BLINDEN WORDEN ZIENDE Marcus 16
Blind door verdriet?
Ik weet het niet
Twee mensen waren op weg
Verdrietig en terneer geslagen
Overstelpt door duizend vragen
Waarom o God, moest dit gebeuren
Waarom dit lijden, waarom dit treuren?
Gekruisigd, gestorven en begraven
Het was het refrein van deze dagen
Men zei: Hij is opgestaan
Maar wat hadden zij daaraan
Zolang zij het zelf niet konden zien
Was het een waan-denkbeeld misschien?
Totdat de Heer hen zelf ontmoette
En met een vraag hen ook begroette:
"Waarover hebben jullie het zo druk?"
Maar hun ogen waren blind hun geluk stuk
En zij vroegen nu met klem
"Bent U soms een vreemde in Jeruzalem?"
En Jezus zei: "wat is er dan gebeurd
Wat jullie zo diep hebben betreurd?"
En zij vertelden Jezus geschiedenis
Van zijn gevangenneming en Zijn dood
Daarom was hun verdriet zo immens groot
"Maar weten jullie niet dat dit is voorspeld
Het is toch in de Heilige Schrift vermeld
Moest Christus niet alles lijden
Om na lijden te verblijden"
Verbazing had hen nu bevangen
En in hen nu een groot verlangen
't Was of een lichtstraal hen had omstraald
"Blijf bij ons nu de avond daalt"
Bij de maaltijd brak Hij het brood
En hun verwondering was groot
Zij zagen nu met open ogen aan
Hun Meester waarlijk opgestaan
Toen Hij weer uit hun midden ging
Was Hij voor hen geen vreemdeling
Blinden worden zienden
De Heer is opgestaan
Ook vandaag zal dezeboodschap
Door de wereld gaan.
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage