WANDELEN OP HET WATER MATTHEÜS 14 22-36

Misschien kent u wel allemaal

Dit wonderbaarlijke verhaal

De discipelen waren op het meer aan het varen

En bevonden zich op de woelige baren

De wind stak op de lucht was grauw

De discipelen waren druk im touw

Om de boot in evenwicht te bewaren

Hoe moesten zij het in hun eentje klaren

Want Jezus hun meester was naar de overkant

Zij hadden daaraan nu wel het land

Opeens zagen zij iets vreemds op zee

Een spookverschijning wat moesten zij daar mee

Zij schreeuwden en riepen: "een spook een spook"

Maar tot hun verbazing sprak de spook ook

"Ik ben het Jezus "weest  niet bevreest"

Ja, bevreest waren zij zeker geweest

En Petrus zei: "Heer laat mij tot U komen"

"Kom" zei Jezus en zonder schromen

Stapte Petrus over het water naar Jezus heen

Naar Hem opkijkend voelde hij zich niet alleen

Maar toen hij naar de golven keek daarna

Raakte hij in paniek en schreeuwde "Heer, ik verga"

Jezus pakte zijn hand  en bracht hem naar de boot

En toen was de verwondering wel heel erg groot

Want de wind ging  liggen en het meer werd glad

Zij bewaarden deze herinnering als een grote schat

Zij bogen zich diep voor Jezus neer

Zeiden:" waarlijk Gij zijt Gods Zoon" (zonder meer)