende mensen

Zij ontroofden hem van al zijn geld

Hun aggressie kenden geen grenzen

De geslagene dacht dat hij wel dood zou gaan

Nog even, dan was het met hem gedaan

Maar na een poosje kwam er toch iemand aangelopen

't  Was iets waar hij niet had op durfde hopen

't Was zelfs een "geestelijke" het kon niet beter

Zijn ogen volgden hem tot op de meter

Maar tot zijn verbazing liep hij  door

Ja, die was ook niet van gisteren hoor

Hij dacht, straks ben ik aan bod

En gedachtig aan zijn werk voor God

Snelde hij henen en  nam de benen

De geslagene deed  zijn ogen weer toe

De teleurstelling maakte hem vreselijk moe

Na een poosje hoorde hij weer iemand op de weg

'tWas een Leviet maar ook deze liep door, wat pech

Dan legt hij zijn hoofd weer neer

Hij kreunt zachtjes want zijn hoofd doet zeer

En dan, ja 't is haast niet te geloven

Staat er iemand stil, hij is er van onderste boven

Want die man, dat was een Samaritaan

En die kwam uit een ander land vandaan

Deze pakte wat olie om de smart wat te verlichten

Hij maakte geen preek, of wat gedichten

Maar hij tilde hem op zijn ezel naar een verzorgtehuis

Nu, dat was voor hem geen kruis

 

Jezus heeft dit verhaal verteld

En het moet even vermeld

Het is ons tot lering geschreven

Zodat wij ons geloof ook beleven.