VOORBEREIDING OP EEN VROLIJK PAASFEEST

Tegenwoordig wordt er al vroeg reclame gemaakt met vrolijk Pasen in het verschiet. Chocolade eitjes bij de vleet. Kuikentjes, paastakken tulbants, enzovoorts, verkondigen het wereldse pasen al vroeg aan.

Op een ander vlak komt het Mattheüspassion weer naar voren in diverse toonaarden.

En op kerkelijk gebied is bij veel kerken een hele week van vespers .

Een vesper komt uit de hoek van de katholieke kerk, en zijn de laatste tientallen jaren in zwang geraakt bij de protestanten i.v.b. met de oecumene.

Je hoort weleens mensen zeggen: het lijkt wel of de protestantse kerken veel op de katholieke kerken zijn gaan lijken. En dat is ook zo.

Ik ben daar niet op tegen, tenzij er teveel water bij de wijn wordt gedaan en dat geldt  aan beide kanten, want dat werkt de kerkverlating in de hand.

De eerste vesper begint met de palm en passiezondag.

Jezus is daar de hoofdpersoon die op een ezelin de stad Jeruzalem binnen rijdt. Toegezwaaid met palmtakken en vreugdekreten. Men dacht namelijk in die tijd dat Jezus de koning zou worden waar men al lang op gewacht had.

De onderdrukking van de Romeinen zou dan een einde krijgen.

De mensen waren zo blij met dat vooruitzicht dat ze zelfs hun kleding (mantels waarschijnlijk) uit deden en op de grond neerlegde waar Jezus met zijn ezelin over kon rijden.

En zij riepen: "Hosianna voor de zoon van David ,God zegene de man die komt in de naam van de Heer".

Hosanna voor God in de hemel.

Maar alles liep anders dan dat ze gedacht hadden.

En daar komt het woord passie van pas, wat lijden betekent.

Daar gaat het de volgende keer over.