DE TEMPELREINIGING

Meestal was Jezus met ontferming vervuld

Maar soms had Hij ook geen geduld

De maat was dan vol voor zijn gevoel

En geen middel heiligde het doel

Hij bezemde de tempel met flammende ogen

En kende ook geen mededogen

De tempel bezoedelen met onfris gedoe

Daarvan werd Hij verschrikkelijk moe

En met een driftig gebaar

Dreef Hij hen uit zowaar

"Eruit" zei Jezus en Hij gooide de tafels om

Dit onheilig gedoe is gewoonweg stom

  

En toen keek Jezus naar de ravage

die Hij had aangericht

Dat was zijn opdracht, zijn plicht

Men is  geschrokken van dit gebeuren

En durven nu niet verder zeuren

Zij zwegen als het graf

Gingen weer terug naar af

Jezus woede was  gestild

Dit heeft God ook zo gewild

En Jezus doet geen half werk

Het is de tempel Zijn kerk

Weg alle onzuivere gedachten

God moet je dienen met heel

je ziel, met je verstand

en met al je krachten

 

En zo begint het nieuwe werk

Op de puinhopen van de kerk.